CHAPTER 42

1076 Words

ARIEL POINT OF VIEW Kanina pa siya tulalang nakatayo sa harapan ko na para bang gusto niyang bawiin ang sinabi niya kanina. "Tama ka," kibo niya habang tumatango-tango at umaatras. "Siguro nga kalokohan lang 'tong sinasabi ko. Hindi kita mahal kaya naman.." Ngumiti siya nang mapait na para bang natauhan na. "Kaya naman bakit ko pipiliing mamatay para sa'yo?" Tinamaan ako sa sinabi niya. Sobrang sakit pala kapag diretsyahan na. "Tama." Nginig ang ngiti ko. Naiiyak na naman ako dahil sa sinabi niya pero tama lang 'to. "Pwede naman tayong maging magkaibigan at bumalik sa dati. Sa paraan na 'yon, hindi ka mamamatay. Tutulungan kita, Sir Sebastian." "Sir," ulit niya at tinawanan ang salitang 'yon. "Sige, pwede ka ng umalis. Kaya mo na siguro ang sarili mo." Tinalikuran niya na ko kaya naga

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD