EPISODE 10
1898 Words
FELICITY
PUMASOK ako kahit masama ang pakiramdam ko. Parang nabugbog ang katawan ko.
Masakit ang buong katawan ko dahil sa nagdaang gabing may nangyari sa amin ni Hermes
Habang papasok sa building napapatingin sa akin ang mga empleyado. Maayos naman ang paglalakad ko. Anong meron sa akin?
“Felicity may chikinini ka.” Sabi ng kakilala ko dito sa opisina. Mapaglarong ngiti ang nakita ko sa kanyang labi nang lagpasan niya ako pagkatapos niyang sabihin iyon. Napahinto ako sa paglalakad.
Dali-dali akong naglakad patungo sa elevator. Pagkabukas ng pinto ng elevator agad akong pumasok nang may pagmamadali. Saan kayang banda ang chikinini ko? Makakatikim sa akin ang Hermes na iyon. Nakakahiya!
Nang bumukas ang pinto ng elevator malalaking hakbang ang ginawa ko upang makarating agad sa CR.
Nanlaki ang mga mata ko nang makita ko ang tatlong chikinini sa may bandang leeg ko, pulang-pula. Hindi ko napansin kanina. Hindi naman kasi ako tumitingin sa leeg ko kapag nasa harapan ng salamin at sa mukha ko lang. Napakuyom ang kamao ko.
I try to put a concealer para naman hindi obvious ang kulay. Mabuti na lang at may concealer ako. Madalas kasi akong puyat kaya minsan nangingitim ang ilalim ng mga mata ko. Nang masiguro kong hindi na halata lumabas ako ng CR. Magtutuos kami ni Hermes! Sa lahat ng parte ng katawan ko doon pa talaga sa nakikita ng tao nilagyan ng walanghiya!
Pagkarating sa table ko napansin kong bukas na ang opisina ni Hermes. Nilapag ko lang ang bag sa table ko at agad na pumasok sa opisina. Hindi pa ako nakapapasok nang makarinig ako ng pag-ungol－malalakas na pag-ungol. Namilog ang aking mga mata nang makita ko si Hermes na may kasamang nakahubad na babae at nasa ibabaw nito.
Nagtagis ang bagang ko. Hindi ba nakuntento ang lalaking ito pagkatapos may mangyari sa amin kagabi at heto siya at may kalampungang babae, umagang-umaga!
Lumabas na lang ako ng opisina niya at sinarado ang pinto. Bumalik muli ako sa area ko upang gawin ang trabaho ko. Kung iisipin ko ang nakita ko at nangyari kagabi baka mai-stress lang ako. Mas mabuti nang isipin ko muna ang sarili ko bago ang iba.
Isang oras ang lumipas saka palang lumabas ang dalawa. Mukhang natapos ng magchorbahan ang dalawa.
Magulo pa ang buhok ng babae at mukhang ‘di maayos ang pagkakasuot sa damit. Bago ito umalis naghalikan pa sa harapan ko ang dalawa. Kanda-irap ang mga mata ko dahil sa nasaksihan. Nang makaalis ang babae hinarap ko si Hermes.
“Hindi ka pa ba kuntento sa nangyari sa atin kagabi at nakulangan ka pa?” may pangsusumbat sa tono ng boses ko. Kunot noo niya akong hinarap.
“I was drunk last night kaya hindi ko alam ang ginagawa ko.” Nag-igting ang panga ko dahil sa sagot niya. Ibig niya bang sabihin na wala lang ‘yon? Hindi ko talaga mapaniwalaan ang ugali ni Hermes. Napaka-imposible niya. Nagpanting ang tainga ko.
“So, ngayon hindi ka lasing kaya hindi big deal sa iyo ang nangyari sa inyo ng babae?” gusto kong umiyak ngunit sinikap kong hindi mapaiyak. Naawa ako sa sarili ko.
“Look Felicity it’s not what I mean. Let me. . .” pinatigil ko siya gamit ng palad ko.
“Naiintindihan ko na. Wala kang dapat ipaliwanag,” sabi ko.
Hindi na ako nagsalita. Pinagpatuloy ang trabaho ko. Ilang segundong nakatingin lang siya sa akin ng hindi nagsasalita at umalis.
Nakahinga ako ng maluwag. Napasandal ako at napapikit. Kusang tumulo ang luha ko. Nasasaktan ako sa ginagawa niyang pambabalewala sa akin. Ako naman si tanga nagpapaka-martyr sa kanya.
