“เรากำลังทำผิดเงื่อนไขของที่นี่อยู่นะ”
“ไม่เอาน่าพี่” แอมป์ แพทย์รุ่นน้องเดินเข้ามาเอาแฟ้มในมือของปกรณ์กลับลงวางตรงที่เดิม แล้วเปิดลิ้นชักหยิบเช็คขึ้นมาหนึ่งแผ่นส่งให้ พร้อมพูดตอบไปว่า “เรื่องแค่นี้เอง ผมไม่พูด พี่ก็อย่าพูดล่ะ นี่ครับเงินส่วนของพี่ กรอกเอาเลย อยากได้เท่าไร แต่จำกัดวงเงินที่หนึ่งล้านนะพี่”
หมอหนุ่มรุ่นน้องบอกแล้วก็ขำกับมุกของตนเอง แต่ปกรณ์ไม่ขำ ไม่แม้แต่จะมองที่เช็คเงินสดใบนั้นด้วย เขาไม่สบายใจเลยที่พบว่าแพทย์รุ่นน้องร่วมสถาบันทำอะไรโดยพลการเช่นนี้
ที่แย่ไปกว่านั้นคือเขาพอจะรู้จักคนไข้คู่นั้นด้วยสิ
สถาบันแห่งนี้จะเสียชื่อเสียงเพราะความเห็นแก่เงินของคนคนเดียวแบบนี้ไม่ได้
“หมอแอมป์คะ คุณลูกพีชแวะมาค่ะ ให้คนช่วยหอบของฝากมาให้เต็มเคาน์เตอร์เลย มีหมอแอมป์ที่นี่นี่ดีจริง ๆ เลยนะคะ ได้เคสกระเป๋าหนักไม่พอ ยังเอาของมาฝากอยู่ตลอด พวกพี่เลยพลอยได้ลาภปากไปด้วย”
นายแพทย์หนุ่มที
