When you visit our website, if you give your consent, we will use cookies to allow us to collect data for aggregated statistics to improve our service and remember your choice for future visits. Cookie Policy & Privacy Policy
Dear Reader, we use the permissions associated with cookies to keep our website running smoothly and to provide you with personalized content that better meets your needs and ensure the best reading experience. At any time, you can change your permissions for the cookie settings below.
If you would like to learn more about our Cookie, you can click on Privacy Policy.
Chapter Fourteen No'ng tumakas ako sa bar na pinuntahan ko ay hindi ko gaanong ininda iyong nararamdaman ko. Pero habang patagal nang patagal ang biyahe ay saka ko nare-realize na para akong nalamog. Parang nabugbog ang katawan ko. Walong oras na biyahe ang tiniis ko. Nang makarating sa Lalawigan ng Santa Clarabelle ay bumaba na ako sa terminal. Sabay sakay ng jeep. Sa palengke na ang sunod na baba ko nito. Pagkatapos ay sasakay naman ako ng tricycle para dederetso na sa bahay. Habang papalapit na ako sa tahanang tatlong taon kong hindi nakita ay parang naghalo na ang kaba at excitement ko. Excited akong makita iyong resulta ng tatlong taon sa ibang bansa. Excited na akong makita iyong resulta ng dugo't pawis na sakripisyo ko roon. Nakababa na ako sa jeep at patungo na sa tricycle na