Bölüm 37
868 Words
Gözlerimi açtığımda hastane odasindaydim başımda doktor vardı en son o yılan dilliler yüzünden basım dönmüştü gerisi yoktu
" Avzem hanım kendinizi nasıl hissediyorsunuz ağrınız yada baş donmeniz var mı "
" hayır iyiyim bebeğim bebeğim nasıl ona bişey olmadı dimi "
" Merak etmeyin ikimizde iyisiniz kanamaniz yok ama kadın dogumcunuz sizi muayne edecek ve size bilgi verecek"
Doktora teşekkür ettikten sonra odadan çıkmıştı tek kalmıştım kimse yoktu neden kimse gelmemişti yanıma ben bunları düşünüp uzulurken odanın kapısı açıldı
Adari kapıda görünce nedensizce mutlu olmuştum ben neden böyle hissediyordum bilmiyorum ama şuan bana iyi gelen ve güven veren tek kişi oydu
onu gördüğümde bebeğimin ve benim güvende olduğumuzu biliyordum bu çok güzel bir duyguydu
çünkü insan her zaman hayatta guvenebilecegi insanlar bulunduramaz etrafında her insan gibi benim de guvenebilecegim iki insan vardı biri babam biri adar di
" Güzelim nasılsın çok korkuttun bizi nasıl hissediyorsun kendini "
" Sakin ol Adar iyiyim sadece şuan bebeğim için korkuyorum "
" korkma güzelim doktor birazdan gelip muayne edecek sizi"
Tam cevap verecektim ki doktor geldi arkasından ultrason cihazıyla birlikte ben çok heyecanlandım belki goremeyecektim daha çok yeniydi ama genede heyecanlanmıştım
" evet avzem hanım şimdi muayne edicem sizi daha keseyi göremeyiz daha çok yeni gebeliginiz ama genede rahiminizi görmek istiyorum herhangi düşük riski veya bir sorun var mı diye"
" Düşük riski mi öyle bir ihtimal mi var doktor hanım bebegime bişey mi olucak yoksa "
" korkmayın Avzem hanım bir gebelikte kanama yoksa riskte yoktur ki daha kanda bebeğiniz ben tedbir amaçlı bakicam sadece "
Doktorun dediklerinden sonra korkmuştum hemde çok anne olmak böyle biseymis daha kanında olan bir varligi korumaya çalışıyorsun ve onun için endişeleniyosun annelik ne güzel biseymis böyle
doktor eldivenlerini takarken asistanı da benim karnımı acti karnıma jel sürdü doktor aleti karnmda gezdirmeye başladı
" Avzem hanım şuanda rahiminizde bir sıkıntı görünmüyor ama kendinizi yormamaniz ve sitres yapmamanız lazım sürekli istirahat etmeniz gerekiyor"
" Siz merak etmeyin doktor hanım eşim bundan sonra yataktan kalkmayacak "
" Hiç kalkmadan da olmaz mesela bir saat ayaktaysa üç saat yatacak iş falan da yapmayacak beslenmesine dikkat edecek "
" tamam doktor hanım siz adarin kusuruna bakmayin biraz fazla panik yaptı dediklerinizi harfiyen yerine getiririz biz yeter ki bişey olmasın "
" Tamam o zaman Avzem hanım ben şimdi size bazı vitaminler yazicam onları aksatmadan kullanın bir hafta sonra kontrole gelin kalp atışını duyamayiz ama keseyi görürüz "
Doktora teşekkür ettikten sonra reçeteyi verip çıktı adarin gözlerindeki korkuyu görmemek imkansızdı bizim için korkmuştu hemde çok
Bu duruma hiç sasirmamistim çünkü Adar günlerdir beni şaşırtacak çok fazla şey yapmıştı ve yalan yok bende ona güvenmeye başlamıştım
Ama duygularımdan emin değilim güvenle aşk aynı şey değildir belki bazen insanlar sadece güven yeter evliliğe derler ama bence her ikisi de olmalı
Biri bile eksik olursa yarım olur herşey sadece güvendiğin insana eşim diyemezsin ki birine hem çok güvenmek hemde sevmek gerekir biri bile eksik olsa bir yanı yarım kalır insanın
ben ikiside var mı bilmiyorum işte çünkü daha düne kadar Araradi seviyodum ama birini gerçekten sevsen başkasına böyle duygular hissedebilir misin ki
İşte bilmediğim en büyük soru bu ve ben kime derdimi anlaticam bilmiyorum annemden başka kimsem yoktu o yüzden adardan beni annemlere götürmesini istedim
ilk baş itiraz edecek gibi oldu ama benim üzüldüğümü gorunce kiyamadi ve annemlere doğru yola çıktık çok geçmeden konağa gelmiştik
Adar da benimle beraber annemlere gelmişti annem babam büyük bir sevinç ile karşıladı bizi babamla biraz oturduktan sonra anneme kaş göz ettim annem anladı Allah'tan ki benim odama doğru çıktı biraz dinlendikten sonra Adara
" Ben biraz eski odamda dinlensen olur mu sonra da kalkariz"
" Ne kalkması kızım hayatta bırakmam bu akşam yemeğe buradasınız"
Babam öyle hevesle söylemişti ki kırmak istemedim ama adar birsey demeden de cevap vermek istemedim adarin gozlerinin içine baktım cevap vermesi için işaret ettim
" Tabiki de agir ağa memnun oluruz akşama buradayız hatta Avzem isterse burada bile kalabiliriz "
" Gerçekten mi kalabilir miyiz Adar"
" Tabi kalırız yeterki sen iste sen mutlu olacaksan ben herşeye okeyim"
O kadar çok mutlu olmuştum ki sadece çok sevinirim diyebilmistim onunda gözlerinin içi parlamisti bende kizarmistim yüzümün yanmasından anlamıştım o yüzden hızlıca merdivenlerden çıkıp odama annemin yanına çıktım
Odaya girdiğimde annem de beni bekliyordu belki erken davraniyordum ama ben bugün duygularımdan emin olmam gerekiyordu annem de sorgular halde bana bakıyordu dayanamayıp sordu
" kızım ne oldu ne bu halin bişey soracaksın belli sor bakalım derdin ney"
" anne ben nasıl sorucam bilmiyorum ama bazı şeylerden emin olmam gerekiyor"
" kızım korkutma beni neyden emin olman gerekiyor "
" anne Ararad ile olan durumu biliyorsun ama bana söylediği yalanları öğrendim o aslında benimle babamın bırakacağı ağalık ve mallar için evlenmek istiyor Muş başka biriyle birlikteyiz kizda hamileymiş "
" Yazıklar olsun ona bak ben ona ne yapicam sen nerden öğrendin bunlari"
" Adar öğrenmiş bana anlattı bende ona sordum itiraf etti ama asıl konumuz bu değil Anne ben onu seviyorum sanıyordum ama Adara karşı da garip duygular icindeyim ona sonsuz güvenim ver bir kere birde onu gördüğümde kalbim hızlı atıyor midem kasılıyor anne bu ne demek ben anlam veremiyorum "
" kızım sen sırılsıklam aşık olmuşsun kocana"
Annemin bu dediği ile kafam daha da çok karışmıştı ne yani bu kadar kısa sürede aşık mı olmustum ona
- Writer
