ร่างชายหญิงคู่หนึ่งกอดกันแน่นอยู่บนเตียง ร่างบางนอนทับอยู่บนอกกว้างที่กลายเป็นที่นอนจำเป็นให้หญิงสาวตลอดทั้งคืนคารอสขยับตัวได้เพียงเล็กน้อยเพราะรู้สึกเหมือนมีอะไรมาทับอยู่บนหน้าอก หญิงรู้สึกถึงแรงขยับจากที่นอนแสนสบายจึงได้รู้สึกตัว
“จะสิงฉันหรือไง ทับมาได้ ตัวอย่างกับลูกหมูตอน”
มาเฟียเริ่มปล่อยหมาออกมาจากปากตั้งแต่เช้าตรู่ เพื่อกลบเกลื่อนความเขินอายที่ตนมี เกิดมาไม่เคยมีสาวคนไหนได้มานอนบนอกเขาสักคน
“ชิ ถ้าเปาะแปะเป็นหมูตอน คารอสก็เป็นช้างน้ำแล้ว”
หญิงสาวลุกขึ้นมาแล้วเถียงคนที่สละร่างแกร่งเป็นที่นอนให้ทั้งคืนอย่างไม่สำนึกในบุญคุณ
“ปากดีจริง ๆ แบบนี้คงหายแล้วสิ ถ้าหายก็ลุกไปได้แล้ว”
มาเฟียหนุ่มไล่ร่างบางที่ตนนอนกอดทั้งคืนให้ไปจากที่นอน
“ทำไมชอบพูดแบบดุ ๆ ไม่ไล่เปาะแปะก็ไปอยู่แล้ว คารอสไม่ต้องห่วงหรอก แค่ให้คนไปส่งเปาะแปะก็พอ”
ปากน้อย ๆ พูดออกไปอย่างที่คิด
เมื่อความจริงก็ปรากฏออ
