The Victim's Revenge

Kabanata 4

Warning: SUPER SPG!

This is not suitable for young age po... please be reminded.

I R E N E

Mabilis ang paggalaw ng lalaki sa aking gitna. Ang isa naman ay halos lawayan na ang buong katawan ko dahil sa mga nakakadiring halik. Pilit kong gumalaw. Pinilit kong itakwil ang kahalayang ginagawa nila sa akin. Wala akong makita at bawat paggalaw ko ay pananapak at pambubugbog ang sinusukli sa akin.

Nagmakaawa ako. Sumisigaw ng tulong pero demonyo sila dahil ayaw nilang makinig. Napapakagat ako ng labi sa tuwing pandidiin ng malaking pagkalalaking sa aking loob. Masakit. Hindi pa ako nagagalaw ng kahit sino. Ito pa? Sa lalaking hindi ko naman nakikita at hindi ko naman kilala. Malamig ang hinihigaan ko ngayon. Kasabay din ito ng pandidiri ko sa buong katawan ko ngayon. I just lost my dignity by losing my virginity.

"Ah! P-Parang... awa niyo na!" sigaw ko.

"Ang sarap namang pakinggan ang ungol mo, Miss." mas dumiin siya at napasigaw ako ng malakas. "Gusto ko iyan! Tangina! Ungol pa Miss!" mabilis... walang awa... masakit ang paggalaw niya.

"Pare! Laki ng dibdib oh! Namumula." panunuyang boses ng isa pang lalaki.

"AH! f**k YOU! TUMIG--IL KAYO!" sigaw ko pa at gumalaw para paalisin sila sa katawan ko.

Isang malakas na sampal ang inabot ko. Masakit. Pero hindi kasing sakit sa ginagawa nila sa akin ngayon. Pilit parin akong lumalaban, baka sakaling maawa sila, baka sakaling dumaan ang Diyos para pigilan sila.

Pero wala. Pinagpyestahan parin nila ang buo kong pagkatao at ayaw man lang tumigil ka kabastusan nilamg ginagawa sa akin. KILL ME NOW! AFTER THIS SHITS, KILL ME! Wala na akong maihaharap sa lahat. Hindi na ako tatanggapin ni Warren, at mandidiri na lahat sa akin. Just kill me now! I don't want to live anymore.

"Ah!" I shout in pain.

"Lakasan mo pa, miss. Masyadong mahina..." sabi ng isang lalaking mabilis na gumagalaw sa aking gitna.

"f**k YOU!" dumura ako ng malakas para maabot kong saan man ito umabot.

Ulit, nakatanggap ako ng malakas na sampal sa kaliwang pisngi. Hindi ko na kaya pa. Tigilan niyo na ito. Ano ba ang kailangan nila, pera? Bibigyan ko sila! Ayaw ko na dito? Bakit ba ganito ang aking naging kapalaran?

"Palaban kang babae ka huh? Iyan ang nababagay sa 'yo!" singhal ng lalaki.

"Takpan mo nalang ang bibig nang matahimik." sabi ng kasama na hinihimas ang dibdib ko.

"Gago! Ang sarap pakinggan ng ungol. Mas ginaganahan ako!" tumatawa ito habang mabilis ding gumagalaw sa gitna ko.

AYOKO NA! TUMIGIL NA KAYO! Gusto ko pang sumigaw ng malakas para may makarinig sa labas. Hindi magtigil ang malalakas kong iyak at pag-aray sa kanilang kababuyang ginagawa sa akin. Hindi sila nagsasawa, hindi sila marunong maawa sa nagmamakaawa.

"P-Parang awa--Ah! AYOKO NA! AYOKO NA! PARANG AH-WA NIYO NA!" malakas kong sigaw habang umiiyak ng awa sa kanila.

Humahalak sila habang naliligayahan sa ginagawa sa akin. Kahit na anong pilit kong galaw ay ayaw nilang magpaawat at mahihigpit ang mga pagtali at hawak sa kamay ko at sa paa. Talagang wala akong kawala sa panghahalay nila sa akin.

"Wala kayong mga puso!" sigaw ko sa galit at puot na nararamdaman, "mamatay sana kayong lahat! Napakawalang hiya ninyo!" patuloy ko pa.

