ภายในห้องมีเพียงปิ่นหยกและหวงเจียวหลุนที่นั่งทานอาหารในเวลาที่ไม่เหมาะสม เพราะเวลานี้มิมีผู้ใดทานอาหารแล้ว มือหยิบตะเกียบคีบอาหารใส่จานก่อนที่จะคีบใส่ปากของตน เคี้ยวเพื่อลิ้มรสอาหารโอชะ เธอมองดูอีกฝ่ายไม่คีบใดๆ
" ท่านไม่ทานหรือ? "
" เอ่อ.. ทานสิ " เขารีบคีบอาหารใส่จานของตน แต่ยังมิได้คีบใส่ปาก ทำเพียงยกน้ำชาจ่อริมฝีปาก ปิ่นหยกเห็นเจ้าภาพคีบอาหารแล้วเธอมิเกรงใจ ในเมื่อกระเพาะอาหารเรียกร้องว่าให้เธอเอาสิ่งที่เรียกว่าอาหารมาปรนเปรอน้ำย่อย
เมื่ออาหารเข้าปากได้สองสามคำ ปิ่นหยกก็เล่าว่าชุดที่สวมใส่นี้เป็นชุดที่เธอเตรียมมา ด้วยชุดที่ยุคนี้เวลาสวมใส่ออกจะรุ่มร่ามสำหรับเธอ และที่เธอหิวมากกว่าเพราะด้วยวันนี้เธอไปงานแต่งงานของคนที่ทำธุรกิจร่วมกัน และเล่าถึงบรรยากาศในโต๊ะจีนจัดเลี้ยง หวงเจียวหลุนฟังก็ทำหน้าสงสัยในสิ่งที่นางเล่า มีหรือที่สตรีแต่งงานสวมชุดสีขาว แทนที่จะเป็นสีแดง นางแต่งเข้าสกุล บ้านข
