Fake Fiance

5: DINNER DATE

"Never argue at the dinner table, for the one who is not hungry always gets the best of the argument."---Voltaire

CHAPTER 5

Agnes gave me a lot of question bago ako paalisin. Like ano daw yung nakita nya? May relasyon ba raw kami ni Rafael? Kelan pa ako natutong umupo sa hita ng lalaki? May kalandian pala raw ako?

Bahala nga yung babae na yun. Iniwan ko na lang sya para makababa na.

Kinabahan naman ako kagad ng makita ko si Rafael sa may pintuan ng building. Nakasandal sya doon sa kotse nya at mukahng hinihintay nga ako.

Ano ba naman yan?!

Pinindot ko uli yung elevator. Sa office muna ako.

"Saan ka pupunta?"

I almost jump! "Nakakagulat ka!" Si Rafael kasi bigla na lang nasa likod ko.

"Kakababa mo pa lang aakyat ka na naman? Your wasting your time and my time too." Pagkasabi nya noon hinawakan nya ako sa braso at kinaladkad papalabas ng building. Binuksan nya yung passanger seat ng sasakyan nya at pinasok ako dun.

Aba! Pagkapasok nya sininghalan ko sya kagad. "Makakaladkad ka sa akin kala mo Aso ako."

Ngumiti lang sya at pinatakbo na yung sasakyan.

"Nakikinig ka ba? Ayoko sa lahat yung hindi ako sinasagot sa tanong ko... Okay! Wag ka magsalita. AISSSHH!" Kakairita sya!

We arrive at a fancy restaurant. We take seat and he order food for both of us. Hindi man lang ako tinanong ng mokong. Jerk!

"So, let's talk about our suppose to be wedding; our fake relationship." Pagsisimula ko. I want to end this as soon as possible.

"First, don't you ever think that I like you."

I rolled my eyes. "I know."

"Then, we are doing this marrige planning para mapaniwala ang mga magulang natin na ikakasal tayo then the real plan starts." Tumigil muna sya kaya natitig ako sa kanya. "We need to stop their relationship. Gagawa tayo ng paraan para magkagalit sila, ipaghiwalay sila, idivert ang attention nila sa iba, everything that will end whatever they have."

Tumango lang ako. The plan is good. I can do it.

"but.."

Tumingin na naman ako sa kanya. Ang hilig nya kaya mambitin. "but?"

He smirked. "You need to change your.. Fashion."

"What? Anong kinalaman ng pananamit ko sa planong to? Wag ka ngang selfish!"

"and your bad mouth. Sa tingin mo ba ang isang Rafael Raymundo papatol sa isang babaeng old fashion at walang ibang lumalabas sa bibig kundi masasamang bagay?"

My jaw dropped. Ang kapal ng mukha ang yabang ng walang hiya! "What's wrong with the way I talk? Ganun ka rin naman diba? Pranka?"

"But you are hurting people."

"Bakit? Sa tingin mo hindi ako nasasaktan sa sinasabi mo?"

Nahilamos nya yung kamay nya sa mukha nya. Mukhang nayayamot na rin tulad ko. "Will you please lower your voice? At kung ganyan ka makikitungo sa akin, sinong maniniwalang--"

"Ako ang fiancé mo? Okay, okay! Pero sa tingin mo rin may maniniwalang ikaw, finacé ko?"

Nawala yung pagkaasar nya at nangiti ng nakakaloko. "Of course they will."

"Oh, I forgot, you're such a great actor. Bat hindi ka nagartista na lang?"

"You know honey, I like you already. Para lang akong nasa debate team uli."

I rolled my eyes. Damn him! Basta lang may masabi, ang lakas ng trip at parang hindi CEO ng isang kumpanya mag-isip. Isip BATA!

"So, you have to change a little bit and fall in love with me." Sabay wink.

Nganga! Kitams? Yung utak ng weirdo na ito nabuhol ata. Ang hirap intindihin ng logic.

"I'm not going to fall for you. Anyway, we need to focus on our plan, my FF." Wala lang kasi akong mapapala sa pakikipagtalo sa kanya.

"Ano yung FF?"

"Fake Fiancé"

"Ahh.. Is that a joke? Do I need to laugh?"

Pinanlakihan ko na lang sya ng mata. "Hindi ako nag jojoke" Umirap na lang ako sa kanya. Nakakainis sya. Mabalik nga kami sa usapan. "Back to the plan, as for you to know, I'm not a good actor as you are."

"You don't have to worry." Pagkasabi nya nun dumating yung pagkain namin. Tapos pagkaalis ng waiter pinagpatuloy nya ang sinasabi nya. "Just be yourself minus your old fashion and bad mouth and everything will be okay."

"Okay, pero anong gagawin ko? I mean..." Sasabihin ko ba sa kanya? "..I don't have proper relationship with any guys."

"Then that's good."

Anong good dun? Wala nga akong kaclose na lalaki. Buong buhay ko umiiwas ako sa kalalakihan. Maybe because I was hurt when my dad divorce my mom or because I only live with my mother-- a woman.

"Okay, I guess we need to evaluate the things we need to do." Sumeryoso naman yung mukha nya saka tumayo sa kinauupuan nya. Lumapit sya sa akin at inilahad ang kanang kamay nya. "So can we do this? Holding hands?"

Holding hands? Okay lang. Iniabot ko ang kamay ko at nag nod.

Hinatak nya ako papatayo sabay hawak sa bewang ko. "this?"

This? This? Okay lang naman diba? Hinahawakan lang naman ang bewang ko. Pero parang di ako makahinga. "O-okay."

"Hug?" Niyakap naman nya ako.

Na ako naman pinanlakihan ng mata. Hug? Kung yung magkaibigan nga nagyayakapan. "I guess." At niyakap ko rin sya pero he pushed me away kaagad.

"How about this?"

Chu~

...BUFFERING.. LODING... ALERT!!!

"W-what did yo-you.."

He chuckled. "Is this the first time you've been kissed? That's priceless look."

Pinaghahampas ko sya sa dibdib. Stolen kiss yun! Hindi ako prepared!

"Ouch! Nakakasakit ka na ah. Smack lang naman sa lips. At saka, we can't help this. Maraming magrerequest na magkiss tayo lalo na sa official engagement party natin."

"May ganun? Wait, may iba pang makakaalam?"

Sya naman yung umikot yung mata. "Duh? I'm Rafael Raymundo the mos---"

"I know. Yabang."

"Good thing you know. So next thing.." Nangiti sya. "My FF..." Talagang natuwa sya sa 'FF' ko. "Can you do..." Lumapit sya sa akin at may binulong. "s*x?"

RAFAEL!!! YOU JERK p*****t THING!