Million Dollar Surrogate's Contract

Chapter 4: At the Bar Part 1

Xavier's POV

Malalim akong napabuntong hininga kasabay ng pagyuko ko, mariin akong napapikit.

Where should I go now? I wanted to drink all day 'til I can't walk anymore. I wanted to forget this s**t that's keep bothering me.

Kaya naman mabilis kong iniangat ang aking ulo saka walang salita na pinaandar ang sasakyan, bahala na kung saan ako mapadpad.

I started the engine and started driving.

Charm's POV

As soon as I saw Xavier drive his car, I immediately started the engine of my car and follow him, I don't know where he will go but I must know. If he doesn't want to say, then I need to know it myself.

I wanted to know what's bothering him, it's been a week. Hindi naman siya ganiyan, nagsimula siyang umakto ng ganiyan pagkalabas nila ni Laurence sa opisina niya sa bahay.

Something must've happened there, He didn't want anyone going inside, I see it later. But for now, I'll follow him.

I was busy following him when he suddenly stopped in front of the Bar? What the heck? What does he think he's doing?

Hanggang sa makalabas siya at maglakad papasok ay mabilis akong nag-park ng aking sasakyan sa malayo sa sasakyan niya, mahirap na at baka mahuli niya ako. I'm sure he'll be mad.

Nang matapos makapag-park ay inayos ko ang aking sarili saka napagpasiyahan na pumasok sa loob. It's too loud in here.

Mariin akong pumikit saka pinilit ikalma ang sarili, I don't want to cause a scene here.

Kaya naman malalim akong huminga saka naglakad ng dahan-dahan habang inililibot ko ang aking paningin, I can't see him. Where the hell is he?

Hanggang sa makaupo ako sa isa sa mga table ay hindi ko siya makita.

Third Person's POV

"Good evening, Madam! Can I take your order?" masiglang bati ng kung sinong waitress.

Hindi niya ito pinansin at nagpatuloy lamang sa paglinga sa paligid.

"Ma'am?" magalang na pag-agaw ng atensyon ng waitress sa kaniya.

Sa sobrang inis ay masama niyang nilingon ang waitress, dahan-dahan naman na napaatras ang waitress dahil sa gulat at kaba.

Nang mapagtanto ng dalaga ang ginawa ay mariin siyang pumikit at saka malalim na bumuntong hininga ng sunod-sunod.

Nang maramdaman ng dalaga na kalmado na siya ay saka lamang niya idinilat ang mga mata at saka ngumiti ng malawak sa waitress.

"I'm sorry for being rude, I'll have a cocktail please!" mahinahon na sambit ng dalaga habang hindi inaalis ang mga ngiti sa labi.

Napatulala na lamang ang waitress at wari mo ay natuod sa kaniyang kinatatayuan, hindi niya magawang kumilos.

Sa pagkakatitig ay natauhan siya ng bigla ay taasan siya ng kilay kg dalaga habang hindi pa rin inaalis ang mga ngiti sa labi. Mga pekeng ngiti.

"R-Right away, Ma'am!" nauutal na sambit ng waitress saka tarantang tumalikod.

Malalim na napabuntong hininga ang waitress saka lumapit sa Bar counter.

"Oh, Miara... What happened to you? Why are you pale and sweating? The aircon is on naman," tanong sa kaniya ng nasa Bar counter na siya ring may ari ng Bar na ito.

It's not actually a Bar, Resto-bar to be exact.

Napalingon siya sa kaniyang amo. "Hehe, wala naman po." iyon na lamang ang sinabi niya sa kaniyang amo, dahil kapag nalaman nito ang kabastusan na ginawa sa kaniya ng kanilang customer ay susugudin niya ito, gano'n ito kaalaga sa mga trabahante niya, ayaw niyang may nambabastos at nang mamaliit sa kanila.

"One glass of cocktail daw po, Ma'am." nakangiti niyang sambit.

"Right away, Miara. Give me a couple of minutes," nakangiti ring saad nito.

Malalim siyang napabuntong hininga kasabay ng paglingon niya ulit babae kanina, she still keep looking as if she's finding someone.

Nanatili lamang siyang nakatitig rito hanggang sa tumigil ito kakalingon at napako ang tingin nito sa iisang direksyon.

Out of curiosity, sinundan niya ito ng tingin and there she saw what she's looking for, it's a guy.

Napatitig siya sa lalaki, looks like he's wasted, he's drinking everything on his table. Nagpapalit-palit ang tingin niya sa dalawa.

'they must be in relationship,' bulong ng kaniyang utak kasabay ng pagkibit balikat niya.