Walang natinag kahit konti sa dalawa. Patuloy parin at mas nagiging marahas na sila sa kanilang mga galaw at pang-hahalay sa buong katawan ko. Gusto ko silang saktan, itaboy, sipain, patayin at kung anu-ano pa para lumayo sila sa akin.

Nagsisistayuan ang balahibo ko sa pandidiri sa kanila. Hindi ko sila kilala. Hindi ko inaalagaan ang p********e ko para lang gahasain ng mga baboy na mga lalaking ito. Mga animal! Walang mga puso! Walang mga kaluluwa!

"f**k! Malapit na... ahhh... malapit na..." malakas at nakakadiring ungol ng lalaki.

Ang isang lalaking din ay pinaglalaruan ang kaniyang p*********i sa aking bibig. Pilit niyang binubuka pero umiiwas ako.

"Huwag ka ng mahiya... magugustuhan mo ang katas ko," tumatawa niyang sabi.

"Ayaw ko... f**k you..." umiiwas ako, "mamatay kayo! Nakakadiri kayo!" singhal ko at umiiwas.

Ang pakiramdam na walang tumutulong sa 'yo. Ang pakiramdam na pinagtutulungan ka ng dalawang manyak at malalakas na mga lalaki. Wala akong kalaban-laban sa kanila. Hindi ko na kakayanin ang ganitong kaganapan sa buhay ko.

Mahigpit niyang hinawakan ang bunganga ko at pilit pinapasubo ang p*********i niya at mayroong likido na dumudulas patungo sa lalamunan ko. Damn, dirty sperm cells.

Napasigaw din sa sarap ang lalaki ng nilabas niya ang kaniyang p*********i sa akin at pinipitik ito sa aking tiyan. Yumanig ang buong sistema ko. Hindi ganito ang iniisip kong pagkawala ng una ko. Hindi ganito. NOT LIKE THIS!

"SARAP! LANGIT!" sabi ng isa. "Salamat naman..." dugtong niya.

Wala nalang akong iba nagawa kung hindi ang mandiri at lumuha.

"Isa pa nga..."

MAHAPDI na at para bang natutuyo na ang aking gitna. Nagsawa din ang dalawa sa akin matapos ng ilang oras. Nanginginig ako sa ginaw sa napakalamig na sahig. Wala akong saplot at madilim parin ang aking paligid. Nakapiring parin ako at wala silang balak na palayain ako pagkatapos noon. Nakakadiri! Maging ako ay nandidiri na sa sarili kong katawan.

Ayaw ko na. Gusto ko ng mamatay sa mga oras na ito.

"Nagutom ako pre... sarap nun," sabi ng isang lalaki at naririnig ko ang kubyertos sa plato at ngumunguya.

"Ako naman mamaya. Nang matikman ko rin bago patayin." sabi ng isa at humalakhak.

Mabilis na rumesponde ang malamig kong katawan. May balak pa silang ulitin ito sa akin.

Hindi ko na mapigilan na lumuha at humagulgol ng malakas. Just burn me to death, asshole! Hindi ako makapaniwala na kaya nilang sikmurahin ang ganitong pangyayari. Hindi sila naawa sa akin na babae. Hindi ako magkandamayaw sa pag-iyak. How to escape? Kung hindi pa nila ako papatayin ay dapat akong makanphanap ng paraan para makalayas dito.

Hindi ko na kakayanin pa. Sumusubra na sila sa kanilang ginawa sa akin. Pinutulan nila ako ng dignidad. NAPAKAWALANG HIYA NILA AT HINDING-HINDI KO SILA MAPAPATAWAD HANGGANG SA IKAMATAY KO!

"Pahinga muna tayo para... tsaka na natin tawagan si boss." tumatawa sila habang pinaplano ang kanilang maitim na balak sa akin.

Kailangan kong gumawa ng paraan. Pero papaano? Hindi ko alam. Nakikita kaya nila ako? Hindi ko alam. Pilit kong ginagalaw ang mga paa ko at kamay. Mahigpit ang pagkakatali at pati ang bibig ko ay panyo naring nakatakip.

Hindi nila ako hahayaang sumigaw o umapela. All I can do now is cry hard and pray that they will just kill me. Hindi ko na masisikmura pa sa ikalawang pagkakataon.