ดินเเดนที่เลือดร้อนจัดมองคนตัวเล็กที่เข้าไปห้องไอซียูได้พักใหญ่ เขาเองเเค่โดนยิงเฉียดเเขนตัวเองไปนิดเดียวกระสุนเเค่ถากๆ ไปไม่ได้ทำให้เขารู้สึกเจ็บปวดเเต่อย่างใด เเต่เขาเเค่เจ็บใจที่เอาตัวคนผิดมาลงโทษไม่ได้ก็เท่านั้น
บุกมาเหยียบหนวดเสือถึงถิ่น..
เเละเหตุการณ์นี้มันทำให้ดินเเดนคิดอะไรได้หลายๆ อย่าง อาจจะทั้งหมด เพราะเขาเองก็ไม่รู้ว่าตัวเองจะควบคุมอารมณ์ได้ถึงขั้นไหนเหมือนกัน
"หาตัวมันให้เจอ ..เร็วที่สุด! "ดินเเดนกัดฟันพูดผ่านโทรศัพท์มือถือ ก่อนจะกดวางเเล้วเดินวนไปวนมาหน้าห้องไอซียู โดยที่มีพ่อบ้านเล้งคอยยืนอยู่ด้วยไม่ห่าง
ดินเเดนไม่สามารถกำจัดความรู้สึกห่วงใยอินทัชได้เลย ยิ่งรู้ว่าคนตัวเล็กเข้ามาปกป้องเขาเเบบนั้นมันยิ่งทำให้รู้สึกผิดเข้าไปใหญ่
คุณหมอเปิดประตูห้องไอซียูด้วยใบหน้ายิ้มๆ ให้กับดินเเดน มันเลยทำให้เขาค่อนข้างโล่งใจว่าคนด้านในจะต้องปลอดภัย เเต่มันก็ยังคงมีความรู้สึกผิดลึ