"Here's a cocktail, Miara!" masiglang sambit nito kung kaya't nabaling ang atensyon niya rito. Walang salita niya itong kinuha bagkus ay ngumiti lamang siya ng malawak saka naglakad palapit sa babae.

Habang naglalakad ay dahan-dahan siyang humihinga ng malalim. She composed herself and slowly walked towards her.

"Here's your cocktail, Ma'am!"masigla niyang bati.

Mabuti na lamang at sumenyas itong ilapag na lamang ito sa table kung kaya't maluwag siyang napahinga.

Mabilis siyang tumalikod ngunit,

"One bucket of beer!" sigaw ng kung sino, hinanap ng kaniyang mata kung sino ito at nakita niya ito ng makita niya malapit ito sa lalaking tinititigan ng babae kanina.

Hindi niya na lamang ito pinansin pa at saka mabilis na lumapit sa Bar counter.

"One bucket of beer, Ma'am." nakangiti niyang sambit, yumuko sandali ang amo niya at pagtunghay nito ay may hawak na itong isang bucket ng beer.

"Here," sambit nito habang iniaabot sa kaniya ang bucket ng beer. Tinanggap niya iyon kasabay ng pagtunog ng kaniyang relos sa kaniyang pulsuhan.

Nagkatinginan sila ng kaniyang amo at saka sabay na napatawa.

"Pfft, alright hays! Mawawalan na naman ako ng maganda at masipag na waitress rito," pabirong sambit ng kaniyang amo.

Napangiti naman siya,"parang hindi naman po ako babalik dito bukas ma'am!" gatong niya rito sa pagbibiro ng kaniyang amo. Muli ay nagtawanan sila.

"Sige na, I know kailangan mo ring umuwi at asikasuhin mga kapatid mo, just deliver this bucket and you'll free to go." iyon na lamang ang sinambit sa kaniya ng kaniyang amo.

"Alright, Ma'am!" masigla niyang sambit rito saka mabilis na tumalikod at mabilis na naglakad palapit sa um-order nito.

Nakangiti siyang nakalapit rito," here's your bucket of beer, Sir!" masigla niyang sambit saka mabilis itong inilapag sa gitna ng table nila.

It's a group of men drinking, they're five to be exact. Nang mapagtanto niyang malagkit ang tingin nito sa kaniya ay unti-unting napalis ang mga ngiti sa kaniyang labi.

Nanginginig ang mga kamay niyang kinukuha isa-isa ang mga bote ng beer na wala ng laman.

Nang makuha ang mga ito ay mabilis siyang tumalikod ngunit mabilis na hinawakan ng isang lalaki ang kaniyang pulsuhan.

Natigilan siya at dahil sa kaba ay nabitawan niya ang isang bote at nabasag ito, dahilan para maagaw niya ang lahat ng atensyon ng mga kalapit na table.

Nagpumiglas siya sa pagkakakapit ng kung sino saka mabilis na yumuko at humingi ng tawad.

"Pasens'ya na po, pasens'ya na po!" nanginginig ang boses niya habang humihingi ng paumanhin.

"Bakit naman kase nagmamadali kang umalis, Miss?" malakong tanong ng kung sino.

Naiiyak na siya, ngunit pinipilit niya ang sarili na huwag maging emosyonal, kasama ito sa trabaho niya.

Hindi niya pinansin ang nagsalita saka mabilis na tumayo para kumuha ng panglinis. Ngunit dahil sa sadyang makulit ang lalaki ay malakas niyang hinapit ang dalaga palapit sa kaniya.

Nagpumiglas siya, sa pagpupumilit na kumawala ay natapakan niya ang bubog ng nabasag na bote sa lapag dahilan para ma-out of balance siya.

She's wearing a heels, that's why. Akala niya ay babagsak siya sa mga bubog sa lapag kung kaya't hinanda niya na ang sarili na masaktan at mariing pumikit.

Ngunit hindi siya nakaramdam ng kung ano, bagkus ay naramdaman niyang may humapit sa kaniyang bewang at sinalo siya.

Sa takot na baka ito ang lalaking nambabastos sa kaniya ay mabilis siyang napadilat ng mga mata.

Ngunit ganoon na lamang ang gulat niya ng bumungad sa harapan niya ang mukha ng isang guwapong nilalang.

'Sino itong mala-anghel ang itsura?' nahihibang na tanong ng kaniyang utak.

Napanganga siya ng kaunti habang nakatulala at pinagpapantasyahan ang lalaki.

Nasa ganoong situwasyon siya ng bigla itong kumilos at uminom habang ang isang kamay lamang nito ang umaalalay sa kaniyang bewang upang hindi siya mahulog.

"Baka gusto mong tumayo, you're too heavy." aroganteng tanong nito.

Maging ang boses niya ay malalim st nakakaakit pakinggan. Ngunit natauhan siya at mabilis na tumayo at inayos ang sarili.

Nagpasalamat siya saka akmang aalis ng bigla siyang hablutin ng isang lalaki sa kabilang table.

"Saan ka pupunta? Hindi pa tayo tapos--" hindi nito natapos ang sasabihin ng bigla ay muling magsalita ang lalaking kanina ay sumalo sa kaniya.

"Hindi mo ba napansin na ayaw niya sa iyo? O sadyang tanga ka lang? O baka naman walang-wala ka ng matirang babae kung kaya't pinipilit mo ang binibining ito?" aroganteng tanong ng lalaki.

Natigilan siya, hindi niya alam kung ano ang sasabihin pero malaki ang pasasalamat niya sa lalaking ito.

Akmang magsasalita pa ang isang lalaki ng bigla ay magsalita ang boss niya sa kaniyang likuran.

"What do you think you're doing, young men? Do you want me to kick your f*****g ass out of here?" matapang na sambit ng kaniyang boss.

Her boss is not old, pero kung makapagsalita ito ay parang matanda na ito, sa katunayan ay nasa mid thirties pa lamang ito.

Dali-dali siyang naglakad sa likuran nito.

Sa naging tanong ng kaniyang boss sa mga kalalakihan ay natahimik ang mga ito, ngunit pinanganak yata itong war freak dahil sa hindi ito tumigil.

"Everything is sale here and you can buy anything except for two things, woman and drugs. This isn't your place to act like that. Next time I'll see you harass one of my people, we'll see on court. Mark my f*****g words, if you want to f**k a woman go get one outside, not here. Mga disenteng tao ang narito at ang mga kagaya n'yo ay hindi nararapat sa disenyo lugar gaya nito. Baka nakakalimutan niyo, this is Resto-bar. Not actually a Bar." mahaba at madiing lintaya ng kaniyang boss.

Bago pa ito mag-cause ng scene ay hinila niya na ito.

"Ma'am hehe, t-tara na po. It's okay. Maybe he's just drunk. Let's go." pagpupumilit niyang paghila palayo sa mga ito.

Tinitigan niya na muna ng matalim ang mga ito, hindi makapagsalita ang mga lalaki kung kaya't pinili niyang iwanan ang mga ito.

Nagpatianod siya sa paghila sa kaniya ng dalaga hanggang sa makarating sila sa lugar kung saan tanging mga nagtatrabaho lamang ang puwedeng pumasok roon.

"Miara, are you okay?" mahinahong tanong sa kaniya ng boss.

Sunod-sunod lamang siyang tumango sa amo, habang pinipigilan niyang huwag maging emosyonal, hindi niya ibinubuka ang kaniyang mga bibig, dahil natatakot siya na sa oras na ibuka niya ang kaniyang bibig ay bumuhos ang kaniyang luha at takot na kanina pa niya pinipilit itago.

Nakayuko lamang siya, nang makita iyon ng kaniyang amo ay hindi na ito nagtanong pa, bagkus ay umupo ito sa tabi niya saka dahan-dahan siyang hinila palapit at niyakap ng mahigpit.

At doon ay hindi niya na napigilan ang maging emosyonal, hindi niya na napigilan ang sunod-sunod na pagbagsak ng kaniyang mga luha sa kaniyang mga mata.

"Shhhh, everything is alright. Shhh..." pag-aalo sa kaniya ng kaniyang amo, it's like a mother to her, matagal na siyang nagtatrabaho sa ginang, maglilimang taon na rin, high-school pa lamang siya ay ito na ang tumulong sa kaniya upang makapagtapos siya ng highschool at maging ang mga kapatid niya.

Napag-aral niya ang mga ito, dahil sa tulong ng ginang.

"I promise, this won't happen again. Miara..." she trailed off as she continue to cry on her shoulder.

It tooks her a couple of minutes for her to stop crying and after she cried, she slowly composed herself and dried her face from tears.

"P-pasensiya na po, Ma'am," mahina niyang sambit.

Hindi naman nagsalita ang ginang saka napabuntong hininga na lamang.

"Huwag kang humingi ng pasens'ya, alam kong wala ka namang ginawang mali at wala kang kasalanan, alam kong ginawa mo lamang ang dapat. Mag-ayos ka na, at ilang minuto na ang lumipas, batid kong marami ka pang gagawin kung kaya't gumayak ka na at umuwi." nakangiting sambit ng kaniyang amo, napangiti na lamang siya.

"Sige po, maraming salamat po Ma'am!" masigla niyang muling sambit.

Napangiti na lamang ang ginang habang nakangiting nakatitig sa dalaga habang nag-aayos ito ng kaniyang gamit.

To be continued...

K. Y.