หญิงสาวเลือกเอาชุดสีขาวน่ารักออกมาใส่ ทำให้ร่างเล็กดูน่าทะนุถนอมขึ้นอีกเป็นกอง ราวกับนางฟ้าตัวน้อย ๆ ที่หลงมาจากสวรรค์ หล่อนหยิบเอาเครื่องสำอางราคาแพงมาแต่งเติมบนใบหน้าเล็กน้อยก่อนจะเดินออกมาจากห้องพักที่ตนนอนหลับมาทั้งคืน เดินออกมาจนถึงห้องนั่งเล่นก็เจอกับมาเฟียหนุ่มที่นั่งจิบกาแฟอยู่ ตรงข้ามกับเขามีจานอาหารเช้าพร้อมกับน้ำส้มวางเตรียมเอาไว้
“จะมองอีกนานมั้ย มากินสิจะได้ไปสักที” เสียงเข้มเร่งให้คนตัวเล็กรีบมากินอาหารที่เขาลงทุนทำเองกับมือไว้รอหญิงสาว
“ค่ะ รู้ใจเปาะแปะจังเลยนะคะ เปาะแปะชอบน้ำส้มคั้นสด ๆ ที่สุด ขอบคุณนะคะ” ร่างบางที่ยกน้ำส้มขึ้นจิบเป็นอันดับแรก ตอนอยู่ที่บ้านทุกเช้าหล่อนต้องขอให้แม่บ้านคั้นสด ๆ ให้กินทุกวัน
“ก็ดี” ชายหนุ่มยกกาแฟขึ้นจิบพร้อมกับแอบยิ้มน้อย จะไม่ให้ชอบได้ยังไงก็เขาตั้งใจคั้นเองกับมือ หล่อนชอบอะไรไม่ชอบอะไรเขารู้หมดทุกอย่างนั่นแหละ เพราะเขาสืบมาหมดแล้วทุกอย่
