04 | ทำตัวเหมือนเมีย
1324 Words
แกร๊ก~
“นานไหมคะ หนูจะได้นั่งรอ”
“เฮ้ยเธอ!” ติณห์ผลักคนที่คร่อมอยู่บนตัวเขาออกแทบจะทันทีที่ประตูถูกผลักเข้ามาพร้อมกับปรากฏร่างบอบบางของคนที่ยืนกอดอกมองมาที่เขา
เกิดมาไม่เคยอายเวลาสาวๆ เห็นอาวุธร้ายที่ถูกซ่อนภายใต้กางเกงบ็อกเซอร์ พอเป็นเธอเท่านั้นแหละ รู้สึกโล่งใจเลยที่ไอ้ลูกชายยังไม่ผงาดออกมาทักทายสายตาคน
“เธอเป็นใครอ่ะ” ผู้หญิงที่ถูกผลักออกหันไปถามคนที่เข้ามาขัดจังหวะ การได้หลับนอนกับติณห์ที่มีดีกรีเป็นถึงเจ้าของผับมันไม่ได้ง่าย
มิลลิปรายตามองเกาะอกที่ถูกดึงลงจนเห็นเนินอกอวบ ถ้าเธอมาช้ากว่านี้คงได้เห็นภาพที่มันลึกซึ้งมากกว่านี้สินะ
แค่คิดมุมปากก็ยกขึ้น ตากลมตวัดขึ้นมองอย่างไม่ชอบใจ
“เธอเข้ามาทำไม ใครอนุญาตให้เข้ามา” ติณห์มองตาแข็ง อารมณ์ที่มีก่อนหน้านี้ถูกดับลงจนไม่เหลือเชื้อไฟ
“หนูถามว่าพี่จะใช้เวลานานแค่ไหน หนูง่วงแล้ว เสร็จแล้วจะกลับเลยไหม แล้วผู้หญิงที่พี่พามาถามว่าหนูเป็นใคร พี่ไม่คิดจะตอบหน่อยเหรอคะ หรืออยากให้หนูพูดเอง”
“ฉันบอกเธอไปแล้วว่ารอได้ก็รอ รอไม่ได้ก็ไม่ต้องรอ”
“พี่บอกให้หนูรอพี่ทำงาน ไม่ได้บอกให้รอพี่มาแอบมีอะไรกับคนอื่นแบบนี้”
“แอบ?”
“ใช่ นี่คือการแอบทำ พี่ไม่มีสิทธิ์ทำแบบนี้ด้วยซ้ำ ส่วนเธออ่ะ ออกไป” ตวัดสายตาไปมองคู่นอนของว่าที่คู่หมั้น ขาสวยตรงดิ่งเข้าไปแยกคนสองคนออกจากกัน ควานหากระเป๋าตังค์จากกระเป๋ากางเกงยีนส์ของติณห์ ดึงธนบัตรออกแล้วยื่นให้ผู้หญิงคนนั้นทันที
“นี่ของเธอ”
“นี่เธอ!”
