The Victim's Revenge

Kabanata 3

I R E N E

"S-Si Warren ang pakakasalan mo?" Tanong ni Dane habang pabalik na kaming lahat sa taas.

"Yes po." ngumisi pa ako sa kalasingan.

"Damn! Hindi ko naman alam. Sanay tayo sa ginagawa natin." tuliro na utas ni Dane.

Okay lang iyan, Dane, hindi naman kami close ng lalaking iyan. Nagsiupuan na kami sa aming mga upuan. Nganga parin si Seska, Bam at Queenly dahil may lalaking sumusunod sa amin at ngayon ay katabi ko na. Ngumingisi naman sina Crissa, Ynna, Rudy, Ian at Pauline sa amin. Katabi ko naman sa kabilang banda si Dane na umiiling.

"I'm Warren Seige Santillan." pakilala niya sa lahat.

"I didn't know..." bulong ni Dane.

Lumapit ako sa kaniyang tenga, "It's okay. Hindi naman kami close niyan. Tsaka I didn't know, he's a friend of yours. Chill, man!"

Naging awkward ang simula namin dahil matagal nakapagsalita sina Seska. Hindi rin namin namamalayan na nag-order pala si Warren ng inumin para sa aming lahat. Seske and Queenly broke the awkwardness above all. Nagsimula na silang magtanong kay Warren. s**t! Puro weird at kahit ako mahihirapang sagutin.

"Do you love her?" tanong ni Seska. "O baka dahil sa business lang..." dugtong ni Queenly.

"Hey! Chill... offending," singit ni Crissa sa kanila.

"What's offending, Crissa. We need to interrogate him. This is for Irene," nakakunot-noong sabat ni Rudy.

Gusto ko ng umalis dito. Like, what the effin hell is this? Sana ay hindi siya nag-appear bigla sa amin. Masyadong nakakabigla at prangkang usapan lang, hindi pa ako handa sa love-love na iyan. Hinahanap lang namin ng butas ang isa't isa dahil ikakasal kami. Comfort zone. Hinawakan ko ang kamay ni Dane. Please! Sayaw pa tayo sa baba...

"I know you just heard... arranged marriage ito. For the sake of business, yes." sabi ni Warren kay Queenly. Umiwas ng tingin si Queenly kay Warren. Namumula yata ang pisngi, hindi ko alam. Malikot ang ilaw kaya hindi ko makita ng maayos. "But then... still, I want the best for my wife. Kailangan naming hanapin ang comfort zone para magkaintindihan and if it works... why not fall in love." sabi niya.

Uminit ang pisngi ko. Holy chalice! I'm touched. Binitawan ko ang kamay ni Dane. Dito nalang kami... ayaw ko ng bumaba pa. I'll stay here and get to know this boy. Nalusaw ang inis ko sa kaniya noong nilagpasan ako kanina. We have the same goal at sana lang ay magkasundo kami.

One week had passed, mas naging busy ang buong bahay dahil sa paghahanda ng engagement party bukas. Si Ate Christine ay nasa bahay buong linggo para samahan ako lagi, may thesis ako, may mga dates kami ni Warren, at itong engagement party na kung titignan, engagement pa naman hindi pa kasal pero abalang-abala na ang lahat.

Warren is fine. Gent. Marami kaming similarities. He was tricked by his parents, too. They let him used every single money of his grandma and in the end, ito... magpapakasal sa akin. So funny, we have the same fate.

"Ate, mauna ka nalang sa venue... I really have to finish my chapter four. Maayos na ako diba? Magpapahatid nalang ako sa driver." sabi ko.

"Thesis again? Holy green! Okay fine." frustrated na sabi ni Ate sa akin.

Aalis na sana siya pero tumayo ako at niyakap siya sa likod. Bigla akong tinamaan ng kaba. Okay naman kami ni Warren sa ganitong set-up. Pero kinakabahan parin ako, para akong magkakamali o may something na mangyayari o kaya pagdating ko doon ay bibigyan ko lang ng kahihiyan ang buong angkan namin. I am too nervous!

"What should I do, Ate Christine?" tanong ko sa kaniya.

"Aba't ewan ko sa 'yo diyan!" my evil s***h loving sister said.

"Hindi ko na alam ang gagawin ko..." I was scared, "Natatakot talaga ako Ate."

Will I be okay? Ito na ba talaga? I'm just twenty-five. Atleast, magkaroon man lang ng justice ang edad ko. I am not rea, yet for this. Lagi akong ganito... kalma kapag nasa malayo pa pero pagdating ng tamang araw at oras ay halos habulin ng kabayo ang puso ko sa kaba. This is not healthy, Irene. Tumatawa naman ang Ate Christine ko. Sinimangutan ko siya pero mas lalo lang itong tumawa na parang tuwang-tuwa sa akin. Natatawa siya sa pagiging paranoid ko ngayon, pero noong mga nakaraan siya itong paranoid kaysa sa akin.