Dahil sa sama ng loob hindi ako pumasok sa opisina ni Hermes. Nagpasya ako sa labas kumain ng tanghalian. Panay nga ang tawag niya sa phone ko, pero hindi ko sinasagot.
Matapos niyang saktan ang damdamin ko ngayon tatawag-tawag siya? Manigas siya! Nang matapos akong kumain bumalik ako sa opisina. Malayo palang kita ko na si Hermes na nakaupo sa swivel chair ko. Napakaseryoso ng mukha at tila gusto nitong bumuga ng apoy.
“Where have you been? I keep calling your phone pero hindi mo sinasagot. Ano bang problema, Felicity? Dahil ba sa nangyari sa atin kagabi? Okay, I am sorry kung nadala ako sa kalasingan. Hindi ko sinasadyang ga. . .” hindi nito naituloy ang sasabihin nang magsalita ako.
“Kumain ako sa labas kasama ng kaibigan ko. At sa pangalawa mong tanong naka-silent ang phone ko kaya natural hindi ko masasagot. Sa pangatlo mong sinabi wala na sa akin iyon. Past is past hindi na natin pwuedeng balikan. Lasing ka at hindi nakapagpigil at ako nadarang kaya bumigay ako. Kuntento ka na sa sagot ko?” I crossed my arm.
“And one more thing walang problema sa akin. Ikaw ang may problema. Dinadala mo ang kalandian mo dito sa opisina. Paano na lang kung Daddy mo ang dumating o ibang tao? Ano na lang ang sasabihin nila sa’yo? Ang ginawa mo ay napaka-unprofessional. CEO ka Hermes ng isang malaking company at hindi isang pokpok.” Natahimik siya sa sinabi ko. Masakit pakinggan ang binitawan kong salita, ngunit iyon ang totoo.
He never say anything para ngang napahiya siya sa sinabi ko. Tumalikod na ito at pumasok sa opisina niya. Napailing na lang ako. Hanggang kailan magbabago ng ugali ang lalaking iyon? Pasalamat siya nandito ako para gabayan siya, pero tila gusto ko ng sumuko sa ugali niya. Napaka-makasarili ni Hermes. He doesn’t mind if he hurt someone. As long as na nasa-satisfy ang mga gusto niya para sa sarili. Para siyang bata kung umasta.
Nang pauwi na ako hindi ko nakitang lumabas si Hermes magmula nang magsagutan kami kanina. Gusto ko siyang puntahan at humingi ng sorry sa sinabi ko. Pinigilan ko lang ang sarili ko. Na-realiw kong bakit ako magso-sorry sa kanya? Totoo naman ang sinabi ko sa kanya. Dapat lang malaman niya kung ano ang nasa isip ko. Nagpapakatotoo lang ako. Palagi na lang ako ang nagpaparaya kahit hindi ko naman kasalanan. Dapat matuto naman sana siyang magpakumbaba.
IT’S Saturday. Ngayon ako pupunta sa gym para simulan ang physical fitness ko. I need to prioritize myself over everyone else.
Sinukbit ko ang backpack ko at lumabas ng bahay ko. Ngunit natigil ako sa paglalakad nang makita ko si Hermes. Nasa harapan ng pinto.
Kunot noo ko siyang hinarap. “What are you doing at this early morning?” tanong ko sa kanya. Alas siyete palang kasi ng umaga. Usually alas diyes ang gising ng lalaking ito kapag ganitong weekend.
Bakit ko nga ba alam? Ako rin kasi ang naglilinis ng bahay niya kapag weekends. Masasabi kong isa akong taga-sunod ng mokong na ito.
“Dinalhan kita ng breakfast mo. Where are you going?” tanong niya sa akin. Mapanuri ang kanyang mga tingin.
“I’m going to the gym. Kailangan kong magbawas ng timbang dahil hindi na kaaya-aya sa paningin ko ang pagiging mataba ko.”
“Sinong kasama mo?” kumunot ang noo ko sa klase ng tanong niya.
“My friend,” tipid kong sagot rito.
“A friend?”
“Yes, let me excuse me baka ma-late na ako,” lalagpasan ko sana siya nang hawakan niya ang braso ko.
“Kumain ka muna bago ka pumunta doon.” Aniya. Napalingon ako. ‘Yung lingon na dahan-dahan. Parang may iba kay Hermes. Mahinahon siya ngayon.
“Please?”pakiusap nito.
Kaninang matigas na paninindigan naging monay na paninindigan. Bumalik muli ako sa bahay ko. Sumunod naman si Hermes.
