Ediz, çayları koyan kızı izlerken yakından görmenin mutluluğunu yaşıyordu. Doğal olduğu kadar masum bir yüzü vardı.
-Sen nasılsın oğlum?
Zehra gelen misafirin oğlu ile konuşmak istemişti, ama gözler bir yere sabitlenmiş gibiydi. Suna da oğlunun koluna dokunurken aynı anda baktığı kızı izledi. Yoksa beğenmiş miydi?
-Efendim anne.
-Oğlum duymuyor musun? Zehra teyzen nasılsın diye soruyor.
Fazla daldığını anlayınca toparlandı. “İyiyim siz nasılsınız?”
-İyiyiz.
Erkeler masaya gelince konuşma bölündü. Yunus daha sonra sıkıntı çıkmasın diye Kıraç’ın yanına doğru yürüdü. Kolunu tutup biraz ileri çekti.
-Abi bir şey söylemem lazım. Yani ortada bir şey yok, ama bilsen iyi olur.
-Neymiş o bilmem gereken?
Ediz’i gösterip “Arkadaşın ile ilgileniyor galiba.” dedi. Kıraç’ın gözleri anında gel
