C2

3016 Words
" Magandang gabi po" Sabi ko sa kanya pero kita kong hindi sa akin ang atensiyon niya kundi sa dala kong trophies at certificates. " I won the battle of brain po at itong iba ay sa mga nasalihan kong ibang competition po" Sabi ko at nakita kong nagliwanag ang kanyang mata pero nawala rin ito at bumalik sa dating anyo at umalis agad pumanhik siya sa taas. Naiwan akong tulala akala ko masaya siya at magiging proud sa akin pero hindi pala. Matamlay akong pumasok sa kwarto ko at nilagay ang gamit ko sa gilid ng kwarto ko. Tinignan Kong mabuti yung awards na nakuha ko. Hindi pa din nila ako matatangap. Nag bihis ako at bumaba na. Tapos na akong maghanda ng hapunan. Mabilis ang ginawa kong lakad sa pintuan dahil sa ingay ng doorbell. " Ano ba bakit ang tagal mong buksan Ito? Tabi nga at dalhin mo ang gamit ko sa kwarto namin" Sabi niya sinunod ko naman siya. Pumasok na ako sa kwarto nila at inilagay ang mga gamit ni ma'am Thearize sa gilid ng side table tulad ng gusto nito. Mag papaalam na sana ako pero nahuli ko si sir Miguel na nakatitig sa akin yung mata niya ay may halong awa na di ko ma intindihan. " Aalis na po ako" pag papa alam ko. " Umalis kana at wag na wag kanang bumalik" Sabi ni ma'am Thearize sa akin at binigyan ako ng matulis na tingin. " Po?" Sabi ko pero agad niya akong sininghalan. " Sabi ko umalis kana lumayas ka dito at-" hindi niya natapos ang sasabihin niya dahil nag salita si sir Miguel. " Go out" mabilis naman akong umalis soon at pumunta na sa kwarto ko. An: dun sa mga nagagalit bakit nag titiis di Dala well magalit Lang kayo diyan you will know the reason soon Kung bakit ganyan Yung trato nila sa kanya. Pauwi na ako at naglalakad lang napahinto ako sa sasakyan na nasa gilid nakahinto at nakita ko si Celine, girlfriend ni sir Nash na may ibang kahalikan. Nagulat ako sa nakita ko at di ako makapaniwala sa nakikita ko. Napansin siguro nilang may nakatingin sa kanila dahil napalingon sila sa kinatatayuan ko. Shock was visible in her face. Umalis ako agad at diretso na sa bahay at laking gulat ko nang nandun si Celine at nag uusap sila ni sir Nash, naka kandong pa talaga siya Kay sir Nash. " Hi Dalary!" Sabi niya sa akin at ngumiti pa ng matamis pero inirapan ako pag katapos. " I saw you kanina.." Sabi ko at bigla nalang siyang nawalan ng dugo sa mukha. " Yeah I saw you too sa national books store diba? " Huh? What is she talking about? Wi nawala ba niya ako? " No.. I saw you with Raven in his car you two are kissing.. sir Nash I saw her nung pauwi na ko dito pula yung sasakyan na ginamit nila" Sabi ko at biglang tumayo si Celine at sinampal ako. " You lier! Ang kapal mong gawan ako ng kwento baby it's not true nag sisinungaling lang siya" Sabi niya pero walang emotion na tumingin si sir Nash sa akin. " Of course I believe you di mo ako ipagpapalit sa ex mo right? " Sabi niya kay Celine at sinampal ako pagkatapos. " Don't you dare make a story again because I will kill you remember that" he said then they walk out. Hinatid niya yung girlfriend niya sa bahay nito tulad ng ginagawa niya kapag bumibisita si Celine dito. Hindi siya naniniwala sa akin na pinag tataksilan siya ng girlfriend niya. Sana lang ay siya mismo ang makakita nito sa akto. Oo sinasaktan niya ako pero ayaw ko na masaktan siya nang ibang babae ayaw kong gawin siyang tanga dahil kapatid ko parin siya. Nag babasa ako ng libro dahil tapos na ako sa gawain ko. Umalingawngaw ang sigaw ni sir Nash at hinahanap ako kahit nasa sala lang ako nakaupo. " Po?" Hindi siya nag salita at binigyan niya ako ng fifty pesos na ipinagtaka ko, natatakot din akong tanungin siya dahil nanlilisik ang mga mata niya sa galit. " Go to the nearest store and buy a rope" he said coldly at sumunod naman ako sa sinabi niya. Ilang minuto lamang ay nakabalik na ako at nakabili ng lubid. "Heto na po" Sabi ko sabay bigay sa kanya ng lubid. Tinitignan niya lamang ako habang ang kamay ko ay naka about sa kanya. " Itali mo sa