Nagising ako ng madaling araw na nasa tabi ko na si Sebastian. Tulog na tulog siya habang nakaupo at nakadukdok sa gilid ng kama. Ayoko na siyang abalahin at mukhang napuyat siya kakabantay sa akin.
Dahan-dahan akong tumayo saka bumaba ng kama para kumuha ng tubig. Hindi naman siguro dahil sa daplis kaya ako nilagnat, nabigla rin siguro 'yung katawan ko sa paglangoy nang sobrang layo para makapunta dito. Masyadong nag-aalala silang dalawa sa akin, sina Leonardo at Sebastian.
Lumabas ako ng kwarto para magpahangin. Wala ng tao sa labas, sobrang tahimik na ng buong lugar at tanging alon na lamang ng dagat ang maririnig mo.
Hindi ko lubos na maisip kung bakit ako minalas ng gano'n. Paano ako muntikan ng mamatay nang hindi ko man lang nakita ang gumawa no'n sa akin?
"Lumabas ka rin."
Taka
