Wala sa sariling napahawak si Maureen sa kanyang pisngi at basa nga ito. Basang-basa ng luha ang kanyang magkabilang pisngi. Maging sa damit niya ay bakas na rin ang mga patak ng luha niya roon. Mabilis niyang pinahid ang mga ito. Then she looked at Francis who was looking worried at her.
"Are you okay? Why the hell are you crying? Baka isipin nilang may ginagawa akong masama sa iyo," wika nito ngunit nakangiti naman ito. "You went out of the world. Akala ko kung napaano ka na."
Umiwas siya ng tingin sa binata. Hindi niya gustong may masabi pa itong iba sa kanya. Kung bakit kasi anlayo nang nilakbay ng isip niya at kung saan napadpad. Hindi niya inaasahan na ganito ang mangyayari sa kanya at sa harap pa ng lalaking ito.
"Let's go," wika niya rito.
Tumingin lang ito sa kanya nang ilang sandali bago nito muling binuhay ang sasakyan nito para ihatid siya sa bahay ng kanyang mga magulang. Ilang minuto lang ang lumipas ay nasa harapan na sila ng malaking bahay kung saan siya lumaki. Bumaba ito ng sasakyan at sumunod siya rito. Nasa harapan ito ng pinto nang buksan niya ang pinto. Mukhang ipagbubukas sana siya nito ng pinto ngunit naunahan niya ito. Isa pa ay hindi siya sanay sa ganoon. Independent siyang tao.
Nang makababa siya ay nakatingin pa rin ito sa kanya. She arched one of her brows as she looked at him. Napailing ito bago nito binuksan ang pinto ng sasakyan at kinuha ang mga regalo niya.
"Ako na," wika niya at kinuha ang mga ito mula sa lalaki. "Salamat sa paghatid." Tinalikuran na niya ito at tinungo ang pinto.
Ilang sandali pa ay narinig na niya ang ugong ng papalayong sasakyan ng binata. Napabuntong-hininga siya at ipinagpatuloy ang pag-akyat sa kanyang kwarto. Nang makarating doon ay inilapag niya sa kanyang kama ang mga regalo bago nagtungo sa banyo at naglinis ng katawan at nagpalit ng pantulog.
She laid on her bed and looked at the gifts on her bed. Every birthday, they never missed to give her gifts. They never failed just like when her parents were alive. Her birthday was a precious day for them though they never really celebrated it with others. Silang tatlo lamang ng kanyang mga magulang ay ayos na. Now, they're not here anymore and rage was awaken again inside her. She silently dried her eyes for they started to well again. She closed her eyes. She tried to calm herself and that's when she felt her phone vibrated.
She took it and saw it was Rohan. She cleared her throat before answering his call.
"I'm home, brother. Buong-buo," bungad niya rito.
She heard Joyce's chuckles. So hindi ang kapatid niya ang tumawag kundi ang asawa nito.
"Defensive ka agad. Wala pa naman akong tanong ah," sagot nito sa kanya.
"Alam kung iyon din ang itatanong niyo. Rohan doesn't usually call asking if I am home. This is the first time."
Narinig niya ang tawa ni Joyce sa kabilang linya. "Oo na. Wala na akong masabi. Goodnight."
Napailing na lamang siya nang matapos na ang tawag nito. Joyce was becoming and becoming naughty nowadays.
Muli niyang sinulyapan ang mga regalo sa ibabaw ng kanyang kama at isa-isa itong kuniha at binuksan. Most of her gifts were bags, wallets, perfume. Alam talaga ng mga ito ang mga gusto niya. After opening them and storing them on her cabinets, she went back on her bed.
Then her phone rang again, this time it was Matteo. Paniguradong makikichismis lang ito kjng sino iyong bagong dating na bisita niya. At tama nga siya dahil kasasagot pa lamang niya ng tawag ay tili na ang narinig niya mula rito.
"Bakla, bakit hindi mo sinabing may jowa ka na?"
"Jowa? Sino?" tanong niya sa kaibigan.
"Gaga! Sino pa nga ba kundi iyong papable na kasama natin kanina sa dinner. s**t! Halos malaglag ang panty ko sa ganda ng katawan at sa gwapong mukha," exaggerated na wika nito sa kanya.
Basta gwapo talaga wala talaga itong pinapalagpas. Paniguradong namemorya na nito ang lahat nang nakita at maging ang mga hindi pa nakikita. Nakatatak na sa isipan nito ang mga iyon. Ganoon katindi ang mga mata nito. At malamang ay nagchismisan na ang dalawa.
"Wait! Mag-videocall daw tayo sabi nitong isang bakla," wika nito bago pinatay ang tawag niya.
Ilang saglit lang ay nag-videocall na nga silang tatlo para lang makipagchismisan patungkol kay Francis.
"Hindi mo talaga jowa?" tanong ni Matteo sa kanya. Hindi makapaniwala ang mukha nito habang nakatingin sa camera.
"Oo nga. Hindi rin ako naniniwala," sagot din ni Irmish.
"Bahala kayo kung ayaw niyong maniwala. Kaibigan iyon ni Rohan. Hindi ko nga maalala eh," sagot niya sa mga ito.
"OA naman nito. Sa gwapo noon hindi mo maalala?" turan ni Irmish. "Malabo na ba iyang mata mo? O wala ka ng kiliti sa katawan. Babae ka pa ba?"
Grabe talaga ang mga bunganga ng dalawang ito. Hindi tuloy niya maisip kung bakit niya naging kaibigan ang mga ito.
