โซ่รักกามเทพ

บทที่3

"อ๊ะ อ้า พะพี่ณัฐอื้อ "เสียงครางและร่างกายที่บิดเร้าไปมาด้วยความเสียวซ่านเมื่อยอดอกถูกลิ้นร้อนของอีกคนเกี่ยวตวัดดูดดึงยิ่งกว่าทารกกระหายน้ำนมจากอกมารดา มือบางแทรกซอนเข้าในเรือนผมสลวยเพื่อกดรั้งใบหน้าอีกคนให้แนบสัมผัสกับร่างกายเธอยิ่งขึ้น จมูกซุกซนพร้อมลิ้นร้อนลากไล้ลงสู่ร่างกายส่วนล่างผ่านหน้าท้องขาวเนียน มือเรียวเอื้อมไปปลดตะขอกระโปรงของร่างสวยก่อนจะดึงรั้งออกจากเรือนร่างน่ามอง ณัฐวรินทร์มองสำรวจร่างบางที่ซ่อนรูปด้วยความชื่นชม ร่างหญิงสาวที่นอนเกือบเปลือยตรงหน้าตอนนี้ช่างสวยงามน่าสัมผัสยิ่งนักอกอิ่มที่ตอนนี้มีรอยรักสีกุหลาบจางๆที่เธอตั้งใจดูดเม้มจนผิวขาวนั้นขึ้นรอย หน้าท้องแบนราบขาวนวลจนอดใจไม่ไหวต้องซุกใบหน้าลงไปคลุกเคล้าสูดเอากลิ่นเนื้อสาวเข้าปอดให้ชื่นใจ เธอชักจะหวงร่างคนสวยตรงหน้านี้เสียแล้วสิ ไม่อยากให้ใครได้เห็นได้สัมผัสแม้กระทั่งสายตา

  หวง ใช่ ตอนนี้ความรู้สึกนี้มันชัดเจนจนเธอแปลกใจ ไม่ใช่ไม่เคยมีความสัมพันธ์กับใคร อายุขนาดนี้ก็ต้องมีมาบ้าง แต่เธอแค่ไม่ผูกพันคบหาหรือจะเรียกความสัมพันธ์นั้นว่าวันไนท์สแตนด์ก็ไม่ผิด มันก็แค่ความต้องการอยากลองหรือปลดปล่อยความต้องการของร่างกาย แต่เพราะเธอไม่เหมือนผู้หญิงทั่วไปสิ่งพิเศษที่มีในตัวทำให้เธอต้องระมัดระวังการมีความสัมพันธ์ในแต่ละครั้ง ต้องมั่นใจว่าคู่นอนจะต้องไม่มาสร้างปัญหาให้กับเธอในภายหลัง แต่กับร่างบางตรงหน้านี้ล่ะความรู้สึกหวงแหนอยากเป็นเจ้าของแต่เพียงผู้เดียวมันคืออะไร

ใบหน้าคมก้มลงคลุกเคล้าอกอวบอิ่มอีกครั้งมือที่ว่างก็บีบเคล้นสกิดปลายถันที่แข็งสู้มือเธอลิ้นนุ่มดูดดุนให้คนใต้ร่างได้ครางกระเส่าด้วยความทรมาน มือเรียวอีกข้างเลื่อนลงไปยังกึ่งกลางร่างที่ยังมีแพนตี้ตัวน้อยปิดบังเนินเนื้อสาวไว้ มือซุกซนสอดผ่านเนื้อผ้าบางๆเข้าสัมผัสกับดอกไม้ที่ตอนนี้ชุ่มฉ่ำไปด้วยน้ำหวานที่หลั่งออกมาจากการกระตุ้นของเธอ ณัฐวรินทร์กรีดนิ้วเรียวยาวแทรกซอนเข้าตามรอยแยกของกลีบกุหลาบนุ่มอุ่นลากไล้ขึ้นลงยิ่งทำให้ร่างสวยบิดกายร้องครางด้วยความเสียวกระสัน

"อื้อ อ๊า พะ พี่ณัฐ ฮือ ยะ อย่าทรมานปรายเลย"เสียงหวานสั่นเครือร้องบอกด้วยความทรมานมือทั้งสองจิกลงบนผ้าปูที่นอนจนยับย่น