"Don't worry lil sis. Ikaw pa! You're perfect," niyakap niya ako ng mahigpit.

Umalis na silang lahat sa bahay. Pati ang mga katulong na naka-assign sa venue. Only me, my thesis and the driver left. Paranoid ako sa engagement, sa thesis ko, at sa mga tumatawag sa akin ngayon.

Marie Louise Caylo. Panira ka talaga!

"Anong meron Bam?" kunot-noo kong tanong.

Tumatawa siya habang naririnig ko ang ingay sa paligid niya. Nasa venue na ito at kasama ang lahat ng mga kaibigan ko.

"Nasaan ka na?"excited niyang tanong.

"Bahay... tinatapos sandali ang thesis. What's with the rush? Six pa naman diba? Seven thirty magsisimula ang engagement party ko!" nag-eedit na ako ngayon sa laptop ko, finding errors sa mga tinype ko kanina.

"Not with the thesis again..." she groaned, "Mamaya na iyan or bukas... excited kaming lahat at baka mamaya nakahubad na itong soon-to-be-husband dahil hottie na hottie ang dating sa suit niya. Naglalaway na si Seska at Queenly... isama mo na si Ynna at Crissa." tawang-tawa siyang binalita iyon.

K fine. Sandali lang ito at matatapos ko na talaga. Binabaan ko ng tawag si Bam para itext si Warren.

Me to Warren: Ingat sa mga friends ko, they find you hot. Haha :)

Patuloy ako sa pagta-type hanggang sa makumpleto ko na ang chapter four ko. One week ang ginugol ko dito kaya kailangang walang mali. Bago ako tumayo ay tinignan ko ang phone ko.

Seska Vic: Paimportante! Ewww -___- pakibilisan, gutom na kami hahaha!

Warren Siege: Hahaha! I am hoping that you'll find me that way, too.

Queenly Gorgina: Ang gwapo ng mapapangasawa mo! Ngayon high definition na talaga.

Mga baliw! Isa-isa ko silang nireplyan. This time, mas lumalakas ang t***k ng puso ko. Sa sobrang kaba para na akong magpapalpitate. Wala naman akong hika o ano kaya sa tingin ko ay sasabog agad ako. Am I ready for this? Of course, no! Am I assured na magiging okay ito? Yes, Warren promised me. Hindi niya ako mahal. He don't believe in love. He just believe na kailangan lang ng commitment... no love, just commit. He assured me a harmless life with him. He'll take care of me and still, I can live a normal life. Hang-out with friends, flirt with Dane, kiss with some guy out there.

Of course, I won't do that! Kiss with some guy out there is not my thing. Ni wala pa akong first kiss!

Ilang beses kung sinulyapan ang salamin. I have to look perfect. Kailangang maganda ako sa harapam ni Warren. I have to do this... because I like him. Sa isang linggong kasama siya agad nag level up ang feelings ko. From stranger to 'like-this-guy' stage. I believe in love but I can't go there yet. Simula palang alam ko na dapat hanggang dito lang ako sa nararamdaman ko. I know how to stop feelings dahil nainlove narin ako... nagkagusto narin ako... at nagka crush marin ako.

"Goodness, Irene Grace! Bilisan mo na!" sigaw ni mama over the phone.

"Can you not pressure her? Pumayag ng magpakasal diba?" iritadong sabi ni Ate Christine.

"Chill, Tita! Papunta na iyan... pababa na iyan ng hagdan." tumatawang singit ni Bam.

"Ikaw nalang ang magpakasal Mom..." I kid. "I'm cumming..." nasa baba na ako at chinic-check ulit sa malaking salamin if okay na ako.

Binabaan ko na si Mom. Lumabas narin ako para makaalis na talaga. This is it, Irene Grace. Engagement palang iyan kaya no-sweat. Sumakay na ako sa sasakyan na nakalaan para sa akin. Pagkaupo ko ay busy ako sa pakikipag text kay Warren at Bam. Marami akong tanong sa kanila about sa venue. Kung marami na ba talaga. Kung sinu-sino ang mga guest. At kung anu-ano pa.

"Kinakabahan ka, Miss?" tanong ng unfamiliar driver.

Tinignan ko ang driver. Bago ba ito? "H-Halata po ba?" I felt my knees shaking.

Ngumisi ang driver sa akin, "Nanginginig ka po." sabi niya.

Nakakahalata narin siya sa panginginig ko. I just can't believe myself. I inhaled. I exhaled, hard.

May kalayuan ang venue sa amin at hindi ko ma-chill chill ang katawan ko. I have to text and asks my friends on what's happening there. Baka magkamali ako. I was too busy texting them. Si Warren naman ay tumatawag na sa akin at pinapakalma ako. Ilang sandali lang ay hindi na alam kung saan kami papunta. Lumalabas na kami ng expressway at palabas narin ito ng city.

"M-Manong..." nanlamig na ako sa kinauupuan.

Are we shooting a movie here? Where is he taking me? Hindi ito nagsasalita. Mas lalong kumalabog ang puso ko sa nararamdamang tensyon. This man is going to kidnap me. Kung ako kanina ay nanginginig lang... ngayon mas nadagdagan. Not just my knees, pero ang buong katawan ko na. Hawak-hawak ko ang cellphone pero wala akong mapindot na tama dahil sa panginginig.

"Pasensya ka na, Miss... utos lang ng boss." pumarada ito sa tabi ng daan at tinutukan ako ng baril.

"s**t!" mura ko sa panlalamig.

Kinasa niya ang revolver ng baril. Isang galaw ko lang ay sasabog ito sa utak ko. "Paki-abot ng cellphone mo, Miss." ngiting-ngiti niyang sabi.

Hindi ako makapaniwala. When I open my eyes. Wala na akong makita sa aking paligid. Madilim na ang mundo ko. Am I dead? Ganito ba kapag namatay ka na? Madilim.

Ginalaw ko ang buong katawan ko baka sakaling makawala o baka sakaling nanaginip lang ako. Natulog ba ako kanina? Anong oras na? Bakit hindi man lamg ako ginising ni Ate Christine? Nasaan ba sila Bam at iba pa? I was dreaming a while ago, I was in the car and then... may baril na tinutok sa akin. And then... I closed my eyes, I don't remember anything pagkatapos noon. Bakit patay ang ilaw? Bakit hindi ako makagalaw? Hindi ko maigalaw ang kamay ko. Even my foot. Am I paralyzed?

Habang iniisip ko kung ano ang nangyayari ay may naririnig akong tawanan na papalapit. Is that Dad and Warren? Sinusundo na ba nila ako? Teka lang! Hindi talaga ako makagalaw dito.

"D-Dad... Warren..." I called them.

"O! Gising na siya. Gusto ko ang ganito. Gising ang biktima!" sabi ng isang lalaki.

Napasimangot ako. This is not Dad neither Warren.

"SINO KAYO!?" sigaw ko.

Tumatawa lang sila na parang tuwang-tuwa sa naririnig nilang pagtatanong ko. Palapit ng palapit ang mga hakbang nila at mas lalong nagsisitindigan ang balahibo ko. Hindi panaginip ang kaniyang naaalala ko. It was true! Iyong lalaki sa sasakyan ko. Iyong lalaking maghahatid sa akin sa venue ng engagement party ko. Hindi niya ako hinatid doon, lumagpas siya at lumabas ng city. Totoo iyon!

Tinutukan niya ako ng baril. Kinuha niya ang cellphone ko at hinampas ang ulo ko. Damn! My head. Ngayon ko pa nararamdaman ang sakit ng ulo ko ngayon. Ngayon ay nararamdaman ko na sila sa harapan ko.

May mukhang lumapit sa pisngi ko. "Sino ka? s**t! Lumayo ka sa akin." sigaw ko.

"Don't worry baby... you'll be fine..." hinahaplos ng hindi familiar na lalaki ang aking balat.

Nagsitaasan ang balahibo ko! Sino ba siya? Nakakadiri. Where am I right now? I want to go home... or to the venue! May engagement party pa akong dadaluhan!

"Bastos ka! Lumayo ka sa akin!" Patuloy akong umaatras at pilit tinataboy ang lalaki.

Hindi ako pinapakinggan ng mga bastos na mga lalaking ito. Patuloy lang nila akong nilalapitan at pilit hinahaplos ang mga pribadong parte ng katawan ko. Gagahasain ba nila ako? I need help! Someone around! Somebody! Anybody! I need help. Sisigaw na sana ako ng tulong ng madulas nalang ako bigla.

"Ah!" I groaned as I fell.

Hindi ko alam kong ano ang natapakan ko dahil napakadilim ng mundo ko ngayon. Nakatali ang kamay ko sa likod at may piring ang aking mga mata. All I can do is run without seeing the light-but as of now there is no use. Marahas akong hinubaran ng lalaki habang ako ay nasasaktan pa sa pagkakadulas ko. He'll pay for this! Darating din si Warren para sagipin ako. He will not let this happen.

"Ah!" I shouted, may pumasok na kung ano sa aking p********e. It's painful. I can't bare the pain. What is he doing?

"Yes baby! That's right. Groan for my c**k! I'll give you heaven! Moan my c**k baby!" gumalaw siya habang pinipigilan ang mga binti kong gumalaw.

Please! Stop this! Stop this! Warren, help me!