“กูไม่ได้ทะเลาะกัน”
“แต่กูแค่น้อยใจ...น้อยใจที่เขาคงไม่มีวันเชื่อว่าคนเลวอย่างกูรู้สึกยังไงกับเขา น้อยใจที่ต่อให้กูพูดให้ตายเขาก็คงไม่มีทางเชื่อว่าคนเลวอย่างกู...รักเขา”
“...” เขาพูดอะไรของเขา เมาจนเพ้อไปเรื่อยเลยรึไง จะเพ้ออะไรก็เพ้อแต่ขอร้องล่ะอย่าเพ้อแบบนี้
เขาว่าคนเมาชอบพูดความจริงแต่ฉันว่าครั้งนี้คงไม่ใช่หรอก...คนอย่างเขาไม่มีทางรักคนอย่างฉัน
ปกติฉันจะขำนะคะเวลาได้ยินคนเมาพูดอะไรเพ้อเจ้อไปเรื่อยแต่กับคำพูดนี้ของเขาฉันไม่ขำเลย ไม่รู้สึกตลกกับคำพูดคนเมาเลยสักนิด
“โหเฮีย~ พอเมียมาได้ทีอ้อนใหญ่เลยนะ~” คนของเขาที่หันมาเห็นฉันก็ได้ทีแซวทันทีแต่ฉันไม่คิดสนใจหรือถือสาคำพูดอะไรทั้งนั้นนอกจากมองเขาที่กำลังมองมาที่ฉันด้วยสายตาตัดพ้อน้อยใจอยู่เหมือนเดิม
“กูเปล่า~” เขาปฏิเสธผู้ชายอีกคนที่แต่งตัวดูดีพอ ๆ กับเขาก็หันมายิ้มให้ฉัน
“หึ ๆๆ เฮียแกไม่เคยเป็นแบบนี้หรอกครับขมิ้น สงสัยวันนี้น้อยใจเมี