ณัฐวรินทร์หยุดมือออกจากเนินเนื้อนุ่ม ผละริมฝีปากร้อนออกจากอกนิ่ม จมูกโด่งลากไล้ผ่านหน้าท้องขาวเนียนนุ่มลงสู่ใจกลางความเป็นหญิงเบื้องล่างทันที มือเรียวดึงรั้งแพนตี้สีขาวตัวน้อยออกจากร่างบาง และสิ่งสวยงามก็ปรากฏตรงหน้าให้ได้ชื่นชมอีกครั้ง  กุหลาบสวยที่มีเพียงเส้นไหมบางๆปกคลุมช่างดูสวยงามเหลือเกิน

ปรายฟ้าใบหน้าแดงซ่านเมื่อเจอสายตาคมของอีกคนที่แสดงความชื่นชมหลงไหลในร่างกายเธอจึงรีบเอามือมาปิดบังไว้ทันที คนบ้าจ้องอยู่ได้ แค่นี้เธอก็อายจะแย่อยู่แล้ว ได้แต่นึกค่อนขอดอีกฝ่ายในใจ

ณัฐวรินทร์อมยิ้มกับการกระทำนั้น ส่งสายตาหวานให้กับคนสวยที่เบนใบหน้าหลบสายตาเธออย่างเอียงอายน่ารักจริงๆแม่คุณ  จนขนาดนี้แล้วไม่มีอะไรที่จะรอดพ้นสายตาและสัมผัสเธอไปได้หรอก

"จะปิดทำไมคะ รู้ตัวไหมว่าคุณสวยมาก สวยไปทั้งตัว" 

เสียงแหบพร่ากระซิบข้างใบหูบาง ไม่วายที่จะขบเม้มหยอกล้อให้ร่างบางได้ร้องครางครวญ ปากร้อนนุ่มเคลื่อนเข้าหาริมปากอิ่มเรื่อนั้นอีกครั้ง จูบอ่อนหวานปลุกเร้ากระตุ้นความต้องการในร่างกายให้ยิ่งเพิ่มเป็นทวีคูณ

"อื้อ อ๊ะ อ๊า พี่ พี่ณัฐคะ ปะปรายจะไม่ไหวแล้ว ฮือ"

ร่างบางร้องครวญครางด้วยความเสียวซ่านแทบขาดใจเมื่อจุดกึ่งกายตอนนี้มีใบหน้าคมซุกไซ้พร้อมทั้งลิ้นอุ่นนุ่มที่ตวัดลากไล้ขึ้นลงตรงกลีบกุหลาบงามอย่างหลงไหล ยิ่งลิ้นร้ายตวัดรัวเร็วเท่าไหร่เธอยิ่งเหมือนใจจะขาดเพราะความเสียวที่แล่นปราดไปทั่วร่าง สมองมึนเบลอจนขาวโพลน ร่างบางบิดเกร็งเพราะความเสียวกระสัน

"อ๊ะ อ๊า อ๊ายยยย" ไม่นานเสียงหวานก็กรีดร้องด้วยความสุขสม

ร่างบางกระตุกสามสี่ครั้งก่อนทิ้งตัวลงบนที่นอนนุ่มอย่างอ่อนแรง ทำให้ณัฐวรินทร์ยิ้มออกมาอย่างพอใจที่ส่งอีกคนไปถึงฝั่งแล้ว ใบหน้าคมยังไม่ยอมผละออกจากเนินเนื้อนุ่ม ลิ้นอุ่นร้อนตวัดกวาดเอาน้ำหวานสีใสเข้าปากอย่างไม่นึกรังเกียจ ไม่พอยังแกล้งเอาหัวแม่มือบดบี้ตรงจุดกระสันให้อีกคนได้ร้องครางอีกครั้งด้วยความเสียว

