21

1193 Words

“ทีหลังก็บอกให้ไว ๆ สิว่าเป็นวันนั้นของเดือนก็เลยไม่อยากเล่นน้ำน่ะ” “บอกทันไหมล่ะคะ” เธอย้อนเขาแล้วก็เมินหน้าหนีไปทางอื่น เรื่องส่วนตัวแบบนี้เธอไม่ชอบเอามาพูดเล่นเลย มันดูไม่ใช่เรื่องที่จะคุยเล่นกันได้สนุกปาก “ขอโทษครับ” เบญจมินทร์บอกแล้วก็ลุกเดินไปที่ตู้เย็น เปิดหาอะไรบางอย่าง “พี่ยังจำได้เลย เวลาหนูเป็นเมนส์ หนูจะชอบกินน้ำขิงอุ่น ๆ ตอนนี้ยังชอบอยู่ไหม พี่จะต้มให้” วสุกัญญาไม่ตอบ แล้วเดินแยกตัวเข้าไปนอนกับลูกที่ในอีกห้อง ส่วนเบญจมินทร์แม้จะถูกรบเร้าจากลูกว่าให้นอนด้วยกันที่ในห้อง แต่เขาก็บอกให้แยกกันนอนดีกว่า บ้านหลังนี้มีอยู่สามห้องนอนเธอกับลูกนอนอยู่ที่ห้องนอนใหญ่ ที่ด้านหน้ามีระเบียง มองเห็นวิวทะเลได้ ส่วนเขาก็นอนที่ห้องเล็กข้าง ๆ กัน ตอนนี้มืดมากแล้วเนื่องจากเป็นเวลาเกือบสี่ทุ่ม เห็นเพียงแสงไฟจากเรือตกหมึกและได้ยินเพียงเสียงคลื่นที่พัดเข้าฝั่งเป็นระยะเท่านั้น ที่มาพร้อมกลิ่น

Free reading for new users
Scan code to download app
Facebookexpand_more
  • author-avatar
    Writer
  • chap_listContents
  • likeADD