Lumipas ang ilang sandali naming hindi niya ako tinigilan. Patuloy ang ginawa ko sa kanyang hindi pagpansin, habang tutok ang aking mga mata sa TV. Ipinagpatuloy niya pa rin ang ginagawa niya hanggang sa hindi ko na nakayanan pa ang sinimulan niyang pangingiliti.
Tumayo ako sa ibabaw ng sofa at nameywang paharap sa kanya.
"Ano ba Kuya Van? Hindi na ako natutuwa sa iyo ha, kanina ka pa tawa nang tawa, 'yan ba ang epekto sa'yo ni Miss Lala ha?!" naniningkit ang mga mata kong paratang na tanong sa kanya.
Tumigil siya sa ginagawa at maging sa pagtawa. Naging seryoso ang kanyang itsura at mataman siyang tumingin sa akin, mga tinging hindi ko alam ang ibig sabihin pero may kutob na ako sa gusto niyang iparating.
"Bakit mo ba ako pinagtatawanan? Ang sabi ko lang naman ay tulungan mo akong