"อื้อ พะพี่ณัฐ ยะ อย่าแกล้งสิคะ" ปรายฟ้าร้องอ้อนวอนอีกคนเสียงสั่นอย่างเหนื่อยอ่อน เธอยังไม่หายจากความรู้สึกเสียวซ่านเมื่อครู่ที่ร่างสูงสัมผัส นี่หรือที่เขาเรียกว่าจุดสุดยอด มันให้ความรู้สึกแบบนี้เองเหรอ เพราะมัวแต่คิดมึนงงกับความรู้สึกของตัวเอง รู้ตัวอีกทีร่างสูงของอีกฝ่ายก็เปลือยเปล่าต่อสายตาเธอเสียแล้วปรายฟ้าใบหน้าแดงซ่านอีกครั้ง เมื่อสายตาตัวเองเจอเข้ากับร่างสวยสมส่วนของอีกคน ผิวขาวอมชมพูหน้าอกอวบอิ่มพอดีตัวหน้าท้องขาวแบนราบแถมยังเป็นลอนน้อยๆดูแข็งแรงเหมือนคนที่ชอบออกกำลังกายเป็นประจำสายตาหวานไล่ลงสู่ด้านล่างอย่างอัตโนมัติ จนเจอะกลับเนินเนื้อสวยที่มีเส้นไหมขึ้นคลุมบางเบา เธอรีบเบือนใบหน้าหนีภาพชวนใจสั่นตรงหน้าทันที ทำไมนะทั้งที่อีกคนก็มีทุกอย่างเหมือนเธอ แต่พอเห็นร่างกายนั้นกลับทำให้เลือดในกายเธอไหลพล่านความรู้สึกปั่นป่วนวูบวาบในร่างกายกำลังมีปฏิกิริยาขึ้นมาอีกแล้ว ปรายฟ้าขยุ้มมือลงกับผ้าปูเตียงแน่นเพื่อระงับความรู้สึกต้องการที่ตีตื้นขึ้นมาอีกระลอก

ณัฐวรินทร์อมยิ้มเมื่อเห็นกิริยาเขินอายหน้าแดงของคนสวย ก่อนจะก้มใบหน้าไปกระซิบข้างหูเบาๆ

"คืนนี้อีกยาวไกลค่ะคนสวย"

ปรายฟ้าขนลุกซู่เมื่ออีกคนแกล้งเป่าลมร้อนใส่หูเธอ พอหันมาสบตาก็พาใบหน้าร้อนผ่าวจนต้องเสหลบสายตาหวานเยิ้มที่สื่อความปรารถนาร้อนแรงส่งมาให้

มือเรียวเชยคางมนให้เงยขึ้นมาสบตาอีกครั้ง แววตาหวานไหวระริกหลากอารมณ์ จนเธออดที่จะยิ้มบางให้ไม่ได้ ริมฝีปากอิ่มแดงเรื่อน่าสัมผัสเผยอขึ้นเล็กน้อยดูยั่วยวนโดยไม่ตั้งใจ และร่างสูงก็ไม่เสียเวลาที่จะลิ้มชิมรสหวานของปากนุ่มนั้นอีกครั้ง

"อืม อือ อือ" เสียงหวานครางระคนพอใจของคนร่างสูง ที่ใช้ลิ้นตวัดดูดดึงลิ้นเล็กอย่างหยอกเย้า ร่างเปลือยนุ่มนิ่มบดเบียดสัมผัสแนบแน่นจนร้อนรุ่มทั้งคู่ 

จมูกโด่งซุกซนไล่ดอมดมเนื้อนวลไปทั่วตั้งแต่ซอกคอขาวจนถึงหน้าอกอวบอิ่มนุ่มหยุ่น กลิ่นกายสาวผสมกลิ่นเหงื่อจางๆจากกิจกรรมรักเมื่อครู่ไม่ได้สร้างความรังเกียจให้อีกฝ่ายแต่อย่างไร มันกลับให้ความรู้สึกกระตุ้นความต้องการให้ยิ่งเพิ่มขึ้น ปากร้อนชื้นครอบครองยอดถันที่แข็งชันดูดดึงให้ร่างบางร้องครางด้วยความเสียว มือเรียวลากไล้ชอนไชลงสู่ดอกไม้งามอีกครั้ง น้ำหวานหลั่งเยิ้มออกมาให้รู้ว่าร่างบางนั้นพร้อมที่จะรับสัมผัสจากเธอแล้ว

