Chapter 2: Xavier

2303 Words
Third Person's POV "So, kamusta naman ang buhay ng isang Mrs. Morgan?" tuksong sambit ng isa sa babae. Sa isang magarang kainan ay pribadong nakaokupado ang isang grupo ng mga asawa ng mga mayayamang negosyante. Limang babae ang naroon, mga magkaka-partner sa business ang kanilang mga asawa kung kaya't nakilala nila ang isa't isa. Ginagawa nila ito buwan-buwan, ang magtipon-tipon upang makagawa sila ng magandang relasyon sa isa't isa at mabigyan ng open communication sa bawat isa. "Wala ng mas sasarap pa sa pakiramdam, ang maging isang asawa ng isang Xavier Ian Morgan." kinikilig na sambit ng isang babae na maladonya ang dating. Kung sa payabangan at inggitan ay numero uno ang babaeng ito. "Sabagay, hindi rin kita masisisi dahil dumaan din ako sa ganiyang pakiramdam." komento naman ng isa na nasa kaliwang bahagi niya. "By the way, kailan niyo balak magka-anak? Balita ko ay matagal na kayong magkarelasyon ni Xavier." curious na tanong ng isang babae na nagngangalang Kris. Natigilan siya sa naging tanong nito, kung may kahinaan man siya ay iyon ang topic na iyon. Ang 'pagbubuntis' dahil kailanman ay alam niyang sa sarili niya na hindi siya mabubuntis dahil sa baog siya. Unti-unting nawala ang mga ngiti niya sa labi at wari mo ay namutla, nanatili siyang tahimik bagay na ikipinagtakha ng lahat ng naroon. Sakto naman na may kumatok kung kaya't nawala sa kaniya ang atensiyon ng lahat. "Excuse me, madame but Sir. Xavier is already here to fetch Mrs. Morgan." magalang na sambit ng isang lalaki. Tila ay nabunutan ng tinik ang dalaga sa narinig kung kaya't wala siyang sinayang pa na oras at sandali, mabilis siyang tumayo at walang salita na naglakad paalis. Sumalubong sa kaniya ang kaniyang asawa na ngayon ay titig na titig at ngiting-ngiti sa kaniya. "Hi, hon. How was your--" hindi niya na naituloy pa ang sasambitin ng bigla ay niyakap siya ng kaniyang asawa. Natigilan siya at akmang magtatanong ng bigla ay maramdaman niyang nanginginig ang buong katawan ng kaniyang asawa. Kung kaya't mas pinili niyang itikom ang bibig at saka mas hinigpitan ang pagkakayakap sa asawa, dahan-dahan niya itong inalalayan maglakad paalis sa lugar na iyon. Nakatitiyak siya na hindi naging maganda ang meeting ng mga ito. Hanggang sa sasakyan ay tahimik pa rin itong nakatanaw sa bintana, kung kaya't hindi na nakapagpigil pa ang lalaki at hinawakan ang kamay niya. Dahan-dahan niyang pinagsiklop iyon. "Hon, what's with your deep sigh?" mahinang tanong ng lalaki. Napatitig naman sa kaniya ang asawa saka maliit na ngumiti. "Nothing. I'm just tired, I want to go home." pagod nitong saad. Napabuntong hininga na lamang ang lalaki, she's always like this ever since from the start. She always keeping it to herself that makes him worried about his wife. Isang buwan na silang kasal ngunit mahigit isang taon na silang magkasintahan, Xavier is a stick to one kind of man. He never played any woman's heart before because woman reminds of his mother who gave birth to him. But with s*x experience, he has a lot of it. Suki siya ng one night stand noon, ngunit kaagad niya ring tinigilan iyon ng makilala ang asawa niya. Masasabi niyang maayos at matino na siya kumpara noon. Hindi siya tumitingin sa mga babae kahit pa siguro ay nagagandahan at nase-sexy-han siya sa mga ito ay pinagsasawalang bahala na lamang niya dahil sa palagi niyang iniisip na may asawa na siya. And so far, he never commit any sins with his wife. Nakarating siya ng tahimik sa kanilang mansion, hindi siya kinibo ng asawa, napasunod na lamang siya ng tingin rito at saka wala sa sariling napabuntong hininga. "Sir." sambit ng kaniyang secretary. Ngunit hindi niya ito nilingon bagkus ay iniabot niya lamang ang susi rito. "Park my car at the garage." ani nito saka naglakad papasok sa kanilang mansion. Dumiretso lamang siya sa kaniyang study room. Dati itong office ng kaniyang yumaong ama, nagandahan siya sa design kung kaya't ginawa niya itong study room. Mabilis siyang umupo sa swivel chair kasabay ng malalim niyang pagbuntong hininga. Nahulog siya sa malalim na pag-iisip tungkol sa kaniyang asawa, magmula ng magsama sila at ikasal ay nag-iba ang ugali nitong sweet. Ngayon ay kung dedmahin siya ay parang wala lang. Ngunit mabilis rin nabalik sa wisyo ang lalaki ng bigla ay bumukas ang pinto. "Xavier--" hindi na naituloy pa ng kung sino man ang kaniyang sinasabi ng bigla ay may lumipad na pigurin sa kaniyang direksiyon kaya't imbis na ituloy ay madali itong umiwas. Ngunit sala naman ang ginawang pagbato