“ฉันคงไม่เก่งกาจอย่างที่คุณคิดหรอกค่ะ” ใช่สิ! วันนี้เธอยังเอาตัวรอดจากไอ้แท็กซี่ตัณหากลับแทบไม่ได้เลย
“ผมคิดว่าตัวเองมองคนไม่ผิดนะ ผมขอย้ำอีกครั้ง ว่าผมจะรอ”
“เอ่อ...ค่ะ”
จำต้องรับปากด้วยเสียงแข็งๆ
“หวังว่าเราคงมีโอกาสได้พบกันอีกครั้งนะครับ”
คุลิกาได้แต่ทำตาปริบๆ มองโทรศัพท์ที่เพิ่งถูกวางสายไป ฟรอยด์ ผู้ชายหล่อเหลาและมีเสน่ห์คนนั้น เขาค่อนข้างมีฐานะทีเดียว แต่เธอจะไปทำงานกับเขาได้อย่างไรกัน ในเมื่อยังมีพันธะใหญ่หลวงที่ไม่มีวันสละหลุด แต่ว่ายิ่งคิดก็ยิ่งทำให้สมองปวดตุบๆ จึงเลือกที่จะละทิ้ง แล้วหันมาสนใจกับเรือนร่างบอบช้ำของตัวเอง ตอนนี้ร่างกายของเธอต้องการพักด้วยการแช่น้ำอุ่นๆ สักชั่วโมงสองชั่วโมง คิดได้ดังนั้น จึงหันมารูดเสื้อนอนออกจากกาย แล้วเดินเปลือยเปล่าเข้าห้องน้ำ จัดการเปิดน้ำอุ่นๆ ใส่น้ำหอมกลิ่นธรรมชาติลงไปเพิ่มความผ่อนคลาย จากนั้นก็ก้าวเท้าขึ้นไปนอนแช่ ให้ความอุ่นจัดของสายน้ำ
