Ecevit ve Zehra sıcağa kalmamak için erkenden yola çıktılar. Anne ve babasını uğurlayan kardeşlerde de daha vakit var diye tekrar yattılar. Ablaları da olmadığı için yalnız kaldıkları ilk sabah geç kaldılar.
Hazırlandıkları gibi yetişmek için hepsi de kendi yoluna düştüler. İlk defa kahvaltısız güne başlıyorlardı. Bir ablanın gidişi ancak bu kadar etkilerdi.
Bengü kursa vardığında çoktan ders başlamıştı. Bu gün bir ders olsa da yetişmediği için canı sıkıldı. Geç kaldığına sinir olsa da asıl sıkıntı aç olmaktı. Daha sonra deneme vardı. Aç aç girmemek için kantine çıkmaya karar verdi. Madem son ders de gitmişti kahvaltı yapıp soru çözerek değerlendirebilirdi.
Yukarı çıkarken üstünde ne bulursa öylece geçirip çıktığı için düzeltme çalıştı. Saçları da dağınıktı. Çıkmadan önce bileğine takt