“Ako ang nagluto nito.” Anito habang nilalabas sa supot ang pagkain na dala niya na nakalagay sa tupperware. Hindi ako nagsalita. Tanging tingin lang ang nagawa ko.
“Bakit parang nag-iba ang ihip ng hangin sa iyo, Hermes? Mukhang kinakabahan ako, ah?” biro ko. Natawa si Hermes.
“I just want to make it up to you. Alam kong ang dami kong kasalanang nagawa sa iyo. Kaya babawi ako kahit sa ganitong paraan.” Sinsero nitong saad.
Maniniwala ba ako sa kanya? O isa na naman itong kasinungalingan? Inuuto na naman niya ba ako?
“Hindi mo na kailangang gumawa ng mabuti kagaya ng ganito para lang bumawi sa akin. Magtino ka lang sa trabaho masaya na ako. Hindi naman para sa akin ang sinasabi ko. Iyan ay para sa iyong kabutihan. Kaibigan mo ako sa hirap at ginahawa.”
Napangiti si Hermes sa sinabi ko. Tumayo siya at nilapitan niya ako. Niyakap niya ako mula sa likuran ko.
Naramdaman ko ang paghawak ni Hermes sa aking dibdib. Napakagat ako sa labi ko nang maramdaman kong bibigay na naman ako. Mas pinaigi pa niya ang paghimas sa dibdib ko. Hindi pa siya nakuntento pinasok niya ang kamay sa loob ng suot kong fitted shirt. Ramdam ko ang mainit na palad niya kaya nanigas ang n****e ko.
Napakapit ako sa magkabilang side ng upuan ko. Pinatayo ako ni Hermes at pinaharap mula sa kanya. He suddenly kiss my me on the lips. Naging mahina na naman ako. Tumugon ako sa kanyang mainit na halik. Naiyakap ko ang braso ko sa kanyang leeg.
Itinaas ni Hermes ang suot kong fitted shirt kasama ng bra ko. Tumambad sa kanyang mga mata ang malulusog kong dibdib.
Nagpapasalamat nga ako dahil maganda ang hubog ng dibdib ko. Bumaba ang halik niya sa leeg ko pababa sa cleavage ko. Hinawakan niya ang likod ko at marahang pinahiga sa ibabaw ng lamesa.
Hinubad niya ng suot kong leggings kasama ng panty ko. May pagmamadali rin ang paghubad ni Hermes sa kanyang damit. Wala itong itinira ni isa. Ang kanyang p*********i ay nagmamayabang sa tigas at tikas na nakatayo. Hermes has a firm muscle and sexy body. Kaya nga pinagkakaguluhan ng mga babae ang best friend ko dahil bukod sa kaguwapuhan ay meron rin itong magandang pangangatawan. Isama pati na ang kanyang mahabang p*********i.
Ibinuka niya ang hita ko at saka sinubsob ang mukha doon. Napatingala ako dahil sa matinding sarap ng naramdaman ko. His tongue is licking my clit. Nanginig ako sa matinding sensation na nararamdaman ko sa tuwing dinidilaan niya ang paligid ng lavia ko.
Hindi ko alam kung saan ko ikakapit ang mga kamay ko. Nang matapos niyang himurin ang lumabas na katas mula sa p********e ko. Sinimulan naman niyang ipasok ang mahaba at matigas niyang p*********i. Napahalinghing ako nang ipasok niya ng buong-buo. He started grinding habang nakatutok lang ang mga mata niya sa akin. Ako naman ay hindi ma-focus ang tingin sa kanya dahil sa sarap ng nararamdaman ko. Parang na-a-addict na ako sa pakikipagtalik kay Hermes. Para siyang droga na hindi ko kayang tanggihan.
NATAPOS ang ilang oras ng aming pagniniig. Napayakap ako sa hubad na katawan ni Hermes.
“I want us to be like this walang commitment.” Napatingala ako sa sinabi niya.
“What do you mean?” tanong ko kahit alam ko naman ang ibig sabihin niyon.
“Is it okay with you, ganito ang setup natin? We do this ng walang level. Pareho naman tayong nag-e--enjoy sa ginagawa natin.”
“Okay. Kung ‘yan ang gusto mo. Wala naman akong magagawa, nandito na tayo. Eh, ‘di tuloy-tuloy na natin.” Ayoko rin naman pagtatalunan pa namin ang nangyari sa amin na ginusto ko naman.
“Best friend with benefits,” bigla kong nasambit.
“Deal,” sagot naman nito. Dumagan muli siya sa akin at muling ipinasok ang naghuhumindig nitong p*********i.
- Writer
