“ปล่อยแน่ แต่ขอเสี่ยเอาหนูจนเสร็จก่อนนะ แล้วเสี่ยจะปล่อยหนูไป รู้มั้ยว่ากลิ่นหอมๆ จกตัวหนูมันช่างยั่วเสี่ยซะเหลือเกิน มาเป็นเมียเสี่ยเถอะนะหนูโรส หึหึ”
เสี่ยองอาจนั่งคร่อมโรสพร้อมกับจับข้อมือเธอไว้ไม่ให้ขัดขืนแล้วพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงเจ้าเล่ห์จากนั้นก็ก้มสูดดมซอกคอขาวของโรสทันที
“กรี๊ดดด ไม่นะ ฮืออ คุณไดม่อนช่วยฉันด้วยยย”
โรสร้องกรี๊ดออกมาเสียงดังพยายามดิ้นขัดขืนทั้งน้ำตาเมื่อโดนเสี่ยอายุคราวพ่อกำลังจะข่มขืนตัวเอง ปากเล็กร้องเรียกหาไดม่อนเสียงดังด้วยความกลัว พยายามดิ้นขัดขืนแต่ก็สู้แรงของเสี่ยองอาจไม่ได้
ปัง
“โอ๊ย แม่งเอ้ยย ใครมันยิงกูวะ”
เสี่ยองอาจร้องเจ็บลุกขึ้นยืนกุมแผลที่แขนตัวเองทันทีเมื่อโดนยิงเข้าที่แขน ทางด้านโรสเมื่อเสี่ยองอาจผละตัวออกจากตัวเองแล้วเธอก็รีบลุกขึ้นนั่งด้วยความกลัว
“คุณไดม่อน ฮือออ”
โรสเรียกชื่อไดม่อนแล้วลุกขึ้นวิ่งไปกอดเขาทันทีเมื่อเห็นเขายืนชี้ปืนไปทางเสี่ยอง
