" Anne bu mümkün değil yok olmaz biliyorsun evlenmeden önce Ararad vardı nasıl onu bir anda unutup Adara aşık olucam bu mümkün değil ki"
" Doğru söylüyorsun ama eksik söylüyorsun eğer Araradi gerçekten seviyor olsaydın zaten şuan bunları hissediyor olmazdın senin onunla olan durumun aşk değildi "
" Nasıl aşk değildi anne bunca sene bekledim onu sevmeseydim nasıl beklerdim ki "
" kızım siz hep bir aradaydiniz dışarıdan bir erkekle göz göze bile gelmedin hiç sana bir kardeş gibi değilse farklı yaklaşınca aşık oldun sandın çünkü başka hiçbir erkekle işin olmadı aşkın ne olduğunu bilmedin ta ki evlenene ve kocanın sana olan sevgisi saygısı anlayışını görene kadar"
" Bilmiyorum ana ben bu gece kafamı netlestiririm dedim ama daha çok karıştı kafam "
" sen yemeğe kadar uzan hem kafanı dinle hemde kalbini eminim ki doğru kararı zaten vereceksin"
Anneme sadace başımı sallayarak cevap vermiştim annem odadan çıkınca kendimi yatağıma attım düşünmem gerekiyordu
Eğer düşünmeden birşey yaparsam adari da uzebilirdim bu en son isteyeceğim şey bile değil adar benim için çok şey yaptı evet beni çok üzdü kırdı döktü ama bunları da benim iyiligim için yapmış ama ben bunu çok geç anladım
Ben bunu anlayana kadar adari çok kırdım döktüm ona hep sevmediğimi
başkasını sevdigimi haykırdım
o ise beni tehtit ederek tuttu yanında
bu yüzden ondan hep nefret ettim
ta ki beni tehtit etmesi bile beni korumak
için yaptığını çok geç anladım eğer
ben ona o gün ısrar etmezseydim
benim onu kırıp dokmeme katlanacakti
benim onu sevmeme ihtimalime rağmen
beni yanında tutup koruyacakti o bu
kadar fedakarlık yapmisken ben nasıl
ona kör ve sağır olmusum,nasıl o pislik
resmen gözümü kör etmişti nasıl bu kadar aptal olmuştum
Ama artık eminim o pisliği ne seviyordum
nede nefret ediyordum çünkü nefret bile
bir duyguydu o bile kalmamıştı bende ama adari düşününce için ısındı
içimde biseyler ılık ılık akmaya başladı
kalbimin hızı artmaya başladı galiba annem haklıydı ben Adara aşık olmuştum
bunu kabullenmek bile beni o kadar iyi hissettirmisti ki sanki üzerimden kalbimden aklımdan bir ağırlık kalkmıştı
Bunu Adara söylemem gerekiyordu o
bana her konuda açık olmuştu hep
bana beni sevdiğini söylemişti ve
ben isteyene kadar bana yaklamayacagini söylemişti
o bana bu kadar şeffaf ve merhametliyken ben ondan bunu saklamak istemiyordum ve bu yüzden
adarla konuşmaya karar verdim
ama öncelikle onu yanıma cagirmam
lazım di telefonu elime aldım ve
seninle konuşmam gereken şeyler var
benim odama gelebilir misin yazdim
çok geçmeden cevap gelmişti bile hemen
geliyorum yazmıştı o kadar heyecanlanmıştım ki yerimde duramiyordum odada bir oyana bir buyana dönüp duruyordum
odanın kapısı tiklatilip açılınca adari görmemle ona doğru koşup sarılmak bir
olmuştu adar sok olmuş ve donmuş bir
şekilde kalmıştı bir süre sonra kendine
gelmiş olmalı ki
" Güzelim ne oldu kötü bişey mi oldu biseyden mi korktun "
bu söyleyeceklerini çok utanıyordum ama ne olursa olsun bu akşam herşey
konuşulup gerçek eş olarak bu odadan
çıkmak istiyordum
" hayır kötü bişey yok ama benim seninle
önemli bir konu hakkında konuşmak
istiyorum Adar "
" konuşalım güzelim ama ne hakinda
kimle ilgili "
" Bizimle ilgili adar ben artık senin gibi herşeyi açık açık konuşup netleştirmek istiyorum "
" Avzem bak gene ben boşanmak istiyorum buradan gelmiyorum diyeceksen vazgeç artık seni bırakmam "
" Adar bir dur Allah aşkına ne gitmesi ne gelmemesi mevzu bu değil ki "
" Yoksa bebeği mi istemiyorsun bak Avzem aklında aldırmak falan varsa hemen vazgeç asla müsaade etmem"
Adama bak her ihtimali düşünüp söylüyor da bebeğimi aldırmak istememi nasıl düşünür biraz daha konusmazsam ege bu konu kötü yerlere gidecek o. yüzden direk konuya girmeye karar verdim
" ben artık duygularımdan eminim adar ben seni seviyorum ve gerçekten mutlu bir evlilik yaşamak seninle bir ömür yaşamak istiyorum "