ng lalaki, tumama ito sa mamahaling portrait na nasa tabi ng pintuan. "Woah, chillax! Xavier, it's me! Laurence, you're best buddy!" mabilisang sambit ng binata. Napasinghal na lamang ang lalaki. "Tsk, kahit kailan talaga ay hindi ka marunong kumatok. Laurence, what brings you here?" iritang tanong nito. "Pfft. Bakit ba ang init na naman ng ulo mo?" natatawang sambit nito kasabay ng paglakad nito palapit sa kaniya ngunit pareho silang napalingon sa likuran at nagulat ng bigla ay may marinig silang kung ano. "What the f**k?" "s**t, man." Sabay silang lumapit sa portrait na nahulog at nawasak dahil sa may kataasan ito nakasabit. Mabilis na lumapit sa nawasak na painting si Laurence ngunit nakatulalang naglakad siya papunta sa pader kung saan nakasabit ang portrait. There is a button there, kulay pula. Pinagmasdan niya iyon saka nagtatakhang mas napatitig roon. "s**t, man I'm so sorry-- what the f**k is that?" gulat ring sambit ng kaniyang kaibigan. Hindi niya pinansin ang kaibigan at saka mabilis na pinindot iyon, wala namang nangyari kung kaya't mas lalo siyang nagtakha. 'Para saan ito?' Nasagot ang tanong niya ng bigla ay sa likuran ng kaniyang swivel chair ay umurong paatras ang pader at habang palayo ng palayo ay nagkakaroon ito ng daan papasok. Tuloy ay naka-style pyramid ang daanan. Isang tao ang kasiya rito. Walang nagsalita sa kanila bagkus ay kaagad silang pumasok roon, madilim ang loob kung kaya't kinuha niya ang cellphone at binuksan ang flashlight. It's a long hallway. Tahimik silang naglalakad papasok nang hindi nalalaman kung ano ang naroon, samantala ay tahimik rin na nakasunod sa kaniya ang kaibigan. Hanggang sa marating nila ang malawak na silid, inilawan niya ito at nakita niyang puro alikabok ang lahat ng gamit roon. Tanda na ito ay ilang taon ng hindi napupuntahan at nalilinisan man lang. Abala siyang nagtitingin sa mga kagamitan roon ng bigla ay lumiwanag ang paligid kung kaya't alerto niyang pinalibot ang paningin upang ihanda ang sarili ngunit nabaling ang paningin niya sa kaibigan na natatawang nakatitig sa kaniya. "Pfft. I just turned on the lights." Hindi niya ito pinansin pa at malalim na lamang na napabuntong hininga, makulit at isip bata ang kaibigan niya. Well, matanda naman kase talaga siya ng apat na taon rito. Kasalukuyan itong nag-aaral sa kaniyang school, taking a course of Dentistry. Nabalik siya sa pagmamasid sa paligid. "Looks like your father has a secret office huh?" napalingon siya kay Laurence ng sambitin iyon ngunit kaagad ring nabalik sa reyalidad ang kaniyang atensiyon ng mapunta siya sa table. Madaming alikabok roon ngunit hindi nakatakas sa kaniyang paningin ang isang envelope na itim, iyon ang unang nakaagaw ng kaniyang atensiyon. Kaya naman walang pagdadalawang-isip na binuksan niya iyon. "What is that?" Hindi niya muling pinansin ang kaibigan saka tinuon ang pansin sa laman niyon. Isang lumang papel ang bumungad sa kaniya, sa sobrang luma niyon ay napakalambot na nang papel kung kaya't maingat at dahan-dahan niya iyong binuksan. A letter. Kaagad niya naman iyong binasa. Xavier, I'm sorry if you happen to found this secret study room of mine, yes, I have a secret study room for everything about our companies and other businesses. Listen boy, iyang nakikita at nahahawakan mo ay hindi pa pangkalahatan ng kayamanan mayroon ang pamilya ko at ang pamilya ng mama mo. Pareho kaming nag-iisang anak kung kaya't sa amin pinamana ang mga kayamanan ng sarili naming pamilya. Lahat ng ito ay sa iyo, ipinamamana ko sa iyo. Ngunit mayroon akong kundisyon, maari lamang mapasaiyo ang lahat ng ito kung magkakaroon ka ng anak kapag nag-edad ka ng trenta. At kung hindi naman ay mapupunta sa lahat ng charity program ang lahat-lahat ng kayamanan natin. Be a responsible and good man, Son. for now you'll hate me because of this, but soon if you understand enough what I'm trying to show you and what I want for you to learn for the rest of your life. You'll thank me. Our lawyer knew everything about this, even if I'm not around. You cannot fool your own father. Your father, Hiro. Literal na napatulala ang lalaki sa kaniyang nabasa, simula kase ng mamatay ang magulang niya, sa murang edad ay siya na ang nag-manage ng lahat ng inaakala niyang business nila. Almost two decades had passed, he never get to know about this secret study of his father. Now he finally understood why their lawyer didn't left even if he's too old. "Woah, bud! you're really a billionaire! Congrats!" masayang bati ng kaniyang kaibigan ngunit hindi