ซ่า!!!
ฝนห่าใหญ่เทลงมาราวกับฟ้ารั่ว
“เหี้ยเอ๊ยยย ใครใช้ให้แม่งตกตอนนี้วะ ถ้ามึงไม่ดื้อยอมขึ้นรถดี ๆ ป่านนี้ได้หลับสบายแล้วเนี่ย” มังกรถอนหายใจ หลังจากโดนกึ่งลากกึ่งจูง เดี๋ยวกอดคอ เดี๋ยวโวยวาย ก่อนจะร้องขึ้นขี่หลังตน
“หนาววว” คนที่กอดคออยู่ด้านหลังของมังกรหัวเราะคิกคักพลางใช้มือรองน้ำฝนแล้วยกซดเข้าปาก ก่อนชี้ไปทางกระต๊อบเฝ้าสวนแตงกวาและบ่อปลาของบ้านตัวเอง ที่อยู่ห่างจากบ้านใหญ่เพียงแค่สองกิโลเมตร
ความชื้นจากน้ำฝนทำให้เสื้อผ้าเขาและลมรำเพยเปียกจนแนบไปทั่วทั้งตัว
หากแต่ไอร้อนที่แผ่นหลัง ทรวงอกที่บดเบียดกลับทำร่างกายเขาร้อนผ่าวจนไม่รู้สึกหนาวเลยแม้แต่นิดเดียว
เขาไม่อยากอยู่กับลมรำเพยในสถานการณ์ที่ไม่เข้าใจในความรู้สึกตัวเองแบบนี้เลย ตั้งแต่เล็กจนโตเขาเห็นลมรำเพยมาตลอด จ้องแต่จะทะเลาะและหาเรื่องเธอไม่เว้นวัน ตั้งแต่เมื่อไหร่ที่ใบหน้าแดงก่ำเพียงเพราะเรื่องเล็กน้อย และหัวใจมีปฏิกิริยากับเ
