Kismet Three: Accept My Love

Chapter 8

“WALA naman sigurong nagbago sa’ming dalawa ni Sir Anthony, ‘diba Bones?” tanong ko sa aso habang nilinisan ko ang ‘sementeryo’ sa likod ng bahay.

Umungol lang ang aso at tumalon-talong sa damong nilikom ko sa isang gilid.

“I mean, ba’t magbabago ang samahan naming dalawa?” tanong ko ulit. “Dahil ba nakita niya boobs ko?”

Biglang uminit ang pisngi ko nang maalala ang nangyari limang araw na ang nakalipas. Ilang ulit na bang pinakapalan ko ang pagmumukha ko upang maisalba ni Sir? Mabuti na lang talaga at mabait na tao ang aking amo kahit na out of this world pa rin ang pakikitungo niya sa’kin.

Umupo ako sa damuhan at hinaplos ang ulo ni Bones. “You really look good these days.” Inilagay nito ang mukha sa aking hita at tiningnan ako. “Spoiled ka na rin katulad ni Zorina.”

Napangiti ako nang maalalang nagpuputak ang aking amo ng ilang araw kesyo allergy siya kay Bones o baka may rabis ito o baka hindi healthy para sa kalusugan ni Zorina. Pero nagpapunta pa si Sir ng vet galing Paradise City upang tingnan ang aso.

Anthony Turgen. Siguro abstract art ang konsepto ng Diyos nang gawin siya nito.

Tumunog ang aking phone at alam ko kung sinong tumawag kahit ‘di ko basahin ang pangalan sa screen. “Sir?”

“Virtue!” Parang naipit sa pinto ang boses niya. “Tapos ka na ba riyan? If yes, pumasok ka na sa bahay. If no, pumasok ka pa rin sa bahay. En seguida!”

Tumayo ako at pinagpag ang mga damong kumapit sa’king saya. Tumalon-talon si Bones at akala niya maglalaro kami. “Well, Bones, pinatawag na ako ni Sir. Ikaw muna tumapos ng paglilinis dito,” biro ko.

Pumasok ako sa bahay at napamura nang makita si Sir Anthony na nakabihis Pennywise at karga nito si Zorina na nakadamit strawberry. 

“Virtue! Ba’t ka nagmumura sa harapan ng bata?” Pinandilatan ako ni Sir. Humarap siya sa aking anak na pinisil-pisil ang kaniyang pulang ilong. “Wala kang narinig, ‘diba Zorina?”

“Hindi naman po ako nagmura, Sir.”

Tumaas ang kilay ni Sir. “Anong narinig ako, aber?”

Kinuha ko si Zorina mula sa kaniya. “Packing sheet or packing tape lang po ‘yon.”

He sniffed. “Amoy pawis ka na, Virtue. Maligo ka muna bago mo kargahin si Zorina.” Kinarga niya ulit ang aking anak.

“Eh, ba’t niyo po ako pinatawag?”

“Sunday ngayon, Virtue.”

“And?” Tumaas ang kilay ko.

“Hindi ka pupunta ng Templo?”

Hindi na ako nagsimba simula noong umalis ako sa’min. I just did not like to be inside. Nahihiya ako.

“Dito lang po ako magsisimba, Sir.”

Tumitig lang si Sir sa akin. Medyo kinabahan ako kasi halos dalawang minuto kaming nagtitigan hanggang sa pisilin ni Zorina ang ilong niya.

“Linis muna ako, Sir.” Patakbo kong tinungo ang aking kwarto. Nilagay ko ang aking palad sa dibdib at pinigil ko ang aking hininga. Baka kasi tumigil din ang tambol na pintig ng aking puso.

May something talaga sa mga mata ni Sir Anthony nitong mga nagdaang araw. Feeling ko may something din sa mga tingin ko sa kaniya.

Napaungol ako nang tumama ang malamig na tubig sa aking ulo. Sana makuha ng shower ang kung anumang ‘di kanais-nais na nakikita ko sa aking amo.

“Isa akong Vornian,” bulong ko. “Dapat hindi ako marupok.” Inulit ko ng maraming beses ang mga katagang ‘yon hanggang sa naniwala ako.

Isinunot ko muna ang isang puting chemise at hinayaang nakalugay ang aking buhok. Tumingin ako sa salamin at napakunot-noo sa nakita. Hindi na pantay ang aking kutis at nakikita kong may konting wrinkles na sa bandang mata. Dry na rin ang aking balat at hindi glowing tingnan.

