"Hindi ko maintindihan. Ako dapat ang galit sa kanya pero siya 'tong lumalayo sa akin. Siya 'tong parang mas galit pa kaysa sa akin!" reklamo ko kay Leonardo habang nakapatong ang mga binti ko sa hita niya at may yakap-yakap ako ngayong unan. Para kong batang nagsusumbong sa daddy niya.
"Ayoko ng ganito. Napapamura na ko gamit ang iba't ibang lenguwahe sa utak ko. Ang hirap sa pakiramdam na ayoko sa kanya pero napakatanga mo kasing siya pa ang minahal mo. Alam mo 'yon?"
"Hindi," masungit kong sagot sabay baba ng paa ko. "Ang alam ko lang ngayon ay okay na sana lahat kung hindi lang sa huling sinabi mo."
"Okay, pasensya," sagot niya at muling binalik ang binti ko sa hita niya. "Pero kasi," hirap niyang sabi saka kagat labi akong tinignan habang nakakuyom ang mga kamao niya sa harapan nam