“ออกไป เขาเป็นคู่หมั้นของฉัน”
“พี่ติณห์คะ…” ผู้หญิงคนนั้นหันไปออดอ้อนคนที่พาเธอมาที่นี่ ถึงการกระทำของมิลลิจะชัดเจน แต่คำว่าอยากได้ก็ทำให้กล้าลองดี
“เธอนั่นแหละออกไป” คนถูกไล่เริ่มมองตาแข็ง สบตากับคนที่ไม่ได้มีทีท่าว่าจะยอมเธอเลย
“ให้หนูโทรหาคุณลุงไหมคะ ท่านคงไม่ชอบแน่ๆ ที่รู้ว่าพี่ทำกับหนูแบบนี้”
“นี่เธอกล้าเอาพ่อฉันมาขู่เหรอ”
“หนูเอาจริง” คนตัวเล็กหยิบโทรศัพท์จากกระเป๋าแล้วชูขึ้น ทำให้รู้ว่าเธอกล้าโทรจริงๆ ตราบใดที่เขาไม่หยุดในสิ่งที่คิดจะทำ
“ไม่ต่อรองแล้วก็ได้ค่ะ เดี๋ยวหนูโทรเลย” นิ้วเรียวจิ้มลงที่หน้าจอโทรศัพท์ ทำคนที่ถูกต่อรองชักสีหน้าออกมาอย่างไม่สบอารมณ์
“ออกไป” หันไปไล่ผู้หญิงที่พาขึ้นห้องหวังจะจัดหนักบนเตียงคลายความหงุดหงิด พร้อมกับยัดเงินที่มิลลิดึงออกมาจากกระเป๋าใส่มือของผู้หญิงคนนั้น
เปิดปากไล่และดันหลังให้รีบออกไปทันที ไม่ได้แคร์ ไม่ได้สน จะคนไหนก็เหมือนๆ กัน
“พอใจเธอหรือยัง”
“ก็โอเคค่ะ แต่จะโอเคมากกว่านี้ ถ้าพี่ไม่ทำแบบนี้อีกแล้ว”
“บอกแล้วว่าเธอไม่ใช่เมีย อย่าได้คิดมาสั่ง”
“ถึงจะยังไม่ใช่ แต่ระหว่างที่กำลังศึกษาดูใจกันอยู่ พี่ก็ไม่มีสิทธิ์นอกใจนะคะ”
“วุ่นวาย น่ารำคาญ” แขนดันคนตัวเล็กออกห่าง รู้ว่าเธอไม่ชอบที่กูทำแบบนี้กับเธอแน่ๆ แต่แล้วไง ถามว่าแคร์ไหม คำตอบก็คือไม่อยู่แล้ว
เธอทนไม่ได้เลยก็ยิ่งดี จะได้ออกไปจากชีวิตของเขามันตอนนี้เลย!
“…อ้าวมึง เสร็จแล้วเหรอ? ไวจัด” ลีโอแซวยิ้มๆ ไม่จำเป็นต้องสอดรู้สอดเห็นเรื่องของมัน เพราะคนอย่างเขา ถ้าอยากรู้เรื่องอะไร การทำให้ได้รู้มันไม่ยากเลย
“มึงบอกหมายเลขห้องยัยเด็กนั่นทำไมวะ”
“กูเปล่า~ ไม่ได้บอกเลย”
“ตอแหล ไม่บอกแล้วจะรู้ได้ไงวะ”
“น้องฉลาดหรือเปล่า เอาดีๆ”
“มึงโคตรกวนตีนกูเลย” ติณห์ยีผมตัวเองอย่างหงุดหงิด จากนั้นก็ปรายตาไปมองคนที่ตามเขามาติดๆ ตามต้อยๆ เหมือนปลิง จบแล้วชีวิตกู เตรียมไว้อาลัยให้กับความสงบสุขของกูตลอดกาล
“ไม่เอาน่า มีคนสวยๆ อยู่ด้วยทุกวัน มึงควรชอบนะ”
“ไอ้สัด! ชอบกับผีดิวะ มึงเห็นเหมือนกูเห็นไหม เป็นแค่หลานพ่อกู แต่ทำตัวเหมือนเมียกูเลย”
“ก็ดูแล ดูใจ จากนั้นก็ขยับสถานะไปเป็นผัวเมียไม่ใช่เหรอวะ หรือกูเข้าใจผิด?”