Unlike before, wala na akong oras sa skincare routine simulang iwan ako ni Andre kasi mas focused ako sa survival mode naming ni Zorina. Hindi ko rin alam if unconsciously bang takot akong maging maganda ulit o nawalan na ako ng amor sa sarili simula nang traydurin ako ng dating katipan.

“Virtue!” Kumatok si Sir. “Inubos mo na ba lahat ng tubig sa Namerna?”

I rolled my eyes as I opened the door.

“What the – ?” Napatigil ito nang hinampas ang pisngi nito ng aking anak.

“Akin na po si Zorina.” Inilahad ko ang dalawang kamay pero nakatunganga pa rin ang aking amo. “Sir?”

“You’ve got a very long hair,” he hissed. “Hanggang tuhod.”

Doon ko napagtantong hindi ko natabunan ang aking basang buhok at naka-chemise pa ako. Automatic na hinablot ko si Zorina mula sa kaniyang mga kamay at dali-daling sinara ang pinto. Inilagay ko ang tainga ko sa pinto at narinig na dali-daling umalis si Sir Anthony.

“Siguro law of proximity lang ‘to, ‘diba Nak?” Nagpakawala ako ng hilaw na tawa. “Hindi ako attracted kay Sir Anthony. No way! Siguro nabaguhan lang ako kasi siya ang kauna-unahang lalaking naging mabait sa’kin pagkatapos akong iwan ng ama mo. Besides, walang patutunguhan ang relasyon namin if ever. I’m considered as outcast in our society...”

Tumalon-talon si Zorina at hinila ang aking buhok.

“Hindi ko iisipin ang sarili ko, Nak.” I kissed her forehead. “Ikaw ang priority ko ngayon. Ayokong umibig muli...”

Takot akong sagutin ang telepono nang tumawag ulit si Sir pero pinilit kong patahanin ang rumaragasang damdamin. “Yes, Sir?”

“Ayaw mo talagang sumama sa templo?”

Umiling ako. “Hindi na po, salamat.”

Pinatay nito ang tawag.

Bumukas ang pinto ng bahay at maya’t maya’y narinig ko ang paalis na sasakyan. Nagbihis ako at dinala si Zorina sa prayer room. Simple lang ang malawak na silid unlike sa prayer room namin sa bahay noon. May sofa, isang maliit na mesa, at altar sa pinakadulo na may malaking krus.

Inayos ko muna ang aking belo bago ako nagsindi ako ng siyam na kandila sa may altar. Nakita kong naghihikab na ang batang strawberry kaya umupo ako sa sofa at dinuyan siya hanggang sa nakatulog ang aking anak. I hummed a hymn from memory and I was surprised when tears started to fall. Though I followed Vornian social and religious traditions, I did it with a hollow heart. Every good deed I gave for the temple and for its congregation was half-hearted. I did them for years until I dreamed of being freed from the restrictions that crippled my spirit. Perhaps it was alright to have aspirations but I became too greedy and my heart became too rebellious in the sense that I hurt my own family.

Because I met Andre...

Looking back, maybe I was too harsh with them. I was a father’s girl and I could have talked to him sincerely about my desires but I did not. I stopped talking to Papa when he announced my engagement. Andre was the one whom I wanted to marry but he was not a Vornian. Nagwala ako sa bahay nang malaman kong ikakasal ako sa isang matandang lalaki. Andre was giving me s****l satisfaction at alam kong ‘di ko mararanasan ‘yon sa mapapangasawa ko. But my parents were firm. I hated being a Vornian, being too religious, being a woman, and being a Diem. So I gave them the ultimate pain that a daughter could give to her parents.

Pero nagkamali ako...

I betrayed the Diem family for a non-Vornian but Andre betrayed me. Napayuko ako kasi hindi ko alam kung saan at kung paano ko pupulutin ang pagmumukha ko kung haharap ako kay Papa at Mama. Kasi sa kaibuturan ng puso ko, gusto ko pa ring makita sila.

Wala akong dapat sisihin kung hindi ang sarili ko. Nandito ako sa puntong ‘to dahil sa choices ko. Although sa lahat ng sakit, si Zorina lang ang magandang nangyari. Pero takot pa rin ako para sa kinabukasan niya. Hindi sa lahat ng pagkakataong andito si Sir Anthony.

