เพราะอยากลองเที่ยวเมืองในฝันคนเดียว
คุณหนูเปาะแปะจึงอ้อนวอนคุณพ่อจนใจอ่อน
ทว่าการมาครั้งนี้ไม่ได้เป็นไปอย่างที่คิด
เมืองในฝันแสนโรแมนติกของเธอ
กำลังนำพาผู้ชายหยาบคายแสนโหดเข้ามาในชีวิต
มาเที่ยวคราวนี้ ดันได้สามีมาเฟียกลับบ้าน!
และเธอต้องตกอยู่ในสถานะเมียเด็กที่มาเฟียหวง…
"ฮือ ฮือ เปาะแปะอยากกลับบ้าน!!!!!!"
สปอยความดีพระเอก
"นี่ฟังนะยัยนางนกกระจิบ ฉันจะนับหนึ่งถึงสาม ถ้าไม่หยุดร้องฉันจะฝังกระสุนนี้ในหัวเธอ"
"อึกๆ เปาะแปะกลัว ฮือๆ" แม้จะพยายามกลั้นเสียงสะอื้นมากเพียงใดก็ยังมีเสียงร้องไห้หลุดออกมาอยู่ดี
"กลัวก็ดี บอกมาใครส่งเธอมาที่นี่" เมื่อเห็นท่าทางเหมือนจะพอคุยได้ชายหนุ่มก็รีบตั้งคำถาม
"ฮึกๆ ไม่มีเปาะแปะมาเอง" เปาะแปะ
"ปากแข็ง!! มาเองได้ยังไง อย่ามาตอแหล บอกมาใครบงการ" คารอสยังไม่หยุดคาดคั้น
"ฮือๆ เปาะแปะมาเองได้ นั่งเครื่องบินมา" ตากลมมองชายหนุ่มพร้อมกับบอกอย่างจริงจัง
"นี่จะกวนประสาทกูใช่มั้ย ห๊ะ!"