“ไม่ตอบใช่ไหม ได้…” นิ้วยาวเหยียดกระทุ้งกระแทกเข้ากับโพรงอ่อนนุ่มซ้ำๆ เสียงลามกเล็ดลอดออกมา ก่อนที่เขาจะถอดนิ้วในเวลาอันรวดเร็ว แทนที่จะได้หายใจหายคอโล่ง วินาทีต่อมากลับสัมผัสได้ว่ามีท่อนเนื้ออวบอัดที่ใหญ่กว่านิ้วมากกำลังจ่อเตรียมกระแทก
“คะ เคย เคยแล้ว~” มิลลิหลับหูหลับตาบอก ข้อเสนอของเขามันไม่ได้มีอะไรน่าสนใจเลย แต่เธอจำเป็นต้องคิดหาทางออกที่ดีที่สุด อย่างน้อยๆ มันก็ดีกว่าการที่เขาใส่มันเข้ามาโดยไม่ป้องกัน
เขาผ่านใครมาบ้าง ไม่ได้ปลอดภัยสำหรับเธอเลย ไม่ว่าจะกับเรื่องอะไรก็ตาม ถ้าวันนี้จะไม่รอดมือเขา อย่างน้อยๆ ก็ป้องกันเถอะ สุดท้ายสิ่งนี้คือสิ่งเดียวที่จะการันตีว่าเขาจะไม่ฝากอะไรอย่างอื่นเข้ามาในตัวเธอด้วย
“หึ! มารยาหญิง ร้อยเล่มเกวียนจริงๆ” ถามว่าผิดหวังไหม ก็ผิดหวังแหละ
ทั้งที่คิดไว้ตั้งแต่แรกว่าเธอไม่ซิงก็ตาม ถามว่าความอยากลดลงไหม ไม่เลย ไม่ลด และจะสนุกกับเธอให้สุดเหวี่ยง เอาให้