"อ๊ะ อื้อจะ เจ็บ เอาออกไปปรายเจ็บ" ร่างบางสะดุ้งเฮือกเมื่อจุดอ่อนไหวกลางกายถูกบางสิ่งแทรกเข้ามาในร่างกายเธอ ความรู้สึกเจ็บแล่นปราดไปทั่วส่วนล่างกลบความเสียวซ่านที่เคยรู้สึกไปจนหมดสิ้น เสียงหวานสั่นเครือพร้อมกับร่างบางที่กระถดถอยหนีจากการรุกสัมผัสของคนหน้าคม ริมฝีปากกัดเม้มส่ายไปมาเหมือนอ้อนวอนให้อีกคนหยุดการกระทำ

ณัฐวรินทร์เองก็ชะงักการกระทำของตัวเองด้วยความตกใจ นิ้วเรียวยังแช่อยู่ในช่องทางคับแคบของคนใต้ร่างความรู้สึกถูกบีบรัดตรงปลายนิ้วยิ่งกว่าแน่ใจอีกว่านี่คือครั้งแรกของหญิงสาว ความรู้สึกอึ้งผสมความดีใจลึกๆที่ได้รู้ว่าตัวเองคือคนแรกของสาวสวยที่ถูกตาต้องใจตั้งแต่แรกเห็นอดที่จะรู้สึกปลื้มปริ่มในใจไม่ได้

"ซู่ อย่าเกร็งนะคะคนดี ผ่อนคลายค่ะอีกเดี๋ยวก็ไม่เจ็บแล้วนะ" เสียงกระซิบอ่อนโยนข้างหู พร้อมริมฝีปากร้อนที่ประกบเข้าหาปากนุ่มนิ่มของอีกคนเพื่อเบี่ยงเบนความรู้สึกเจ็บปวด ไม่นานร่างบางใต้ร่างก็เริ่มผ่อนคลายจากการปลุกเร้าของอีกคน นิ้วเรียวค่อยๆขยับอีกครั้งอย่างเชื่องช้า

"อ๊ะ อ๊า อื้ม ระเร็วอีกค่ะ ปะ ปรายจะไม่ไหวแล้ว"เสียงร้องครางกระเส่าของร่างบาง ทำให้ณัฐวรินทร์ต้องเร่งขยับนิ้วเรียวของตัวเองถี่ขึ้น เพื่อที่จะได้ส่งคนสวยให้ถึงฝั่งฝันอีกครั้ง

"อ๊ะ อ๊า อ๊ายยยยย" ร่างบางกะตุกถี่บอกให้รู้ว่าเธอได้ไปถึงโค้งฟ้าอันพร่างพราวอีกครั้งแล้ว

ณัฐวรินทร์ถอดถอนนิ้วเรียวออกมาก็ได้เห็นคราบเลือดจางปนน้ำหวานขุ่นขาว เธอใช้ลิ้นดูดเลียอย่างไม่รังเกียจก่อนจะก้มลงใช้ลิ้นตวัดต้อนกวาดน้ำหวานที่หลั่งออกมาจากช่องทางรักอีกครั้ง

"อื้อ อ๊ะ " ปรายฟ้าสะดุ้งบิดตัวด้วยความเสียวเมื่อคนร่างสูงยังไม่ยอมผละออกจากจุดอ่อนไหวของเธอสักทีมือบางขยุ้มเข้ากับเรือนผมยาวสลวยที่ระไล้ลงบนผิวเธอให้รู้สึกจั๊กจี้ไปด้วย

"อื้อ อ๊ะ พะ พอก่อนค่ะ ปรายใจจะขาดแล้ว" เธอส่งเสียงอ้อนวอนอีกฝ่าย เพราะถ้าเขาไม่หยุดเธอคงได้เสร็จสมอีกรอบแน่ 

ณัฐวรินทร์ยอมถอนใบหน้าคมออกจากกลีบกุหลาบชุ่มฉ่ำเบื้องล่าง เงยหน้ามาสบตากับคนสวยที่มองค้อนเธออย่างไม่พอใจด้วยรอยยิ้ม อกอวบอิ่มสะท้อนขึ้นลงตามแรงหายใจหอบเหนื่อยของอีกคน อดไม่ไหวจนต้องเอาใบหน้าตัวเองลงเกลือกกลิ้งสัมผัสกับความนุ่มหยุ่นนั่นอย่างไม่รู้เบื่อ