“Thank you for giving me Sir Anthony Turgen, Lord,” tanging bulong ko nang maalala ang aking amo. With all his eccentricities, he was indeed a kind man.

Hindi ko alam kung ilang oras ako sa loob pero nang makita kong medyo dumilim na ang sa labas, tumayo ako at pinatay ang mga kandila bago umalis sa silid. Timing naman at bumukas ang pinto at pumasok si Sir Anthony sa bahay na may bitbit na takeout boxes. Tumingala siya sa’kin at hindi ko alam kung bakit ba tila tinutusok ang puso ko.

“Virtue,” tawag niya. “Halika at maghapunan tayo. Tulog si Zorina?”

“Opo.” Inilagay ko si Zorina sa kuna sa salas bago ako sumunod kay Sir papuntang dining area. Tinulungan ko siyang ihanda ang mesa at pagkuwa’y umupo kaming dalawa upang kumain. “Pumunta po kayo ng templo, Sir?” tanong ko.

“Obviously, Virtue.”

Pinatatag ko ang sarili nang tanungin siya ulit. “Sa ganiyang ayos po?” Nakasuot siya ng mataas na puting tunic at metal ang maskara na nakatabon sa kaniyang mukha.

“Anong problema sa suot ko?” Neutral na tanong niya habang pinasok sa butas ng bunganga ng maskara ang isang pirasong lettuce.

“Para po kayong si Pontius Pilato.” Muntik na akong mabilaukan sa sagot ko.

Narinig ko siyang lumunok bago tumawa. “Do you find my way of dressing weird? Hmmm?”

Dinilaan ko ang aking labi bago nagsalita, “Siguro weird sa ordinaryong mga taong katulad ko.”

Tila tumaas ang kilay niya sa loob ng maskara. “You, ordinary?” Tumingala siya sa ceiling. “Narinig mo ‘yon?”

“Ang ano po?” Tumingala rin ako sa kisame at napangiwi nang makita ang hibla ng cobweb sa ilaw. Bukaw sisiguraduhin kong linisin ‘to baka magalit si Sir.

“Tumawa ang lamok sa mga pinagsasabi mong ordinary ka.” He snorted. “Ordinary ba ang single mom sa kulturang Vornian?”

Uminit ang pisngi kong napayuko.

“May sinabi ba akong masama, aber?”

Nanggigigil ako sa kaniya. Gusto kong ihampas ang serving spoon sa kaniyang maskara. Pero siyempre dahil Linggo ngayon at galing lang ako ng prayer room kaya binigyan ko lang siya ng matamis na ngiti. Ngiting malagkit na halos kumapit na sa kaniyang maskara. “Tama po kayo, Sir.”

Tumango siya. “Of course I am right. Right?”

Kumuha lang ako ng tubig at uminom.

“Pupunta ako ng Paradise City bukas. Mga ilang araw din akong mawawala. Gusto mong sumama?” tanong niya habang tiningnan ang sandwhich sa harapan. “Geez, sinabi ko sa kanilang orange ang kulay ng kamatis. Ba’t nilagyan nila ng green?”

“Sir?”

Tinanggal niya ang kamatis at nilagay sa plato ko. Tiningnan niya ang sandwhich at ‘di nagustuhan kaya inilagay ang buong tinapay sa aking pinggan. “Ay, wala ka pa lang records, ‘diba?”

Kinain ko ang kamatis at umiling ako. “Wala po.”

“You’re record less and homeless? Why didn’t I think about it before?” He gasped exaggeratedly. “Virtue, paano kung pupuntahan ako ng mga pulis dito? Baka mapagbintangan akong kidnapper or worse, seducer.”

Actually, may punto si Sir. Anong records ang maipapakita ko? Hindi ko rin naman pwedeng sabihing isa akong Diem lalo na’t tinakwil ako ng aking pamilya.

“Sir, patulong naman po.” Pinalambot ko ang aking boses. “Nawala ho mga importanteng papeles ko nung ninakawan po ako.”

“As if may magagawa pa ba akong iba.” He snorted. “Isend mo sa’kin ang important details mo. May ID ka na pagbalik ko mula Paradise.”

My heart fluttered at his words. This man was really impossible yet reachable. “Thank you po talaga.”

“Ayokong mapagbintangang ng aano ng babae.” He seriously said. “My virginity could not handle it.”

Umalingawngaw ang tinig ng nahulog na kutsara sa aking plato.

He was busy checking on the fries if they were of the same size that he jumped a little in shock. He looked at me. “What?”

“Vir…ginity?”

He waived his hand as if it was nothing. “Eh ano ngayon kung virgin pa ako?”

Napakamot ako sa ulo kasi hindi ko alam kung ano ang sasabihin.

“Alam mo ba kung bakit may great mind ako, Virtue?” tanong niyang inayos ang French fries according to width sa pinggan. “Dahil virgin pa ako. That’s my secret.”

“Good for you, Sir.” Paano nga kami napunta sa usapang ‘to? “Pero wala ba kayong planong mag-asawa?”

“Heaven forbid!” Tila nakuryente siya sa sinabi ko. “Isama mo na ang mga anghel at santos diyan.”

“Sayang naman ang great mind niyo po kung hindi maipapasa sa next generation.” Kibit-balikat kong kinuha ang kutsara at sumandok ng sabaw. “Iba pa rin ‘diba kung maipapasa mo galing sa parte ng katawan mo. Ayaw mo ‘yon? Great mind father plus great mind children. Malakas na kamandag ang pamilya mo.”

Huminto siya sa ginawa at napatingin sa’kin. Hinampas niya bigla ang mesa at nagliparan ang mga French fries. Napatili ako sa gulat pero dali-dali siyang tumakbo papalayo. Natameme ako sa reaksyon ni Sir lalo na’t tumakbo siyang pabalik at may inilagay sa mga palad ko.

“Sir?” Isang malaking baril ang hinawakan ko.

“Ipaputok mo sa ere,” utos niya.

“Pero Sir…”

“Sige na.”

Pinunterya ko ang ilaw at pikit-matang kinalabit ang baril. Isang malakas na tunog ang aking narinig at pagmulat ko’y may iba’t-ibang kulay ng confetti ang lumilipad sa hangin.

“Tumubo ang utak mo, Virtue!” Natatawang sabi niya. “It needs celebration.”

“Sir, ako ang maglilinis dito,” maktol ko nang makita ang kalat.

“Aba siyempre ikaw talaga.” He crossed his arms over his chest. “Muchacha kaya kita. Pero you just gave me an idea, Virtue. Kunin mo ‘yong ice cream sa freezer. Dalian mo.”

Kinuha ko ang pinautos niya sa’kin at nakita ko siyang may kausap sa phone nang makabalik ako.

“Anong sabi mong nag-back out ang bride? How dare she? Hindi niya alam na isang great mind ang mapapangasawa niya? Nagpadala na ako ng isanlibong baka at isang basket ng gold nuggets!”

Hindi ko maiwasang mapangiti dahil sa postura niya. Nakapatong ang kaniyang isang paa sa upuan at nakapamayang siya habang may kausap. Na-iimagine ko talagang para siyang ancient Roman na may cellphone.

“Nakapag-asawa na siya? How dare they! Bawiin mo. Sino? Bawiin mo siya sa napangasawa niya! Anong akala nila na inubo ko lang ang gold nuggets at inihi ko lang ang mga baka?”

I totally lost it. I laughed as I licked the ice cream. Dinig na dinig ko ang pagkabahala sa kausap niya. Sa tingin nito’y seryoso talaga si Sir.

Lumingon siya sa’kin. “Ba’t tatawa-tawa ka riyan? Pag ‘di ako nakapag-asawa this year, ikaw ang pakakasalan ko.”

Ang sakit ng ice cream na nalunok ko at lumabas sa aking ilong.

“Hello? Teka, iba ‘yang pangalang sinabi mo noon. Ano? Ipapadala nila rito ‘yong mga pinamigay ko? Well, sabihan mong dagdagan nila lalo na’t iniwanan akong virgin.”

Hindi ko na talaga kayang kumain.

“Bakit shock ka na virgin ako? Mahal ang birheng babae pero dapat taasan niyo rin ang presyo naming mga lalaking birhen.” He gasped as he placed his palm on his chest. “How dare you laugh as if I’m making a joke. Gusto mong bilhin ko ang kumpanya mo at ang muchacha ko ang magiging boss niyo?”

Tumayo ako at tumalikod kay Sir at tahimik na tumawa.

“Okay. Sige. Good. I-send mo sa’kin ang resumes ng mga candidates. Lakihan niyo naman ang pictures. Mag-upgrade kayo, ano ba. Last time nung may nireto kayo sa’kin, whole body one by one picture ang pinadala niyo!”

Hinawakan ko na talaga ang mga kamay ko sa kakatawa.

“Anong nakakatawa, Virtue?”

Pinunasan ko ang aking mga mata at humarap kay Sir. “Wa-wala po, Sir.”

“Well, sinabihan ko na ang matchmaker na bigyan ako ng listahan sa mga kandidata.” He shrugged. “By the way, thank you.”

“Saan po?” Sinok ko.

“For giving me an idea that I should get a wife.” He saluted. “Excited na akong magka-baby.” At umalis siya paakyat sa second floor.

Nilinis ko ang pinagkainan at ang kalat sa dining area. Hindi nawala sa ngiti ko ang mga sinabi ni Sir kanina. Hindi niya ba alam na may sense of humor siya?

Maswerte ang mapapangasawa ni Sir. Sana man lang ma-appreciate siya ng babae. Kung iba siguro ang oportunidad, papayag akong maging asawa ng isang Anthony Turgen. Not because he’s moneyed and not because he’s eccentric. But because he’s a man with a huge heart and I knew deep in me that he would be a great father.

Sayang.

Langit siya, lupa ako. Amo siya, muchacha ako. Virgin siya, single-mother ako.

Sayang.

Pero, sana maging maligaya siya kasi karapat-dapat siyang sumaya. At para maipasa niya rin ang kaniyang great mind. I could imagine him being an eccentric father with normal teenage children. It would be a fun chaos.

Gumising si Zorina kaya inasikaso ko ang aking anak. Siniguro ko munang patay na ang lahat ng ilaw at appliances bago kami pumasok sa aming silid. Hindi na kinuha ni Sir ang flat screen TV kaya nanood kami ng videos na pang babies. Tawa ng tawa naman si Zorina habang nilinisan ko siya at pinakain. Pero lumipas ang tatlong oras, humihikab na ito hanggang sa nakatulog.

Naglinis ako ng katawan at nagsuot ng isang silk na negligee. Sensitive ang balat ko noon at dapat silk lang ang aking pantulog. Pero nag-iba nung sa piggery ako nagtrabaho. Wala kasing privacy kaya natakot din akong magdamit ng ganito. Binalik ko ang aking mga munting luho nang makapagtrabaho ako rito.

“Nalimutan kong mag-ahit sa kilikili,” sambit ko nang itaas ko ang aking kamay at nakita ang tila damong buhok. Noon, mahilig ako sa body waxing pero simula nung umalis ako, mas inuna ko pa ang ibang bagay kumpara sa aking vanity. Lately, nakakalimutan kong mag-shave. Maybe I just wanted may armpit hair to be there. Wala rin namang makakakita.

For some weird reason, hinihila ko ang buhok sa aking kilikili hanggang sa makatulog ako. I woke up when my phone started ringing. Ano na naman ba ang gusto ng taong ‘to?

“Hello, Sir?” My voice was hoarse.

“Virtue…” he gasped but said nothing else.

Baka napindot na naman ‘to ni Sir ang phone niya o baka naka voice command. May mga instances na nagkakaganito except lang hindi tuwing gabi. Inaantok na tumayo ako at napakamot sa ulo. Baka may ipapagawa na naman ‘to ngayon lalo na’t aalis siya  bukas.

Humihikab pa akong umakyat ng second floor at dumiretso sa kwarto ni Sir pero walang sumasagot nung kumatok ako. Nakita kong may konting sinag ang kabilang kwarto. Alam kong bawal akong pumasok dito pero mas takot akong mapagalitan ng aking amo kapag ‘di ko sinunod ang utos niya. Kakatok na sana ako nang biglang bumukas ang pinto.

Alam ko talagang bawal pero hindi ko alam kung bakit dahan-dahan kong binuka pa ang nakausling pinto. Medyo madilim ang paligid maliban na lang sa maliit na lampshade. Pikit ang isang matang tiningnan ko ang tila may gumagalaw at muntik na akong mapasigaw sa nakita.

Si Sir Anthony nakasuot ng mataas na wig. Gumagalaw ang baywang nito habang nakakapit ang mga kamay sa ulo ng nakaluhod na babaeng may mataas na buhok.