leeg" nabigla ako sa narinig ko at hindi agad naka galaw sa kinatatayuan ko. " Are you deaf? Sabi ko itali mo sa leeg mo" sigaw niya sa akin, ng hindi ako gumalaw ay siya mismo ang nag tali nito sa leeg ko at hinigpitan masyado at ang sakit nahihirapan na din akong huminga. Umiling lang ako sa kanya habang naka tingin siya sa akin ng mariin at lalong hinigpitan yung pagkakatali sa leeg ko. Unti unting umaagos ang luha sa mga mata ko habang nakatingin sa kanya at tumungo ako ng ang sakit na ng leeg ko. I'm scared to him dahil puno ng galit ang kanyang mga mata at nagtatagis ng bagang. Oo inaamin ko na minsan ko na din itong gustong subukan every time na parang di ko na kayang mag tiis ay napapa isip akong mag suicide. Para akong aso habang kinaladkad niya ako patungo sa may mesa at dun itinali sa paa ng mesa para hindi ako maka wala. " I told you to never mess with my life pero nakialam ka parin at gusto mo pa kaming masira ng girlfriend ko. Sa totoo lang kung papatayin kita ngayon ay kaya ko dahil walang titigil sa akin pero pasalamat ka dahil hinding hindi ko babahiran ng dugo mo ang mga kamay ko" Sabi niya hinawakan ang leeg ko, hinaplos niya ang pisngi ko at niyamot ito. I felt like a scratch paper na niyayamot pag itatapon na. I felt so useless and worthless..ayaw ko na please ayaw ko na di ko na kaya. " Alam mo kung bakit di ka namin matanggap sa pamilya? Huh? Dahil bukod sa wala kang kwenta mamatay tao ka! Kung hindi dahil sayo buhay pa si lolo kung nakakaintindi ka lang sana nandito pa siya kasama namin pero wala! Wala dahil sayo sana ikaw nalang ang namatay. Hindi mo Alam? Ngayon alam mo na! siguro di mo maalala coz you were two years old that time dahil sa kakulitan mo nabaril si Lolo yan ang dahilan kung bakit di ka namin matanggap. My grandparents haven't cope up yet dahil kapag nakikita ka nila bumabalik yung alalaa kay lolo. Bakit kasi di nalang ikaw ang nabaril at namatay eh. Huh? Bakit di ikaw? " Sigaw niya sa akin pero wala akong masagot dahil hindi ko alam ang tungkol dito. Wala akong maalala sa nangyari masyado pa akong bata para maalala pa iyon. Umalis siya pagkatapos niyang sabihin iyon at naiwan ako ditong naka tali sa mesa. Kinaumagahan pag gising ko wala na yung lubid na nakatali sa leeg ko pero nandun parin yung marka at mga pasa. Sulat lang ako ng sulat marami kasi akong na miss na class dahil dun sa pag punta sa ibang bansa. Ang sakit na ng kamay ko. Kinalabit ako ng katabi ko na si Irina, may inaabot siya sa aking papel. " Ano to?" Tanong ko sa kanya ng mahina dahil nag qui-quiz kami ngayon tapos na ako at napasa ko na kaya malaya akong nakapag sulat. She gesture me to open it kaya binuksan ko at binasa yung naka sulat. Siya Pacopy naman sa part 3&4 di ko alam yun eh please. Naawa naman ako sa kanya at sinulat ko yung mga sagot ko at ipinasa sa kanya. Ang tamis naman ng ngiti niya sa akin. Pakiramdam ko mag kakasakit ako ngayon. Sumasakit ang ulo at yung katawan ko. At namamaga pa din yung mga sugat at pasa ko. " Miss Conception are you okay? You look very pale" Sabi ng proof namin at nag thumbs up lang ako sa kanya as a sign na okay lang ako pero mas lumala talaga yung pakiramdam ko at nahihilo na ako. Nang mag break ay napag desisyunan kong pumunta sa garden. Nasa labas na ako ng marami ang nag kukumpulan at nakita ko sila sir Nash at yung kaibigan niya may Ina pa silang kasama na naka coat at tie. Madadaanan ko sila pero nakatungo lang ako habang naglalakad. " Are you visiting your sister Mr. Conception?" May nag tanong sa kanya na professor kaya napa anhaty ang I'll ko para tignan siya. Nakita ko siyang nakatutok sa akin at walang emosyon ang mata niya. " I don't have a sister" ranging sagot niya at tumalikod na lalagpasan ko sana sila ng bigla niya akong pinatid kaya nadapa ako. " Dude ano ba maraming tao ang nakatingin sa atin" ani ni Harlen kay sir Nash pero nakita ko lang siyang ngumisi. Agad along tumayo at nahihilong pumunta sa garden. Pagkatapos ng lunch ay