Buo na ang desisyon ko. Titigil na ko. Hindi ako magpapakatanga para sa lalaking hindi ako kayang mahalin.
Totoo man o hindi ang lahat ng sinabi ng lalaking 'yon. Dapat na kong matauhan. Dahil totoo naman. Isang babae lang ang pwede nilang mahalin at may nauna na sa akin para kay Sebastian. Ginagamit niya lang ako para sa kaligayahan niya.
"Ayusin mo nga ang sarili mo, Ariel. Wala ka na sa katinuan. Pabayaan mo na siya," sabi ko sa sarili habang nakatingin sa repleksyon ko sa salamin ng isang restaurant na nadaanan ko.
Kasabay ng pagtulo ng luha ko ang pagtulo rin ng ulan. Na para bang nakikisama ang kalangitan sa kalungkutan ko.
"Tapos na tayo, Sebastian. Titigil na kong mahalin ka."
Nilingon ko ang langit habang nagtatakbuhan pasilong ang mga taong nasa kalsada ngayon. Nanatili
