The Billionaire's Ghost

Chapter 6: Marked

"M-May pupuntahan pa ko. Bitawan mo na ko," mariin kong pakiusap sa binata. Nagdilim ang mukha niya tanda na hindi niya 'yon nagustuhan.

"Dito ka lang. Sasamahan mo ko." pagmamatigas niya.

"Hindi mo ba ko narinig? Kailangan ko na nga sabing umalis." sinubukan ko uling kumawala sa kanya pero mas hinigpitan niya ang pisil sa balingkinitan kong braso dahilan para mapadaing na ko.

"Aray! N-Nasasaktan na ko! Ano ba?!"

"Dahil dinidismaya mo ko," tiim bagang niyang sagot.

"Sino ka ba para diktahan ako kung aalis ako o hindi?! Bitiwan mo ko ngayon din o makakatikim ka sa'kin!"

Mapanghamon niya kong hinila. "Makakatikim ng ano?"

Hinayaan ko na ang palad ko na magsalita para sa sarili niya. Sinampal ko siya ng ubod lakas napangiwi siya.

"Ginagalit mo talaga ko." laking gulat ko nang magboses demonyo na siya.

Huli na ang lahat para sa'kin nang magbagong-anyo siya at maging ganap na diyablong gawa sa itim na usok. Wala siyang mukha pero namumula ang mga mata niyang hayok sa pagkawasak. Maliban sa pantalon ay wala na siyang ibang suot pa. Nakabuhad lang siya, mababakat sa usok ang maskuladong pangangatawan.

"Bitaw! Bitawan mo k— aah!" napatili ako nang malakas niya akong pasanin na parang sako ng bigas. "Masama ka kung anong klaseng nilalang ka man! Pakawalan mo ko! Hindi ka magtatagumpay sa binabalak mo!"

"Kasalanan mo 'to!"

"Anong kasalanan ko?! Wala akong ginawang mali sa'yo halimaw ka!" Sinipa ko siya at pinagpapalo pero balewala 'yon sa kanya na 'sing tigas ng bakal ang katawan.

"'Wag kang malikot!" asik niya.

"Pakawalan mo ko kung gusto mong tumigil ako sa paglilikot!"

"For the love of g*d stay still!" Dinala niya ko sa mismong puno ng balete at doon iginapos gamit ang mga baging.

Naluluha na ko sa takot at galit. Kahit anong pagpupumiglas ko para makawala sa kanya ay dinadaig lang ako ng lakas niya. Kinurot ko ang sarili ko para magising pero kahit paduguin ko 'yon ay walang nangyayari. I'm stuck. Hindi ako makaalis sa bangungot na 'to!

Nag-umpisa na kong mag-aalala sa tunay kong kalagayan. Pa'no kung hindi na talaga ko magising? Mamamatay na lang ba kong tulog sa totoong buhay? Hindi 'yon pwede. Kailangang may gumising sa'kin!

"Don't f*ckin move." komando ng binata matapos akong igapos. Namilog ang mga mata ko nang magbaklas siya ng sinturon niya.

"A-Anong gagawin mo? 'Wag kang lalapit sa'kin!"

"Magugustuhan nating dalawa ang gagawin ko, Ramona." tuloy lang siya sa paghuhubo.

"P-Pa'no mo nalaman ang pangalan ko?!"

"Walang pumapasok sa pamamahay ko na hindi ko kilala."

"P-Pamamahay mo? Teka, ikaw ba ang senyo—" napasinghap ako nang hapitin niya ko para pabukakain at iangkla ang mga hita sa balakang niya. Sa posisyong 'to ay handa niya na kong pasukin.

"Stop talking. Sa bawat salitang lalabas sa bibig mo ay siya ring bilang kung ilang beses kitang aangkinin, naiintindihan mo?"

"P-Please, 'wag mong gawin 'to!"

Makamandag niyang pinunasan ang luha ko na akala mo'y may malasakit siya sa nararamdaman ko pero wala. No'ng gabing din 'yon ay buong kayamuan niya kong hinalay sa sarili kong panaginip.

Mula sa paglubog ng araw at paghahari ng dilim ay ang humahangos niyang ungol ang naririnig ko sa tainga ko. Isama mo pa ang labsak na tunog ng nagtatama naming mga laman, parang pinipilipit ang tiyan ko sa hindi maipaliwanag na dahilang nasisiguro kong hindi galit.

Magsisinungaling ako kung sasabihin ko na hindi ako naapektuhan sa taglay niyang kakisigan. I know at some point kahit humihikbi pa ko sa hapdi ay naabot ko rin ang langit sa sabay naming pag-akyat do'n. Kumbaga sa cotton buds ay alam niya kung pa'no patitirikin ang mga mata mo sa sarap kahit pa pilit mo 'yong labanan.

"Gusto mo pa?" tuso niyang tanong nang mapakapit ako sa kanya.

"H-Hindi, hayop ka tigilan mo na ko!" pinagtataksilan na ko ng lakas ko sa puntong 'to.

Ngumisi siya. "Iba ang ipinahihiwatig ng mga mata mo sa sinasabi ng bibig mo, Ramona."

Nagulat ako ng kalagan niya ko, ipitin sa pagitan niya at ng puno, at araruhin pa ng makailang ulit hanggang sa lumawit na ang dila niya sa nakababaliw na sarap. Kung hayop lang kami ay para kaming asong nauulol at naglalabas ng lib*g sa gitna ng bukid. Walang katao-tao rito. Ngayong gabi sa'min ang mundo.

Sa huling pagkakataon ay sinagad niya ang ari niya sa'kin, pinigilan muna ang sariling labasan.

"Hahanap-hanapin mo 'to, Ramona," aniya sa paos na boses. "At kapag nangyari 'yon babalikan mo ko sa punong 'to ng balete. Hindi mo matatanggihan ang tawag ng laman— hindi ngayon na namarkahan na kita... ahh!" pagkasabi niya no'n ay umulos siya at pinasabog na ang semilya niya sa loob ko.

PAGKAGISING KO AY halos wala na kong maalala. Namalayan ko na lang si Josefina na natataranta akong ginising. Binuhusan niya lang naman ako ng malamig na tubig at take note, hindi lang isang baso kundi isang timba pa kaya lunod na lunod ako no'ng mapabalikwas ako ng bangon.

Napabuntonghininga ako habang nagpapalit na ng kobre-kama no'ng umaga ring 'yon. Pasalamat na lang ako at binuhusan ako ni Josefina dahil kung hindi, maliban sa namatay na ko sa bangungot ay siguradong nakita niya rin 'yung dugo sa underwear at bedsheet ko.

Nagdadabog kong tinapon sa kama 'yung unan na bagong palit na punda. Bakit ba ko nag-aalala sa dugo na 'yon? Malamang dinatnan lang ako ng buwanang dalaw kaya nagkaro'n ng dugo. Tama. It's not like ma-de-devirginize ako ng senyorito sa panaginip ko.

Ngayong araw, dahil sa nangyari sa'kin ay mabait si Josefina. Matapos kong mag-ayos ng kama ay nagkusa na siyang maghain ng agahan na sinamahan niya pa ng mainit na gatas— kailangan ko raw 'yon para mainitan ang tiyan ko at mahimasmasan ako.

No'ng tanghali naman ay hindi niya na rin ako inatasan ng mga gawaing bahay. Magpahinga lang daw muna ako at siya na ang bahala sa lahat. Ewan ko ba, medyo hindi nga bagay sa kanya kapag hindi niya ko sinusungitan.

Nanibago ako at napaisip. 'Yung kabaitan niya parang bumabawi siya dahil may nagawa siyang masama. 'Yun bang tipong guilty siya kaya ang bait-bait niya.

Naalala ko 'yung sinabi niya na mahilig sa birhen ang senyorito pati na 'yung kuwento ni Edgar na nawala ang anak niya rito sa mansyon. Kung pagtatagpi-tagpiin 'yung kuwento at ikukumpara sa nangyari sa panaginip ko at sa bahid ng dugo sa kama ko kanina, hindi kaya...