balik na naman ako sa klase at nakikinig lang sa pag discuss ng prof. Nang parang masusuka ako ay agad akong tumayo at nagpaalam na pupunta lang along cr at tumango naman siya sa akin. Hindi pa ako naka about sa cr ay bigla nalang nag dilim yung paningin ko. Pag gising ko ay nasa clinic na ako ng school. " Gising kana pala okay na ba ang pakiramdam mo? You pass out dahil sa pagod ng katawan mo at may Ilan din akong nakitang pasa sayo hija, you should take a rest" Sabi niya at tumango lang ako sa kanya. " Okay I'll just inform your parents okay?" Sabi niya at agad ko siyang hinawakan sa siko at nag makaawa na wag na. " Please wag na po I don't want them to worry about me at staka uuwi nalang ako" Sabi ko sa kanya at mukhang naintindihan naman niya ako. Ayaw ko lang na malaman nila ang nangyari baka pagalitan na naman ako. Pagod na pagod na ako sa buhay na to I want to rest gusto ko magawa yung gusto kong gawin a carefree, pagod na ako akong laging nakukulong. Pero san naman ako pupunta? Lahat galit sa akin wala din akong pera mabuti nalang na nandito ako at nakakapag aral pa ako. Whole day akong nag linis ng bahay dahil may bisita bukas. Nag punta din akong grocery store para bumibili ng mga lulutuin para sa dinner nila. Tapos ko nang lutuin lahat at nandito na ako sa kwarto ko dahil pinatago ako nila sir Miguel, ganito lagi pag may bisita dahil ayaw nila akong makita ng bisita nila at mapapahiya lang daw sila. Nakahiga lang ako sa kwarto ko at napa balik ang isip ko sa nangyari noong nakaraang araw. Yung sinabi ni sir Nash na ako daw ang dahilan kung bakit patay na ang lolo niya. Napaiyak ako habang binabalikan iyon ang sakit na marinig na sinabi niyang ako na lang sana ang namatay. Ganun ba ako kasama? Gusto rin namang mabuhay ahh. Hindi ko naman ginusto ang mga nangyari at bata pa ako nun wala akong maalala. Kaya pala galit silang lahat sa akin. Their words are like a sword stabbing my heart countless. Napag diskitaan ko yung album ko kung saan ang dami kong picture pero kahit isa wala akong picture noong bata pa ako. Inisa isa ko yung picture lahat ng iyon ay kuha lahat sa school o mga awarding ceremony na kasali ako. Gusto kong maglagay ng picture ko sa sala tulad nila sir Nash pero takot ako. Silang tatlo ay may kanya kanyang picture doon at at meron din silang family picture na silang tatlo lamang at meron ding silang lahat nang clan. Those pictures remind me na hindi talaga ako kabilang sa kanila. May mga pinsan ako pero kinakahiya nila ako. Every year may family gathering I think five times in a year pero ay di ako nakakasama sa kanila, pag may pag titipon sila ay nakikita ko lang sa mga picture nila, they are all happy. How I wish na kasama ako dun. Naalimpungatan ako dahil sa mga unan na tumama sa akin. " Clean the mess out there bilisan mo" Sabi ni ma'am Thearize kaya agad akong kumilos at bumaba para mag linis. Kinaumagahan ay sunday at maaga silang nag simba at naiwan ako ditong mag isa sa bahay. " Hi Doll!" Napatalon ako sa bati ni Marco sa likod ko. " Hello.. si sir Nash ba? Wala siya eh nag simba siya kasama parents niya" Sabi ko sa kanya. " Para sayo" Sabi niya at inilahad yung rose na bigay niya at tinanggap ko naman at nagpasalamat sa kanya. " Hindi naman si Nash ang pinunta ko dito I want to visit you" napa tingin ako sa kanya dahil sa sinabi niya. " You know kung kaya palang kitang itakas ginawa ko na. Awang awa na ako sa iyo at sa trato nila sayo" Sabi niya pero hindi ako nag salita kaya nag patuloy lang siya sa pagsalita. " You don't deserve those treatment. Wala ka namang kasalanan pero ikaw ang sinisisi nila when the fact is it's a total accident. Galit ako kay Nash dahil sa trato niya sa iyo, you are his only sister pero di niya maipakita yun sayo" Sabi niya at staka lang ako nag salita. " Okay lang naman at tanggap ko na ganoon sila" Sabi ko. " Soon they will realize kung ano ang pag kakamali nila. At pag nangyari iyon hinding hindi ko sila tutulungan na paamuin