พูดจบก็หอมแก้มนรินทร์ธิรา ตวัดสายตามองฟรังโก้ที่ยังคงมองมาทางเขาอยู่ตลอดเวลา และเห็นภาพหวานที่ทำให้ฟรังโก้รู้สึกขัดใจแกมอิจฉา ลอเรนโซ่กระตุกยิ้มขณะมองฟรังโก้คล้ายเป็นยิ้มเยาะเย้ยที่จะบอกอีกฝ่ายว่า ก็ได้แค่มอง ก่อนยกแก้วเครื่องดื่มจิบ สายตามาดร้ายเต็มที่
ฟรังโก้ก็หาได้เกรงกลัวลอเรนโซ่ ถึงแม้จะรู้ว่าอีกฝ่ายมีอิทธิพล ร้ายและโหดเหี้ยมมากแค่ไหน เพราะถือว่าตัวเองก็มีบิดาคุ้มหัว ซึ่งบิดาเขาก็เป็นที่กริ่งเกรงของเหล่ามาเฟียทั้งหลาย อีกทั้งเจ้าหน้าที่บ้านเมืองต่างก็ต้องนบน้อมบิดาตน เป็นเช่นนี้แล้วจะเกรงกลัวผู้อื่นทำไม
ตามองตา...อย่างไม่มีใครกลัวใคร
ขณะที่สองหนุ่มกำลังต่อสู้กันทางสายตา บุรุษวัยห้าสิบเจ็ดปีลูกค้าวีไอพีของลอเรนโซ่เดินเข้ามาทักทาย ลอเรนโซ่จึงละสายตาจากฟรังโก้ไปสนทนากับลูกค้าแทน
“คุณลอเรนซ์คะ ฉันไปเข้าห้องน้ำนะคะ” นรินทร์ธิราบอกลอเรนโซ่ที่พยักหน้ารับรู้ ก่อนลุกเดินไปเข้าห้องน้ำ โดยม
