ไคล์มองเห็นมือเรียวบางทั้งสองข้างที่ปิดบังใบหน้าหมองเศร้าเอาไว้ แต่ก็ไม่สามารถบอกเธอได้ว่า เขาได้ยินทุกๆ คำพูดของเธอ เพราะว่าการทำแบบนั้นมันจะทำให้เขาใจอ่อนเกินกว่าจะทนเห็นเธอต้องเจ็บปวด ดังนั้นจึงเลือกลบภาพเมื่อครู่ทิ้งไปจากความทรงจำ จนกระทั่งเห็นว่าเธอไปนอนหลับบนโซฟานั่นแหละถึงได้เดินเร็วๆ ไปอุ้มกลับมานอนบนเตียงด้วยกัน และครั้งนี้เขาก็เป็นฝ่ายเฝ้ามองเธอตลอดทั้งคืน
แต่ดูเหมือนความเงียบงันที่ไคล์ต้องการจะอยู่ได้ไม่นานนัก เพราะตอนนี้หน้าจอมือถือของเขามีแสงกะพริบถี่ๆ บ่งบอกว่ามีข้อความเข้า พออ่านแล้วก็ต้องเดินไปหยิบเอาเสื้อคลุมมาสวมใส่พร้อมตรงไปยังห้องทำงาน ทิ้งตัวลงนั่งบนเก้าอี้ได้ก็เหลือบตามองคนที่เพิ่งเดินมาหยุดอยู่ตรงหน้า
“เกิดอะไรขึ้น”
“คฤหาสน์ใหญ่กำลังลุกเป็นไฟครับ”
“ทำไม”
“คุณคริสรู้เรื่องการตายของคุณแก้วมุกดาแล้วครับ ตอนนี้กำลังทะเลาะกับท่านเคิร์กอย่างรุนแรง ดูเหมือนนี่จะเป็นครั