niya magawang gumalaw man lang sa kaniyang kinatatayuan na wari mo ay nakadikit sa lapag ang kaniyang mga paa. Walang emosiyon ang namutawi sa kaniyang mukha. Kaya naman natigilan ang kaniyang kaibigan. "Why do I feel that you're not happy to know about it bud? You have a wife. It's not too late yet, you can have a heir. Maybe your father is trying to make sure that you'll have a heir that will ascend you someday." "That's the problem, Laurence." "What?" Hindi niya sinagot ito saka mabilis na tumalikod at nagmamadaling naglakad palabas ng silid na iyon. "Come with me." Hindi naman siya nakarinig ng kung ano sa kaibigan bagkus ay sumunod lamang ito sa kaniya. Pagkalabas ay ibinalik nila sa dati ang hitsura niyon ngunit kaagad na nilipat ni Xavier ang painting na nasa gilid nakasabit upang ipalit rito para walang makaalam ng lugar na iyon. For now, he wanted to make sure no one will find this. "Laurence." pag-agaw niya ng pansin sa kaibigan. "Bud?" "Don't you ever tell this with everyone." "Sure bud." "Even with Charm." "What? She's your wife." "Exactly." "Huh?" "I'll explain to you later, for now I need to hurry. We need to meet someone." "Who and where?" nagtatakhang tanong niya. Ngunit hindi siya pinansin ng kaibigan at saka mabilis na binalik sa dati ang ayos, maliban na ibang portrait na ang nakalagay roon. ------ Nasagot ang tanong ni Laurence ng makita niyang nasa harapan sila ng pinakasikat na Law firm dito sa Pilipinas. Ito rin ang lawyer ng pamilya Morgan simula pa noong maitatag pa lamang ito. "Mr. Morgan, what a surprise! What brings you here?" "Mr. Vergara. you're hiding something from me." Sa paraan ng pananalita nito ay nakuha agad ng matanda ang ibig niyang sabihin kung kaya't imbis na sumagot ay misteryo itong ngumiti sa kanila saka sila inanyayahan na pumasok. "Come in, I'll explain everything to you." Napatitig sandali ang lalaki ngunit kalaunan ay pinaunlakan niya ang paanyaya nito. Naglakad sila papasok at iginiya sila nito sa opisina ng matanda. Nang makapasok sila ay ini-lock iyon ng matanda saka umupo sa harapan nila at misteryo muling ngumiti. "What do you want to know?" "This." sambit ni Xavier saka itinaas ang papel na naglalaman ng huling habilin ng kaniyang ama. "I'm glad that after so many years, you finally found that." "Don't beat around the bush. Just f*****g tell me straight what the f**k is the meaning of this!?" Pareho silang nagitla sa naging reaksyon ng lalaki, bagaman na kilala ito bilang mabait at mahinahon ay kakaiba ang nakikita nila ngayon. "Your father and I were best of friends for a long time. When you're still a little, he wrote a letter and that's it. He predicted that he'll going to die so he made that for you and to make sure that you'll become a good man even he's not around anymore." "What!?" "Everything is set, I was told that I cannot tell you about this whatever happens, as you know, I didn't tell anything about that with anyone even on my wife. I cannot tell you not until you are the one who found this or if you're already twenty nine and having a birthday for thirties, one month before your birthday that's the time that I was allowed to tell you about this." "What a f*****g bullshit! Bakit ngayon pa?! kung kailan may asawa na ako?!" "Is there any problem with that? Mas mapapadali ang pagkakaroon mo ng anak." Pagak na napatawa ang lalaki. "Nagpapatawa ka ba? That's my f*****g point with you! I'm married, pero baog ang asawa ko!" malakas niyang sigaw dahilan para gulat at nanlalaki ang paningin ng dalawa sa kaniya at napagtanto na talagang malaking problema nga ito. "Xavier..." "Hijo..." "How would I suppose to do that huh? Now tell me, I don't want to cheat on my wife. How would I explain everything to her? But at the same time, I can't give up what I worked so hard for so many years. It tooks me two decades enough for me to stand where I am right now." "..." "Should I give up my wife or should I pick this? Fuck.. I'm so useless, I can't even know what to choose and what to do anymore." Parang sasabog ano mang oras ang lalaki dahil sa kaniyang nalaman, somehow he silently wished that he shouldn't discover this but as for what his lawyer said, this was planned all along. At masasabi niyang tapos na ang maliligaya niyang araw. Mixed emotions are all visible on his face as the two were keep staring at him and observing what he is about to do. 'I love my wife, but I can't just give up what I've worked hard for...' To be continued...... K.Y.
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD