Suikastçı Prenses

23. Kanlı ay

Hugo denilenleri anlarken , gergin bir hal almıştı . Eric , sırları ve olacak savaşı anlamıştı . Gerisinde neyden bahsediliyordu bilmiyordu .

Hugo bunu daha sonra Zoya ile tek başına konuşacaktı . Yemek böyle gergin devam ederken , “ Yeni odan hazır Zoya . “ dedi , Yemekten sonra ona odasını göstermek belki moralini yerine getirirdi . Gerçi kahinin kelimeleri Hugo’nun da aklına gelince , bu oda pek umurunda değildi .

Odasının yanında ona çok güzel bir oda hazırladı . Orada daha güvenli olacaktı . Hiç kimse o kata çıkamazdı . Özel bir büyü yapacaktı , geceleri . O kata giren biri olursa haberi olacaktı . Yemek biterken ayağa kalkıp , yemek salonundan çıktılar . Sarayın en son katı olan , dördüncü kata çıktılar . Zoya hala boş gözlerle bakıyordu etrafına . Her an bir şeyler olacak gibi hissediyordu ve tetikte olmak istiyordu . İçi rahat değildi . Bir ruh nasıl savaşır bilmiyordu . Rüyasında , sürekli Zoya ona saldırıyordu ya da dokunuyordu ama Kataleya’nın ruhu ona hiç bir şey yapamıyordu . Bu aklını iyice karıştırıyordu .

Nihayet dördüncü kata geldiler . Burada altın renkli kapıları olan 5 oda vardı . En ortadaki oda kralın odasıydı . Onun sağ tarafında oğlunun odası vardı . Yıllar olmuştu o odaya girmediği . Sol tarafındaki odayı Zoya için hazırlamıştı . Onun da solunda ki oda , Eric’indi . Bu odalarda Kraliyet aileleri kalıyordu normalde . Ama kraliyetten bir Hugo vardı bu sarayda . O yüzden onlara da odalardan vermişti . Hem böyle korumak daha rahat olur Zoya’yı diye düşünmüştü . Nancy’in daha neler yapacağı belli değildi .

Zoya’nın odasını açtı ve girmesi için bekledi . Eric de kendi odasına girmişti . Burada güvende olacaklarını biliyordu .

Zoya’nın donuk gözleri gitmiş , yerine mutlulukla parlayan gözler gelmişti . Yüzünde bir tebessüm oluşurken , “ Burası harika . “ dedi . Zoya’nın eşyaları bile odaya taşınmıştı . Odanın içinde kocaman bir yatak ve etrafı tülle kaplıydı . Yatağın rengi altın rengindeydi . Üstündeki örtüsü ve yastıkları parlak kırmızıydı . Odada bir giyinme odası vardı . Hugo bir sürü mücevher ve elbise eklemişti oraya . Odada banyo ve bir balkon vardı . Zoya vakit kaybetmeden balkona çıkmıştı . Balkonda sarmaşıklar vardı . Sarayı kaplayan sarmaşıklar , balkonuna da yayılmıştı . Kocaman ve renkli çiçekleri vardı . Çiçeklere dokunduğunda , çiçekler parlamaya başlamıştı . Bu büyüleyici manzara karşısında ne diyeceğini bilmiyordu . Gökyüzü bile ışıl ışıldı . Yıldızlar ve ay olduğundan daha net ve daha yakın gözüküyorlardı .Sanki gök yüzünde gibiydi .

“ Odanı sevdiğine sevindim . “ dedi Hugo , balkonun kapısına yaslanırken . Ellerini kalbinin üstünde birleştirmiş , mutlulukla etrafa bakan , kıza bakıyordu .

“ Hayatımda gördüğüm en güzel oda . Hem diğer hayatımda hem de bu hayatımda . “ derken gülümsüyordu . Bir müddet etrafa baktıktan sonra balkondaki , sandalyelere oturdular .

“ Kahinin dediklerini mi düşünüyorsun ? “ diye sordu Zoya’ ya . oturunca hemen uzaklara dalmaya başlamıştı ve bu Hugonun gözünden kaçmamıştı .

“ Evet . “ dedi , sesi fısıltıya yakın bir tonda çıkmıştı .

“ Ben onu da araştırıcam . Rüyana girmesini engelleyecek bir büyü bulamadım . Rüya alemi tamamen farklı bir yer . Bu dünyadan oraya büyü yapamıyorum ne yazık ki , “ dedi Hugo . O da gözlerini parlayan krallığının üstünde , uzaklara daldırmıştı .

“ Anlıyorum . Ben bu savaşı kazanmazsam , sanırım asıl olması gereken yere gideceğim . tamamen öleceğim . “ dedi . Yüzünde acı bir tebessüm belirmişti .

“ Buna izin vermeyeceğim . “ dedi Hugo ona bakarak .

“ Bu beden benim bedenim değil sonuçta . “ dedi ve bir sessizlik başladı .

“ Sen ondan daha çok hakkediyorsun bu bedeni . “ dedi . Bu dediği ile kız ona döndü .

“ Eğer ben Zoya olsaydım ve burada yaşasaydım . Bu beden için savaşırdım . Bedenimi geri almak için her şeyi yapardım . “ dedi .

“ Savaş bu beden için sonsuza kadar burada yaşa . “ dedi Hugo ve ekledi . “ Elimden geleni yapacağım senin için . “

Bir süre daha sessizlik oluştu ve Hugo ayağa kalktı . Onunla birlikte Zoya da kalkmıştı .

