“เอ๊ะ! นั่นโทรศัพท์คุณไดม่อนนิ ทำตกไว้หรอเนี่ย”
โรสพูดขึ้นทันทีเพราะเมื่อเธอเดินเข้ามาในห้องสมุดแล้วก็เอาหนังสือไปเข้าชั้นเพิ่มในล็อกเดิมที่จัดด้วยกันกับไดม่อนก็เห็นโทรศัพท์เค้าตกอยู่ที่พื้น ร่างบางจึงเดินไปหยิบโทรศัพท์ทันที
“คุณไดม่อนมีเรียนบ่ายสอง คงน่าจะนั่งรอเรียนแถวๆ ตึกวิศวะล่ะมั้งนะ เอาไปคืนให้เค้าดีกว่าเผื่อคุณไดม่อนต้องใช้เรียน”
โรสตัดสินใจเดินไปที่ตึกวิศวะทันทีเพื่อเอาโทรศัพท์ไปให้ไดม่อนเพราะกลัวว่าเขาต้องใช้ในการเรียน ทางด้านไดม่อนเมื่อเดินมาถึงตึกวิศวะก็เห็นเจไดนั่งเล่นอยู่ใต้ตึกเขาจึงเดินไปหาเพื่อนตัวเองทันที
“มึงมานานรึยังไอ้เจ”
ไดม่อนเอ่ยถามเจไดทันทีเมื่อเดินไปถึงเจไดแล้วนั่งลงข้างๆ เจได
“กูพึ่งมานั่งได้ไม่ถึงห้านาทีมึงก็มา ดูท่าข้าวเที่ยงวันนี้จะอร่อยเนาะ ยิ้มอารมณ์ดีมาเชียวนะมึง”
เจไดพูดแซวไดม่อนทันทีเมื่อเห็นไดม่อนดูอารมณ์ดีขึ้นถึงจะไม่ได้ยิ้มกว้างแต่สีหน้าและแววตา