เมื่อรู้สึกว่าลมหายใจของคนใต้ร่างเริ่มกลับมาปกติอีกครั้ง ร่างสูงก็ขยับตัวลุกขึ้นเลื่อนตัวลงมา จัดท่าทางให้เนินเนื้ออุ่นร้อนของทั้งสองได้สัมผัสกัน ร่างสูงขยับกายเชื่องช้าบดเบียดกุหลาบงามที่ชุ่มไปด้วยน้ำรักของทั้งคู่ให้บดเบียดแนบชิดกันสร้างความรู้สึกเสียวซ่านรัญจวนจนใจสั่น

"อ๊ะ อ๊า ปะ ไปพร้อมกันนะคะ อ๊า อ๊ายยยย"

สองเสียงร้องครวญครางด้วยความสุขสม  บทรักเร่าร้อนที่ไม่รู้ว่าจะจบสิ้นลงเวลาไหน เพราะตอนนี้บทรักที่ดำเนินไปไม่รู้ว่าเกิดจากฤทธิ์ยาหรือความปรารถนาส่วนลึกในใจกันแน่

  ร่างบางขยับตัวงัวเงียตื่นขึ้นมาด้วยความเคยชิน แสงสลัวจากภายนอกที่ส่องผ่านผ้าม่านหน้าต่างเข้ามาทำให้รู้ว่าตอนนี้คงจะเช้าแล้ว สายตาหวานกระพริบถี่เพื่อปรับสภาพการมองเห็นให้ชัดเจนขึ้นร่างกายขยับเล็กน้อยแต่แค่นั้นก็ทำให้เธอต้องซี๊ดปากเบาๆเพราะรู้สึกปวดระบมไปทั้งร่าง

ก่อนจะรู้สึกถึงอะไรหนักๆที่พาดผ่านบริเวณหน้าท้องตัวเอง และนั่นก็ทำให้ความรู้สึกง่วงงุนแทบหายไปทันที เมื่อสติเริ่มกลับมาทำงานอีกครั้ง แขนเรียวของคนร่างสูงที่นอนหลับสนิทอยู่ข้างๆ ทำให้ใบหน้าหวานแดงซ่านขึ้นมาทันที ภาพเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นเมื่อคืนนี้ค่อยๆผุดขึ้นมาในหัวเป็นฉากๆ ทุกสัมผัสและการกระทำยิ่งนึกถึงใบหน้ายิ่งร้อนผ่าวด้วยความอับอาย แค่นึกถึงสัมผัสเร่าร้อนอบอุ่นที่ผ่านมาก็ทำเอาเลือดในกายฉีดพล่านจนร้อนไปทั้งตัว

ปรายฟ้าค่อยๆขยับออกมาจากวงแขนที่ก่ายกอดเธอไว้หลวมๆ แสงสลัวจากภายนอกที่ส่องเข้ามาในห้อง พอที่จะทำให้เธอได้มองสำรวจใบหน้าคมยามหลับไหลได้บ้าง ลมหายใจอุ่นที่ทอดเข้าออกสม่ำเสมอ ทำให้รู้ว่าอีกฝ่ายนั้นยังอยู่ในห้วงนิทรา ไม่มีทีท่าว่าจะรู้สึกตัวมุมปากที่ดูเหมือนจะยกยิ้มขึ้นมาหน่อยๆเหมือนคนที่กำลังหลับฝันดีคนสวยนึกอยากรู้นักว่าในห้วงความฝันนั้นมีอะไรถึงทำให้คนหลับตรงหน้ายิ้มได้ ปรายฟ้าไล่สำรวจไปทั่วใบหน้าคมตั้งแต่คิ้วเข้มที่ไม่ได้หนาแต่ว่าขึ้นโค้งเรียงกันอย่างมีระเบียบ ปลายจมูกโด่งและริมฝีปากบางสีแดงเรื่ออย่างธรรมชาติ   ริมฝีปากคู่นี้เองที่ป้อนสัมผัสร้อนหวาบหวามไปทั่วทั้งร่างกายเธอจนต้องระบายเสียงน่าอายออกมาไม่รู้กี่ครั้งต่อกี่ครั้ง และเธอจำแทบไม่ได้ว่าตัวเองหมดแรงและหลับไปในสภาพไหนเวลาใด