ka. They will learn there lesson" Sabi niya at tinignan ako. " Don't worry I'll try to talk to Nash about you dahil kahit si Harlen ay galit sa kanya pero di lang namin maipakita" Sabi niya at nag paalam na siya na umalis. Nang nakarating sila ay agad akong naghain para maka kain na sila. Hinintay ko silang matapos at nilinis yung kinainan nila. " Wag ka mag luto mamaya dahil sa labas kami kakain" Sabi ni sir Nash. " Upo" Sabi ko at umalis na. " Yeah mom maganda din naman yung offer nila eh at staka big-time to" narinig ko si sir Nash, nag uusap silang tatlo. Umupo sila sa couch at patuloy sa pag uusap kinuha pa ni sir Miguel yung laptop niya at may ipinakita. Nag timpla ako nang kape para sa kanilang tatlo baka mahaba pa ang kanilang pag uusapan. Kumuha ako ng mainit na tubig at inilagay sa baso at staka nilaya yung black coffee di naman sila mahilig na lagyan ng cream. Habang nag lalakad ay nag uusap parin sila at nag tatawanan. " Kape po" alok ko sa kanila at nilagay sa coffee table yung mga kape. " Did we ask for it?" Tanong ni sir Nash at tumingin sa daddy niya. " Gaga ka talaga eh no papansin ka!" Sabi ni ma'am Thearize at umismid sa akin. " What the f* ck ang tabang" Sabi ni sir Nash at napa ubo pa siya. " Sorry po gusto niyo po bang dagdagan ko ng sugar? " Tanong ko sa kanya at laking gulat ko nang akma niyang itatapon yung kape sa akin kaya agad akong dumestansiya pero natapunan parin niya yung binti ko ng mainit na kape. Ramdam ko yung init at hapdi dulot ng kape sa balat ko ang sakit at agad namula yung binti ko. Umatras ako at naapakan yung paa ni ma'am Thearize kaya napa sigaw siya. " Ahhh ang sakit ng paa ko walang hiya ka!" At sinabunutan ako tumayo si sir Nash at linapitan ako. " Are you okay mom? Let me handle this girl" Sabi niya at sinuntok yung sikmura ko. Napa upo ako sa sobrang sakit. Nakita ko si sir Miguel na lumapit at ipinatayo ako. " You are such a burden in this house! A pain in the ass!" Sabi niya hinawakan ang pulso nang mariin at dahil sa wala pa ako sa tamang balanse ay bumagsak ako kay sir Nash. " You b*tch ginagalit mo talaga ako huh" sinuntok yung balikat ko umiyak ako sa sobrang sakit nasundan pa ito ng ilang ulit. Pinilit nila akong pinatayo kahit di ko na kaya at dahil dun nag ka sprain ang paa ko dahil sa pwersa nang pagka salampak ko. Hinilot ko ito pero bigla nalang nila akong itinayo at pina harap kay ma'am Thearize pinagtulungan nila ako hangang naramdaman kong may tumamang vase sa likod ko. " Tama na po please" pag mamakaawa ko sa kanila. " Puro kalang pabigat dito wala kanang ginawa kundi pasakitin ang ulo namin wala ka ngang mai ambag sa pagkain dito eh sa mga gastusin dito" Sabi niya. " Simula ngayon hindi ka makikialam sa pagkain namin wala kang ibang kakainin kundi puro prutas lamang at kung maubos na yan sorry ka nalang mamatay ka sa gutum be thankful dahil di kami ganyan kasama at binibiyan kapa ng prutas" " At oras na makita kita na nangialam sa pagkain pasensyahan tayo" Sabi ni sir Nash at umalis. Pagkapasok ko sa kwarto ko tinignan ko sa salamin ang repleksyon ko. Masashol pa ako sa mga batang kalye sa hitsura ko ngayon. Napa iyak ako sa aking repleksyon puno ng mga pasa ang balat ko at ang dami ko nang peklat. Naka tulog ako dahil sa sakit ng katawan at sobrang pagod. Bukas bagong sakit na naman ang makakasalamuha ko best friend na ata ako ng mga pasa at sugat. Pagka gising ko ay agad kong ginamot yung paso ko at mahapdi ito nag simula na din itong maging sugat dahil sa namumuong tubig sa loob nito at nag papahapdi. A/N: nakaka motivate talaga yung mga comment niyong Ang sarap basahin. Kinabukasan ay umiiyak akong bumaba ng hagdan namamaga yung paa ko at ang sakit yung sprain ko hindi ko namashe kagabi dahilan kung bakit namamaga ito ng lubusan sabayan pa ng hapdi dahil sa natamo kong paso kagabi. Nag ayos na ako at papunta ng paaralan at paikaika na nag lakad. " Good morning Dal"
Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD