“A-ATE, NAGUGUTOM NA talaga ako,” maktol ni Biboy. Kanina pa sila naglalakad sa mainit na kalye ng siyudad. Napag-isip niyang maghahanap siya ng mapapasukan, kahit pwede ay mangangatulong siya, kahit ano, basta’t makahanap sila ng panibagong matutuluyan at tahanan ni Biboy.
Si Amelia. May pait na inalala niya ang mukha ng kadugong babae. Matapos nga ng kasal ay nanlalamig na nilisan lamang sila ng matanda. Hindi daw nito kayang ang pagsusuplong na gagawin dito ni Cornelia, nag-alok ito ng pera sa mukha niya na mapait niyang tinanggihan.
Hindi pera ang hinahangad nila ng kapatid, hinahanap nila ang isang tahanan, ang tunay na pagkalinga at pagtanggap, ang pagmamahal, yun lang naman ang ikasisiya niya.Yun ang tanging hiling ng puso niya.
Sa pag-iisip ay hindi na namalaya
