Bölüm 39
552 Words
Sonunda söyleyip kurtuldum ama adar hala kendine gelemiyordu bu sefer sarsmam bile ise yaramamisti bende en son yanağından
Öptüm o anda irkilip kendine geldi
" Avzem sen ciddi misin bak benimle dalga gecmiyorsun dimi"
" Adar ne dalga geçmesi böyle biseyin dalgası mi olur "
" Öyle değil de hani o it herif işte yani anla işte dile bile dökmek istemiyorum ama anlayamadım işte"
" Ben onu hiç sevmemisim adar bundan artık eminim "
" Peki beni sevmen bundan nasıl emin olabiliyorsun bak iyice düşün acele karar verme ben beklemeye razıyım zaten "
" Ben eminim Adar seni gördüğümde kalbim kanat çırpıyor içime böyle ılık ılık biseyler akıyor sürekli seni düşünürken buluyorum kendimi bu aşk değilse ney"
" Avzem sen ciddisin hala inanamıyorum ben birgün beni sevebilme ihtimaline bile inanamıyodum ben ben çok mutluyum zümrüt gözlüm "
" Ben de seni sevdiğime çok zor emin olabildim bayadir anlamlandiramadigim duygular içindeydim "
" Anneni ondan odaya cagirdin dimi"
" Evet ben aşkın nasil bir Duygu olduğunu sende öğrendim meğer senden önce sevmemisim ben "
" Sana yemin ederim seni hergun biraz daha fazla sevicem "
Dedikleri kalbine dokunmustu onun için çarpan kalbim daha çok çarpmaya başlamıştı meğer sevmek nasıl da güzel biseymis
Bu duyguyu bana tattirdigi için adari ne kadar çok sevsem azdır o benim ömrümün kalan yanının en güzel tarafı artık onsuz bir hayat istemiyorum Adar ve bebeğim olsun bana yeter
Yabancı bir ses bizi soyutlandigimiz dünyaya döndürdü o iğrenç ses kulağımı tirmalamaya yetmişti
" oooo Adar ağam eski oda fantasizi mi yapiyosunuz ama helal olsun hem başkasını seven kızı zorla nikahına al hemde karının aşiretinin agaligini azmine hayranım taktire şayan"
Duyduklarımla o kadar sinirlenmistim ki adar ona doğru adimlaken durdurdum çünkü o gerizekalı in gerçeği öğrenmesi lazım di
" Pardon başkasını seven mi sen kendini ne kadar da çok onemsiyorsun biliyor musun sen gelmeden evvel bende kocama aşkımı ilan ediyordum kaynanan seviyormus bak "
" Sırf bana kızgınlığı dan böyle söylüyorsun sen onu sevmiyorsun beni seviyorsun"
" Hayır yanılıyorsun ben aslında seni hiç sevmemisim sena olan duygum sadece alışkanlıkmis ama adara olan duygularım öyle değil "
" Güldürme beni Avzem neymiş o duygular anlatta gülelim biraz "
" Onu gördüğümde kalbim yerinden çıkacak gibi oluyor her dakika her saniye onu düşünüyorum onu gördüğümde içimde ılık ılık biseyler akıyor onu görmeden sesini duymadan duramıyorum aşk tam olarak böyle biseymis işte ben bunu Adar ile öğrendim ve inan bana ömür boyu da onsuz bir saniyem bile geçsin istemiyorum "
" Yalan söylüyorsun Avzem beni kandıramazsın inanmıyorum sana"
Tam bişey diyeceğim sırada Adar çoktan kafa atmıştı bile ona o kadar hızlı ve güçlü vuruyordu ki tutamıyordum bile en son yalvarmaya başlamıştım
" Adar dur lütfen yalvarırım bırak oldureceksin deymez ne olur "
" bırak olsun benim olandan uzak durmayi hala ogrenemediyse yaşamayacak "
Ayiramayacagimi anlayınca annemle babama bağırmaya başladım onlarda koşarak geldi ama Adarin elinden almak ne mümkün biz tuttukca sanki daha çok sarılıyordu
En son silahını çıkardı anlina dayadı o an çok korktum ama onun ölmesinden değil adarin katil olmasından
" yapma adar onun yüzünden katil mi olacaksın bırak o silahı "
" bu it bugün ölecek Avzem sabrimin da bir sinu vardı ve bitti "
" bebeğimizi beni hiç mi dusunmuyorsun yapma ne olur"
resmen yalvarıyorum ama Adarin kulaklari sağar olmuştu sanki kurşunu namluya getirdi ve anlina geri dayadı artık takatim kalmamisti
- Writer
