Chapter 45
Shany
Nagising ako sa hindi pamilyar na silid. Bumangon ako ng upo sa malambot na kama. Hawak ko ang aking noon dahil medyo masakit ang aking ulo. Ngayon ko lang napagtanto na silid pala ito ni Lorenzo. Inilibot ko ang aking paningin sa kabuoan ng silid ni Lorenzo. Lahat ng mga gamit niya nakasalansan. Daig niya pa ang babae kung kalinisan lang ang pag-uusapan.
Ilang sandali pa bumukas ang pintuan iniluwa roon si Lorenzo. Nagtama ang mga mata namin.
“Nakapagluto na ako ng almusal at nakahanda na ang lamesa. Lumabas ka na riyan para maaga tayo makapg-almusal at may laman ang tiyan natin bago pumasok sa trabaho,” malamig niya pa rin na utos sa akin. Tumalikod na siya at lumabas. Isinara niya ang pinto. Binato ko ng unan ang pintuan sa sobrang pagka-inis sa kaniya.
“Grrr… Hind