“ไม่ผิด แต่กูยังไม่พร้อมจะมีเมีย กูยังอยากล่อเล่นๆ ทีนี้มึงเข้าใจกูหรือยัง”
“อ่า เข้าใจๆ” ลีโอพยักหน้ารัวๆ มองเพื่อนสลับกับหญิงของเพื่อน
มันจะใช่แบบนั้นจริงๆ เหรอ? สวยๆ แบบนี้นี่นะมันจะปล่อยให้หลุดมือ ไม่น่าใช่มั้ง ของสวยๆ งามๆ เข้าทางไอ้ติณห์ที่สุดแล้ว
“มึงคอยดูนะ กูจะทำให้อยู่ที่นี่ได้ ไม่เกินสามวัน”
“จะดีเหรอวะ อันตรายนะคนสวยๆ อ่ะ เดี๋ยวหลวมตัว” ลีโอสบตากับเพื่อนนิ่งๆ
ทะเลาะกันบ่อยๆ ไม่ลงรอยกันเรื่อยๆ แบบนี้เตียงยับบ่อยเลย อย่าให้รู้ว่าเป็นแบบนั้น
“ถ้ายัยนั่นไม่ร้องไห้กลับบ้าน เตรียมเรียกกูว่าหมาได้เลย”
“ของแท้ ได้ๆ กูพิมพ์ลงไลน์กลุ่มกัน กันลืม” ลีโอยิ้มอย่างรู้ทัน พิมพ์ไม่กี่วิ ส่งเข้าไลน์กลุ่ม เป็นอันว่ารู้พร้อมกัน
“ไวนักนะมึงอ่ะ วันนี้ก็เฝ้าร้าน หมดอารมณ์จะอยู่ต่อแล้วกู”
“อย่าให้รู้ว่ามีอารมณ์อย่างอื่น”
“สัด! ยังไม่ได้กระแทก เลิกแข็งแล้วไข่กูอ่ะ” ลีโอหัวเราะตามหลัง จากนั้นก็มองเพื่อนที่หันไปมองเด็กของมัน มันเดินออกจากผับปุ๊บ เด็กมันเดินตามทันที
“เออ! กูจะรอดูว่าระหว่างใจกับไข่ อันไหนจะแข็งกว่ากัน ตามนั้นครับเพื่อน”
ภายในรถ
“…ไหนของของเธอ?”
“หนูมาตัวเปล่า ของใช้อื่นๆ คุณลุงบอกให้ซื้อเอา”
“อ้อ รวยมากว่างั้น”
“ตังค์พี่ค่ะ คุณลุงบอกขอตังค์พี่ใช้ได้เลย”
“จะมาช่วยใช้ตังค์ เธอถามฉันหรือยัง” ตั้งแต่ตอนที่ดึงกระเป๋าตังค์กูไป แล้วยื่นเงินให้เด็กกูเองแล้วนะ เกินไปแล้ว ชักทำตัวเหมือนเมียเกินไปแล้ว
“คุณลุงบอกว่าพี่ใจดี” ทีแบบนี้เริ่มมองตาใส กะอ้อนหลอกตังค์กูงี้เหรอ ไม่ได้แดกกูหรอก ใช้ไปเท่าไหร่กูจะเรียกใช้งานให้คุ้มเลย
“ผู้ใหญ่หลอกเด็ก เธอเชื่อ?”
“จะบอกว่าพี่ไม่ใช่คนใจดีเหรอคะ”
“ฉันโตแล้ว ที่ทำงานทุกวันนี้ก็เพื่อเงิน จะให้คนอื่นมาช่วยใช้เงินนี่มันก็ไม่ใช่ ถ้าอยากได้เงินก็ทำตัวให้มีประโยชน์”
“จะให้หนูทำงานแลกเงินเหรอ?”
“ใช่ หรือถนัดแบมือขอเงินพ่อแม่ใช้ไปวันๆ” เออ! ปากร้ายแหละ นี่แหละปากกู ทนได้ไหมล่ะ ทนไม่ได้ก็ส่ายตูดหนีกลับบ้านไปเลย
“ได้ค่ะ หนูจะทำงานแลกเงิน แต่จะทำเฉพาะงานที่ทำเป็นเท่านั้นนะคะ อะไรที่ทำไม่เป็น หนูไม่ทำ”
————————-
ดูดีๆ นะคะ มาทางเดียวกันหรือเปล่าเอ่ย ??
ไอ้ประเภทที่ออกตัวแรง ระวังแหกโค้งเหมือนเพื่อนๆ นะคะพี่ติณห์ ตัวอย่างก็มีให้เห็น 555555555555
ไหน… มีใครมารอพี่ติณห์ทุกวันบ้างคะ คอมเมนต์ให้ชื่นใจหน่อย????
- Writer
