สามคืนก่อนคุณชายรองนอนค้างแรมเรือนไป๋เซ่อ หลังจากนั้นฮูหยินน้อยได้รับมอบหมายให้ตระเตรียมงานเลี้ยงชมดอกบัว ซึ่งเป็นงานที่จวนจิ้งโหวจัดทุกปี ในเมื่อเป็นเช่นนี้ฐานะของเจียงซูเหยาในจวนจิ้งโหวจึงมั่นคงขึ้นไม่น้อย ผู้อื่นไม่อาจพูดว่าคุณชายรองไม่รักใคร่โปรดปรานนาง ยิ่งหันไปมองแม่สามีอย่างหลิวซีเย่ มีครั้งใดบ้างที่จะเอ็ดด่าลูกสะใภ้ ทุกวันล้วนพูดคุยด้วยรอยยิ้มเอ็นดู อาหารของกินของใช้ดีๆ ล้วนมอบให้ไม่ขาด
คุณหนูสิบเจ็ดตระกูลเจียงรู้ดีว่า ความเมตตาจากแม่สามีนั้นเป็นเรื่องจริง แต่ความโปรดปรานจากสามีล้วนเป็นเรื่องหลอกตาผู้อื่นทั้งสิ้น
เขามาค้างกับนางเพียงคืนเดียว ผ่านค่ำคืนนั้นมาก็ไม่ปรากฏตัวที่เรือนไป๋เซ่ออีก ทุกวันไม่รู้ว่าท่านโหวน้อยจิ้งเฉินวุ่นวายอยู่กับสิ่งใดบ้าง
บางครั้งเขาออกจากจวนตั้งแต่เช้าตรู่ กลับมาก็ล่วงเข้ายามซวีไปแล้ว
ครั้นนึกถึงเขา เจียงซูเหยาพลันส่ายหน้า ทำเพียงตั้งอกตั้งใจตระเตรียม