Gusto kong umatras pero gusto ko ring panoorin kung paano siya makakaraos. It was a very wicked thing for a Vornian woman like me to do. But there was something graceful about the way he moved his hips as he pushed into her mouth. Mabuti naman at hindi nagreklamo ang babae sa size ng ari ni Sir. o******x lang talaga siguro ang makakapagbigay ligaya kay Sir at kumuha pa talaga siya ng babae upang makaraos.

Anthony Turgen was really something. Umatras ako para bigyang privacy si Sir. But his phantom of the opera masked head turned towards me.

Biglang huminto ang mundo.

Oh, s**t!

Patuloy pa rin ang babae sa pagbibigay ng blow job kay Sir habang nakatitig si Sir sa’kin. Mga mata niya’y tila tumusok sa’king kaluluwa at napahinto ako sa paghinga. “Sorry.” Nakakuha ako ng lakas upang sambitin ang mahinang katagang ‘yon. Gusto kong umatras pero hindi ko alam kung ba’t ‘di ko magawa.

Biglang itinulak ni Sir ang babae at napatili ako nang makitang parang manikang natumba ang babae. Halos tumalon siya papunta sa pinto at marahas na binuksan ‘to. Nanginginig akong napaatras. Hindi ko alam kung paano ngunit napapikit ako nang hawakan niya ang aking kamay at hinila hanggang sa mabangga ang aking likod sa pinto.

“Sir…” Halos ipagkait sa’kin ang hangin. Nahulog ang mataas na wig na sinuot ni Sir nang mapahawak ako sa kaniyang braso.

“Anong nakita mo?” mahina niyang tanong sa boses na tila ilog na tahimik.

Napakagat-labi ako at umiling. Aatras sana ako pero hinawakan niya ang aking dalawang kamay at itinaas ito sa aking bandang ulo. He was a tall man so I had to tiptoe as his grip on my wrists were firmer. My chest thrust forward and my hips tried to control itself from moving.

“Why are you here?” His gaze landed on my armpits and he groaned, “Hindi ka nag-aahit?”

Halos lumuwa na talaga ang puso ko ng amoyin ni Sir ang aking kilikili. “Sir…” Pilit kong kumawala pero mahigpit pa rin ang pagkakahawak niya.

“I warned you before not to come here,” he hissed as his face moved towards my cheeks, his breath fanning my skin.

“Sorry…”  

Then he suddenly shuddered and took his hold from my hands and placed his palms on the door as he buried his face in my hair which seemed to nestle on my neck. My heart beat was erratic as I listened to his heavy breath.

“Please go…” he softly said. “Please go back to your room before I can’t control myself.”

Itinulak ko siya at tumakbo ako pabalik sa’king kwarto. Nanlambot ang aking mga tuhod at napaluhod ako sa carpeted na sahig.

“What just happened?” I gasped.

Nagliliyab ang aking pakiramdam kaya pinunasan ko ang pawis sa’king noo. Napahawak ako sa aking kilikili at nanginig nang maalalang inamoy niya ‘to kani-kanina lang. My n*****s were bullet hard and it felt painful as it touched my negligee. Hinila ko ‘to pababa nang maramdaman kong basa ang parte ng aking tagiliran. Hinimas ko ‘to at inamoy.

Parang sinindihan ang aking katawan nang mapagtantong mas nilabasan si Sir nung amoyin niya ang kilikili ko kesa b*****b na ibinigay ng babae sa kaniya.

Akala ko ‘di ako makakaramdam ng pagnanasa pagkatapos akong iwan ni Andre at muntikang gahasain ni Mang Mario. Akala ko puso ko lang ang unti-unting pinukaw ni Sir. Akala ko ‘di ako magkakaroon ng atraksyon sa kaniya lalo na’t maliit ang kaniyang ari.

I was wrong.

Seeing his carnal state made me realize that I wanted to be that woman kneeling in front of him. And seeing him come from smelling my armpit made me want to pull him to my embrace and welcome him inside me.

Napasabunot ako sa aking ulo at napaiyak kasi hindi ko na maitatanggi na marupok ako pagdating sa mga lalaking Turgen. If he never told me to go back to my room, I would probably be the one to initiate something else. I would probably take his virginity tonight.

I knew that f*****g my employer would not bring any favorable aspect in our relationship but my body was screaming for something else.