บุรุษห่วย ๆ เช่นเจ้า ข้าไม่ต้องการ

-บทที่-10 ระดับพลังปราณ

-บทที่-10 ระดับพลังปราณ

“…” เห็นแถบสถานะแล้วหญิงสาวต้องอึ้งไปอีกครั้ง แถบสถานะนั้นขยี้ซะจนไปไม่เป็น ว่าก็ว่าเถอะ แต่ก่อนนางโง่เขลามากจริง ๆนั่นแหละ

แถมทักษะแต่ละอย่างก็ไม่มี ทุกทักษะเป็นศูนย์ ไม่แปลกที่ผู้คนจะนินทาว่าเป็นขยะ บ้างก็ว่าเกิดมาในตระกูลสูงเปล่า ๆ ไร้ประโยชน์สิ้นดี

ลี่จินปวดใจ ดีหน่อยที่ตระกูลเหยียนร่ำรวย ไม่เช่นนั้นชีวิตนี้คงไม่มีอะไรดี คิดแล้วกลุ้ม !

[...ตอนนี้ระดับพลังปราณของโฮสต์เป็นศูนย์ เนื่องจากจุดตันเถียนยังไม่เปิด แก่นปราณปิดผนึก เส้นปราณตีบตัน โฮสต์จะต้องกินโพชั่นชำระไขกระดูก เสริมกระดูกและเส้นปราณขึ้นมาใหม่ อีกทั้งโพชั่นทะลวงปราณระดับจิตวิญญาณ ที่จะเปลี่ยนเส้นปราณจากธรรมดาให้เป็นเส้นปราณระดับจิตวิญญาณ กินแค่สองอย่าง ข้ารับรองว่าท่านจะมีพลังปราณและฝึกยุทธ์ได้...] เสี่ยวเปาสาธยายแบบยาวเหยียด

“ฝึกยุทธ์ได้ หมายถึงการใช้วิชาตัวเบา เหาะเหินเดินอากาศด้วยใช่หรือไม่” ถามอย่างมีความหวัง

[... หากจะเหาะเหินเดินอากาศได้ โฮสต์ต้องถึงระดับเซียนแรกเริ่มก่อนขอรับ...]

“แล้วพลังปราณมีกี่ระดับล่ะ” จอโฮโลแกรมสีฟ้าขึ้นมาอีกครั้ง คราวนี้ขึ้นแถบสถานะพลังปราณให้เห็นชัด ๆ ข้อมูลเต็มพรืดจนอ่านไม่หวาดไม่ไหว นางตาลายไปหมดแล้ว

[…นี่คือระดับพลังปราณขอรับ ในโลกนี้ผู้ที่มีพลังปราณจะได้รับเกียรติอันสูงสุด หากไม่มีจะไม่สามารถฝึกยุทธ์ได้ เขาจะหยามเหยียดว่าเป็นขยะ ไร้ประโยชน์ ไม่มีใครคบหา แม้แต่ครอบครัวก็รังเกียจ...]

ฟังมาถึงตรงนี้คิ้วเรียวพลันกระตุกยิก ๆ

“ทำไมข้ารู้สึกถึงการหยามเหยียดจากเจ้า”

[...ข้าหาได้หยามเหยียดท่านไม่…] เสี่ยวเปาประท้วง

“เจ้าบอกว่าข้าเป็นขยะ ไร้ประโยชน์” หญิงสาวหน้างอ

[ ...ข้าแค่พูดความจริง โฮสต์ในอดีตเป็นเช่นนั้นจริง ๆ นี่ขอรับ อดีตของท่าน บ้าผู้ชาย โง่เขลา เอาความรักเป็นใหญ่ ไม่สนใจบิดาและตนเอง ...]

“เหอะ” หญิงสาวเบะปากมองบนเมื่อถูกขุดคุ้ยในเรื่องไม่ค่อยจะดีนักถึงจะเป็นเรื่องจริงก็เถอะ

[...โฮสต์ โปรดสำรวมด้วย...]

“…” เหยียนลี่จิน

“มาพูดถึงพลังปราณต่อเถอะ” ไม่อยากฟังเรื่องโง่ ๆ ของตนอีก

[…ส่วนมากแล้ว จอมยุทธ์ที่เก่ง ๆ จะมีพลังปราณอยู่ที่ระดับราชันย์กำเนิด ขั้นกลาง ถ้าอัจฉริยะระดับจะสูงถึง เซียนแรกเริ่มขั้นต่ำ แต่น้อยคนที่จะถึง เรียกได้ว่า สองร้อยปีจะมีหนึ่งคน สำหรับโฮสต์ต้องมีพลังปราณถึงระดับจิตวิญญาณ หรือ นักรบขึ้นไป ถึงจะปกป้องตนเองและครอบครัวได้...]

“ข้าต้องการพลังปราณถึงระดับเซียนแรกเริ่ม...

[…ขอรับ...]

“จะเป็นไปได้หรือไม่” ถามอย่างมีความหวัง

[...ย่อมเป็นไปได้ แต่โฮสต์จะต้องกินโพชั่นหลายขวดเท่านั้น...]

“แล้วข้าต้องกินโพชั่นทั้งหมดกี่ขวด” มีแววว่าจะได้เสียงเงินอีกแล้วครับท่าน

[...เจ็ดขวดขอรับ...]

ลี่จินตาวาวระยับ

“จัดมา แล้วพลังปราณมีกี่ระดับ” ใจฮึกเหิมเป็นอย่างมาก ครั้งนี้หญิงสาวจะต้องมีพลังปราณให้ได้ !

ทั้งกำลังภายใน เหาะเหินเดินอากาศ รอพี่ก่อนนะ ไม่นานหรอก

[...พลังปราณมีทั้งหมด เก้าระดับ แต่ละระดับจะมีขั้นย่อยต่างหาก ถ้าสนใจ ในระบบมีตำราเกี่ยวกับลมปราณขอรับ...]

“ราคา” หญิงสาวกัดฟันเมื่อรู้ว่าจะต้องเสียเงินเพิ่ม

[...หนึ่งพันเหรียญทองเครดิต...]

“แพงมาก ระบบขูดจะขูดเลือดขูดเนื้อข้าเกินไปแล้วนะ” แบบนี้เมื่อใดจะได้ลืมตาอ้าปากได้

[...อย่าใส่ร้ายระบบสิขอรับ ราคาแพงแต่คุ้มค่าคุ้มราคา ข้าขอยืนยันว่า ไม่มีสิ่งใดดีเลิศเท่ากับของในระบบอีกแล้ว เพราะในโลกนี้ยันโลกหน้า หรือภพเดิมของโฮสต์หรือแม้แต่ในดาราจักรอันกว้างใหญ่ก็ยังไม่มีสิ่งดีเลิศเท่ากับของในระบบ เช่นนี้โฮสต์จะได้ใช้ของที่ดีที่สุดอย่างไรเล่าขอรับ...]

ลี่จินส่ายหน้าเล็กน้อยที่เสี่ยวเปาโอ้อวดพร้อมกับชักแม่น้ำหลายสายให้มาบรรจบอยู่ที่เดียวกัน แต่เอาจริงก็เป็นอย่างที่เสียวเปาว่ามานั่นแหละ ถึงจะไม่เห็นดาราจักรที่ว่านั่นก็เถอะ แต่ขึ้นชื่อว่าเป็นระบบที่มาจากต่างดาว ย่อมเป็นจริงอย่างที่เสี่ยวเปาอวด ก็นะ มนุษย์ต่างดาวจะต้องมีเทคโนโลยีและวิวัฒนาการสูงอยู่แล้ว ไม่เช่นนั้นจะสร้างระบบมาควบคุมมนุษย์ได้อย่างไร

“แล้วข้าจะต้องมานั่งอ่านตำราหนา ๆ นี่น่ะหรือ” คนที่ไม่เคยฝึกยุทธ์เช่นนางจะเข้าใจหรือ แม้ตอนที่เป็นวันวิสาช่วงที่เรียนสัตวแพทย์จะอ่านหนังสือหนานับสิบเล่ม แต่นั่นมันไม่เหมือนกันนี่นา

[...โฮสต์ไม่จำเป็นต้องเปิดอ่าน เพียงแค่ยืนยันการซื้อ ข้าจะทำให้ตำราเหล่านั้นหลอมรวมเป็นอันหนึ่งอันเดียวกับท่าน โฮสต์เพียงแค่นึกถึง ข้อมูลของตำราเหล่านั้นจะพรั่งพรูขึ้นมาเอง เท่านี้โฮสต์ก็จะรู้และเข้าใจได้เองขอรับ...]

“อ้อ มันดีย์มาก”

[…ข้าบอกแล้วว่าจะต้องดี...]

“…” เปิดช่องให้ไม่ได้เลย

[...ยืนยันการซื้อ...]

“ยืนยัน” หญิงสาวถอนหายใจกับระบบ

[...รับทราบ ระบบทำการซื้อตำราพลังเรียบร้อยแล้ว ยอดเงินคงเหลือเจ็ดพันเหรียญทองเครดิตและ เก้าล้านเก้าแสนเจ็ดหมื่นสามพันห้าร้อยเหรียญเงินเครดิต...]

เสียงโมโนโทนจบลง แสงสว่างพลันวาบเข้าสู่หน้าผาก แล้วหายวับไป ตำราพลังลมปราณซึมซับเข้าสู่สมองของลี่จินอย่างรวดเร็ว ส่วนจอโฮโลแกรมก็ปรากฏข้อมูลของพลังปราณยาวเหยียด หญิงสาวจึงได้รู้ว่า ในโลกนี้มีพลังปราณอยู่เก้าระดับ

พลังปราณในโลกนี้มีอยู่เก้าระดับ

-ระดับแรก – แรกกำเนิด(สีเหลือง) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

-ระดับสอง - หลอมรวมรากปราณ(สีเขียว) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

-ระดับสาม - หลอมรวมกายา(สีน้ำตาล) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

-ระดับสี่ -หลอมรวมจิตวิญญาณ(สีส้ม) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

-ระดับห้า -นักรบ(สีม่วง) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

-ระดับหก -ราชันย์กำเนิด(สีแดงเพลิง) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

-ระดับเจ็ด - เซียนแรกเริ่ม(สีขาว) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

-ระดับแปด - เซียนสวรรค์(สีทอง) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

และระดับสุดท้าย

-ระดับเก้า - เทพสวรรค์บรรพกาล(สีดำ) มีขั้นย่อย ต่ำ กลาง สูง และสูงมาก-

ถ้าหากลี่จินมีระดับพลังถึงขั้นเซียนแรกเริ่มคงดีไม่น้อย