"Single pa ba iyon? If single pa, pikutin mo na dahil baka maging old maid ka na. My gosh, Mau twenty-eight ka na. Lumandi ka naman," wika ni Matteo sa kanya.
"Oo nga. Hinahawaan ka naman namin pero bakit hanggang ngayon ay wala ka pa ring jowa. Iba na ba ang tipo moh?" segunda ni Irmish at sinabayan pa ito ng tawa. Maging si Matteo ay natawa rin.
Siya naman ay napanguso sa sinabi nito at sa ginawang pagtawa ng mga ito sa kanya.
"Kung ayaw mo sa kanya, ibigay mo na lang sa akin. Kahit isang gabi lang solve na kami. Iyong malawayan man lang namin. Nakakatulo-laway kasi eh!" wika ni Matteo at napatili pa ang loka. Ganoon din ang reaksiyon ni Irmish. Gigil na gigil ang mga ito at kilig na kilig.
"Magsitigil nga kayo! Hindi ko type iyon. Masyadong brusko. At tska sa laki ng katawan niyon, nakakatakot," sagot niya.
Natawa siya sa reaksiyon ng mga kaibigan niya sa sinabi niya. Kung pwede lang siyang sabunutan ng mga ito ay ginawa na ng mga ito pero malas nila dahil naka-videocall sila. Pero dahil hindi nila magawa iyon ay pinutakti siya ng mga salitang hindi kanais-nais.
"Gaga! Baklang ito!" inis na wika ni Matteo sa kanya.
"Gagi talaga! Palibhasa kasi hindi alam ang masarap!" wika naman ni Irmish na sinegundahan naman ng isa pang malanding kaibigan niya.
"Oo nga eh! You missed half of your life already, bakla! Aba! Galaw-galaw na! Iyang matres mo baka mag-expire na!" wika ni Matteo na ikinailing niya.
"Alam niyo kayo talagang dalawa kayo masyado kayong berde. Ang hahalay ng mga bunganga niyo," sagot niya sa mga ito.
"Hoy! 'Wag kang ipokrita! Try mo kasi para alam mo kung bakit. 'Wag pa-demure. Hindi na uso iyan. And if I were you, doon sa machong papang iyon ako magpapa-first try. Aba! Tirik na tirik ang mata mo roon," Irmish said.
"Wala na talaga kayong pag-asa!" turan niya sa mga ito.
"Hoy! Ikaw ang wala nang pag-asa. Kaya gora ka na! Galaw-galaw. Sa edad mong iyan dapat ikaw na ang dumidiskarte!" giit na naman ni Matteo.
"Sayang 'yang lahi mo, girl," segunda naman ni Irmish.
Malala na talaga ang mga kaibigan niya. They were so loud, so vocal and so brutal when it comes to uttering those words, s****l words. Hindi niya alam kung bakit naging ganoon ang mga ito samantalang matitino naman ang mga ito noong nag-aaral sila. She was wondering what made them like that. And she was also wondering if s*x was that awesome that the made them like that.
Hindi naman siya inosente sa bagay na iyon. Sa laswa ng kayang mga kaibigan ay nakikinood din naman siya tuwing may mga bagong s*x scandal video ang mga ito. She knew the act, the reactions of the people iyon nga lang hindi pa niya naranasan. She had boyfriends befoe but they didn't reach that part of their relationship. So yeah! She was innocent but not innocent when it comes to it.
Going back with her frieds, panay pa rin ang dada ng mga ito sa kanya. Hindi matapos-tapos hanggang sa nauwi na sa s****l fantasies ng dalawa ang topic nila. All in all panay malalaswa lang din ang nagin usapan nila plus the part na dapat na siyang lumandi dahil tumatanda na siya.
She even acted she was sleepy already para lamang matapos na ang videocall nila ng mga kaibigan. Kinagat naman ng mga iyon ang acting niya kung kayat natapos na iyon, sa wakas. It was past one o'clock already when they finished talking with one another, bullying her to be exact.
And as she lay down, her miind travel on why she didn't have a serious relationship. Plus factor na iyong pagiging overprotective ng mga kapatid niya sa kanya pero kung talagang ginusto naman niya ay pwede naman pero bakit nga ba wala? Hindi niya sinubukan? Hindi naman siya tibo dahil nagka-boyfriend naman siya, nagka-crush naman siya at marami pa nga eh. Wala rin namn siyang feelings towards the same s*x kaya paniguradong straight naman siya. Or maybe she was just a hopeless romantic that she wanted something, expecting something that never happened. Or maybe her standards were too high. Or she never really dd fall inlove yet.
Maybe God is still busy moulding, planning her for her future, her prince charming, her love. O baka naman itinadhan talagang maging single siya sa buhay kaya ganoon, kaya magpasahanggang ngayon ay single pa rin siya. Well, she will just visit him in her dreams. Baka nasa panaginip na niya ang lalaking iyon. And so she prepared herself to sleep and she did.
But then she was there inside an unfamiliar room. Hindi niya iyon kwarto. And she was sitting on the bed wearing only her undergarments. And there was this man in front of her. Masuyo itong nakatingin sa kanya habang ang isang kamay nito ay nakahawak sa kanyang pisngi. His face slowly went closer and closer to her face until an inch was left. She held her breath waiting, anticipating. Their lips united, formed into one. Ang mga kamay naman niya ay nagsimulang maglakbay sa katawan nito. He was all the muscles in the right places. Ang mga pandesal nitong malabato sa tigas. Ang dibdib nito, ang mga braso nito na kay sarap pisil-pisilin at parang pamilyar sa kanya ang hubog nito. Para itong hubog ni Francis.
What? Francis? Bigla siyang napabalikwas nang bangon.