หญิงสาวพยายามขยับตัวที่ปวดระบมของตัวเองลุกออกจากเตียง สายตามองหาเสื้อผ้าก่อนที่จะไปเจอชิ้นส่วนกระจัดกระจายอยู่ตามพื้นพรมทั้งของตัวเองและอีกคน ปรายฟ้าลุกขึ้นเก็บเสื้อผ้าตัวเองก่อนจะเข้าไปจัดการร่างกายที่ตอนนี้เธอแทบจะเดินไม่ไหวเพราะรู้สึกเจ็บตรงช่วงล่างกลางกายจนต้องกัดฟันรีบเดินเข้าห้องน้ำไปเงียบๆ

ด้วยความที่กลัวว่าอีกคนจะตื่นขึ้นมาก่อน ปรายฟ้าจึงรีบจัดการตัวเองไม่ถึงสิบนาที ก่อนค่อยๆย่องออกมาจากห้องน้ำ เธอพ่นลมหายใจออกจากปากเมื่อเห็นว่าคนที่หลับสบายบนเตียงไม่ได้มีทีท่าว่าจะตื่นขึ้นมาง่ายๆ

ร่างบางรีบมองหากระเป๋าสะพายใบเล็กของตัวเอง และก็เจอมันวางอยู่ข้างโต๊ะวางทีวี เธอรีบเดินไปหยิบและตรวจดูสิ่งของภายใน โทรศัพท์เครื่องบางหน้าจอดับสนิทแบตคงจะหมดไปแล้วนั่นเอง

ปรายฟ้าเดินย้อนกลับมายืนข้างเตียงอีกครั้งมองดูใบหน้าคนที่หลับสนิท เหมือนว่าจะจดจำไว้ให้ขึ้นใจ

"ลาก่อนนะคะ พี่ณัฐ" ได้แต่พึมพำเอ่ยคำลาเบาๆกับตัวเอง ก่อนจะเดินออกจากห้องไปเงียบๆ ไม่เข้าใจว่าทำไมต้องรู้สึกใจหายแปลกๆ ทั้งที่เธอและอีกฝ่ายไม่ได้รู้จักกันมาก่อนเลย หรือจะเป็นเพราะความสัมพันธ์ลึกซึ้งที่เกิดขึ้นถึงทำให้เธอรู้สึกประหลาดๆแบบนี้ หญิงสาวสบัดศรีษะไล่ความรู้สึกสับสนออกจากหัว แล้วรีบกวักมือเรียกบริการแท๊กซี่ทันทีเมื่อออกมาถึงหน้าโรงแรม เธอคงต้องย้อนกลับไปเอารถที่ร้านอาหารเมื่อคืน คิดถึงร้านอาหารก็ให้รู้สึกเจ็บใจผู้ชายเลวๆอย่างภาณุขึ้นมาทันที

จากนี้ไปเธอจะยังมองหน้าหรือพูดคุยกับผู้ชายแบบนั้นได้ยังไง ในเมื่อเขาทำกับเธอได้ขนาดนั้น ถ้าคนที่มาเจอเธอไม่ใช่ผู้หญิงหน้าคมคนนั้น เธอก็ไม่รู้ว่าเมื่อคืนตัวเองจะอยู่ในสภาพไหน ครั้งแรกของความสาวที่ต้องสูญเสียให้กับคนแปลกหน้า ถึงจะไม่เรียกว่าเลวร้ายแต่ก็ใช่ว่าจะอยากให้เกิดขึ้นซะเมื่อไหร่ นึกถึงสัมผัสหวามในค่ำคืนที่ผ่านมาก็ใบหน้าร้อนขึ้นมาอีกรอบ ถ้าให้ตอบตัวเองแบบซื่อตรง ก็ไม่อาจปฏิเสธได้เต็มปากหรอกนะ ว่าลึกๆในใจแล้วเธอเองก็มีความสุขไปกับสัมผัสอ่อนโยนที่อีกคนมอบให้เช่นกัน อีกฝ่ายดูอ่อนโยนทะนุถนอมเธอจนรู้สึกได้

