NAKABUSANGOT ang mukha na halos hindi na maipinta. Gano'n ang itsura ko ngayon habang hirap na hirap sa mga bitbit. Dumadagdag pa sa pagod ko ang nangyayaring kamalasan sa akin ngayon. Why my life has to be like this?
Tanghali na nang umalis ako sa bahay ng mga Hakenson, kaya ngayon ay inabutan na ako ng gabi sa pamimili. Madali lang sana ito kung may kasama ako, lalo na sa pagbibitbit. Ang kaso nga lang, dahil mag-isa lang ay doble ang hirap ko. Nananakit na ang mga kamay ko sa dami at bigat ng mga dala ko. Halos hindi ko na rin makita ang dinadaanan dahil patong-patong 'yon sa harapan ko.
Isang marahas na buntong hininga ang pinakawalan ko nang makita ang nangyayari sa kalsada. Dahil ginabi na ako, inabutan na rin ako ng rush hour. Kaya ngayon ay hirap na makahanap ng masasakyan. Kahit
