Kıraç günün yorgunluğu ile eve girdiğinde sessizlik karşıladı. Anahtarını cebine atıp salona doğru yürüdü. Kardeşi her zaman ki gibi ders çalışma köşesindeydi. Kulaklık taktığı için geldiğini fark etmemişti. Gerçi o sesle nasıl ders çalışıyor onu da anlamıyordu ya…
Koridora dönüp “Alp!” diye seslendi, ama bir karşılık alamadı. Bu saatte evde olmaması acayip geldi. Salona girip küçük cadıyı korkutmayı düşünse de bağırtı duyamayacak kadar yorulmuştu. Karşısına geçip el salladığında kalkan yüze kulağını gösterdi.
Bengü abisini görünce kulaklığını çıkarıp saate baktı. Baya geç olduğunu görünce “Neredesin abi?”dedi.
Kıraç koltuğa kendini attığında uzun zaman sonra bu kadar çalıştığına da şaşırıyordu. Düğün olayı ile biriken her şeyi bu gün halletmeye çalışmıştı.
-Abin çalışıyor küçük hanım.