ณัฐวรินทร์รู้สึกตัวขึ้นมาอีกทีก็ไม่เจอกับคนหน้าหวานที่กกกอดมาตลอดคืน สายตาคมไล่มองหาอีกคนทันที เสื้อผ้าที่หายไปบ่งบอกว่าคนหน้าหวานไม่อยู่ในห้องอีกแล้ว นี่เธอหลับหรือสลบกันแน่ถึงไม่รู้สึกตัวเลย บ้าจริงๆ ร่างสูงได้แต่นึกโมโหตัวเอง อุตส่าห์ตั้งใจว่าตื่นขึ้นมาจะต้องคุยกับอีกฝ่าย หากอีกคนไม่รังเกียจเธอก็ยินดีจะรับผิดชอบในสิ่งที่เกิดขึ้น ถึงแม้มันจะเกิดขึ้นเพราะสาเหตุอื่นไม่ใช่ความเต็มใจของอีกฝ่ายก็ตาม

แล้วนี่เธอจะไปตามหาคนหน้าหวานจากที่ไหน นอกจากรูปร่างหน้าตาและชื่อที่อีกคนเรียกแทนตัวเองเมื่อค่ำคืนที่ผ่านมา นั่นก็คงเป็นแค่ชื่อเล่นเท่านั้นซึ่งมันไม่ได้ช่วยในการที่จะหากันเจอได้เลย ยิ่งคิดยิ่งหงุดหงิดในใจ โธ่เอ๊ยยย ไอ้ณัฐ แล้วถ้าหากสิ่งที่เธอกลัวและเป็นกังวลอยู่ตอนนี้เกิดขึ้นมาจะทำยังไง ขอให้สิ่งที่เธอกังวลอย่าเกิดขึ้นกับอีกคนเลย

ณัฐวรินทร์ได้แต่อธิษฐานในใจ ก่อนจะรีบลุกเก็บเสื้อผ้าที่กระจัดกระจายอยู่ข้างเตียงเดินเข้าไปจัดการตัวเองในห้องน้ำ

ปรายฟ้ากลับมาถึงห้องพักตอนสาย เธอเริ่มรู้สึกครั่นเนื้อครั่นตัวเหมือนจะไม่สบาย อาจจะเป็นเพราะร่างกายพักผ่อนไม่เพียงพอเมื่อคืนนี้ก็เป็นได้ หญิงสาวเปิดตู้เย็นเพื่อหาอะไรทานเพราะร่างกายตอนนี้เริ่มประท้วงขึ้นมาแล้ว หลังจากทานอะไรเรียบร้อย จึงได้โทรกลับไปบอกที่บ้าน ว่าเธออาจจะไปถึงช่วงเย็นทางนั้นจะได้ไม่ต้องรอทานมื้อเที่ยง เพราะปกติเธอจะออกจากกรุงเทพตั้งแต่เช้าถึงบ้านก็ไม่เกินเก้าโมงเช้า แต่ด้วยสภาพร่างกายที่ไม่พร้อมในตอนนี้นอนพักสักหน่อยคงจะดีกว่าฝืนขับรถไป 

เมื่อคุยกับที่บ้านเสร็จเรียบร้อยเธอจึงหายาแก้ไข้กินดักไว้  ด้วยตอนนี้เริ่มที่จะมีอาการปวดหัวร้อนๆหนาวๆขึ้นมาแล้ว แต่ก็ยังฝืนร่างกายไปอาบน้ำจนได้

ภาพสะท้อนของหญิงสาวร่างกายเปลือยเปล่าที่เห็นในกระจก ทำให้ใบหน้าหวานขึ้นสีขึ้นมาทันที รอยแดงสีกุหลาบที่เด่นชัดตามเนินอกและที่ต้นคอขาวพอเห็นแบบนี้ก็อดที่จะนึกถึงเจ้าของรอยสัมผัสไม่ได้ ยังดีที่รอยบนคอดูจางๆ ถ้ามันเข้มและชัดเจนกว่านี้เธอคงจะลำบากในการหาสิ่งปกปิดรอยเหล่านี้แน่ ร่างบางถอนหายใจก่อนจะรีบอาบน้ำชำระร่างกาย