“ Bu odada güvendesin . Geceleri büyü yapıyorum bu kata . Bir hizmetçi bile girse haberim olur . O yüzden için rahat olsun ve uyu . “ Dedi , sesi güven vericiydi .

“ Teşekkür ederim . “ dedi Zoya mahcup bir sesle . Hugo onu için gerçekten elinden gelen her şeyi yapıyordu .

Hugo odadan çıktıktan sonra kapıyı kapattı .Üstünü çıkarmaya başlayarak , banyoya girdi . Küveti sıcak su ile doldurup , içine girecekti .

O hazırlanırken , küvet sıcak su ile dolmuştu . Sıçak su ile bedeni rahatlamıştı . Ellerini kaldırıp suyu hareket ettirmeye başladı . Su elementini kullanmak , çok eğlenceli gelmişti ona . Aklına Adel’in onun için yaptığı gelmişti . Bir balığı suyun içinde alıp , ona vermişti . Bir balık yoktu ama elini suya sokup , o yuvarlağı hayal etmeye başlamıştı . Hayal ederken , su avuçlarına doluyordu ve hissetmeye başlamıştı bunu . Bir süre sonra gözlerini açtığın da , gerçekten yaptığını gördü . Bu yüzünü gülümsetmişti . Bu bedeni ve bu güçleri sevmeye başlamıştı . Tek istediği burada kalmaktı . Zoya zaten zamanında bu bedenden vazgeçti . Neden hala onu rahatsız ediyordu ki? Neden tamamen ölmedi ? Neden sonrasında bu bedeni geri isteyecek ? Bu düşünceler aklına gelirken , yüzündeki gülümseme yine solmuştu . Kurtulamıyordu bu düşüncelerden ve başını suyun altına sokma kararı aldı . Başını suyun altına soktu ve gözlerini açtı . Nefesini tutup beklerken aklına bir anda kırmızı gözler geldi . Sanki onları görür gibi oldu ve sıçrayarak sudan çıktı . Derin nefesler alırken , etrafına bakmaya başladı . Korkuyla , küvetten çıktı ve üstünü giyindi . Odasına dönüp , tüm kristallerdeki , ışıkları açtı . Kalbi hala hızlı çarpmaya devam ediyordu . Yatağa oturdu ve bir süre daha etrafına baktı .

Bu korku , onun beynini kemiriyordu ve ne yapacağını bilmiyordu . Bu dünya farklı varlıklarla doluydu . Kendisi bile insan değildi , farklıydı . Gerçi ne olduğunu bilmiyordu . Hem büyü güçleri vardı , hem de element . Belki de bu dünyadaki en güçlü varlığa dönüşmüştü . Güçler iyiydi ama bir ayinin parçası olmak onu korkutmaya yetiyordu . Kanlı aydan kaçan kurban . . .

Bu kelimeler aklında tekrarlanıp duruyordu . O yetmezmiş gibi bir de , mor kahinin söyledikleri vardı . Yakında bu güzelim dünyada , büyük savaşlar çıkacaktı . Elinden bir şey gelmiyordu ve kendini çaresiz hissediyordu .

Ayağa kalkıp aynanın karşısına geçti ve saçlarını , havlu ile kurulamaya başladı . Saçlarındaki ıslaklık gittikten sonra , elbise odasına gitti . Burası sanki bir kraliçenin odası gibiydi . Bir sürü elbise ve parlak mücevherler . Renkli geceliklerin arasından , gri renk olanı seçti . Gözlerinin rengiydi . Ne kadar zamanı kaldı bu hayatta bilmiyordu ama iyi geçirmek istiyordu . Öleceğini bilen biri gibiydi . Son günlerini iyi yaşayacaktı , en azından . Bu düşünce ile yüzünde , acı bir tebessüm oluşmuştu . Gözleri dolmuştu ve yere çökmüştü . Ne kadar ağlamayacağını söylese de , artık kendini durduramıyordu . Sınırına gelmişti . Ağzından bir hıçkırık koparken , artık göz yaşlarına engel olamıyordu . Ağzını elleriyle kapamıştı ki , sesini kimse duymasın . Hıçkırıkları devam ederken , bedeni titriyordu . . .

Dakikalar sonra sakinleşmeye başlarken , sırtını duvara yasladı . Hiç hali yoktu . etrafa boş gözlerle bakmaya devam ederken , üşüdüğünü hissetti . Artık üstünü değişip , yatağına girse iyi olacaktı . Bir kaç saniye sonra , derin bir nefes aldı ve ayağa kalktı . Üstünü çıkarıp , gri geceliği giyindi . Ardından yatağına doğru yürüdü . Tül perdeyi araladı ve içine girdi . Tül perde sanki , bir bariyer gibiydi . Ağladığından dolayı , gözleri yanıyordu şimdi . Gözlerini kapatıp sonunda uykuya dalmıştı .

O uykuya dalarken , odanın karanlık kısmından gölgeler çıkmaya başlamıştı . Bu iki gölge yatağa yaklaştı ve uyuyan kıza bakmaya başladı . Kırmızı gözleri parlıyordu . Aradıkları kişiyi bulmuşlardı . Kanlı aydan kaçan kurbanlarını . Onun yüzünden , hala gölge halindelerdi . Şimdi onu ikna etmeleri gerekliydi . Diğer kurbanların yanına götürüp , gelecek olan kanlı ayda , bu ayini tamamlamalıydılar .