Chapter 22 TUW

1951 Words

Jhauztine's POV HANGGANG SA makarating sa harap ng bahay namin ay wala pa ring kibo si Nathan. Talagang pinanindigan niyang huwag akong kausapin o kibuin man lang. Kahit nang bumaba ito ay hindi man lang ako pinagbuksan ng pinto kagaya kaninang umaga at sa mga nakalipas na araw. Tsk. May pahalik-halik pa kaninang umaga tapos ngayon kulang na lang sabitin ng kaldero ang nguso. Hmp! Moody si blue eyes, buwisit! Bulong ko sa aking sarili habang bumababa sa kotse nito. Nauna na siyang pumasok sa akin pero iniwan nitong nakabukas ang pinto ng bahay namin. Napaka-moody, haist! Mukhang kay Nathan makukulot ang bulbol ko. Bait now, sungit later. Pabulong-bulong pang sabi ko habang inila-lock ang main door. Binisita ko muna si Aya sa kulungan niya bago ako pumasok sa kuwarto ko. Mabilis ak

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD