เมื่อสั่งเรียบร้อยเขาทั้งคู่ก็สนทนากัน ปิ่นหยกจะอธิบายสิ่งต่างๆ อย่างใจเย็น ซึ่งหวงเจียวหลุนก็จะฟังด้วยท่าทีสงบ และขบคิดตลอดเวลา หากแต่ทว่ากลับมีชายผู้หนึ่งเดินเข้ามาทักทายทำให้ปิ่นหยกหยุดการสนทนากับชายตรงหน้า และต้องหันตามเสียงเรียกชื่อของตนเอง
" อ้าว ..พี่โอม สวัสดีค่ะ " ปิ่นหยกเอ่ยทักเสียงใสด้วยสำเนียงภาษาไทย พร้อมส่งรอยยิ้มหวานให้ผู้ชายชื่อโอม เธอจำได้ว่าตอนไปฝึกงาน เธอได้รุ่นพี่จากคณะเดียวกัน ที่จบไปเมื่อสองปีก่อนและไปดูแลกิจการตลาดหลักทรัพย์ อีกทั้งตอนฝึกงานเธอก็ได้เขาดูแลเธอและเพื่อนๆ เป็นอย่างดี
ปิ่นหยกชวนโอมนั่งเก้าอี้ด้านข้างของตนเอง โดยไม่ลืมแนะนำหวงเจียวหลุนให้รู้จัก เขาทั้งสองทำได้แค่เพียงพยักหน้าทำความรู้จักกันเท่านั้น แต่มิได้สนทนาด้วยภาษาที่แตกต่างกัน จึงทำให้การสนทนาครั้งนี้จึงตกเป็นของปิ่นหยกกับโอม
หนุ่มธุรกิจตลาดหลักทรัพย์ ใบหน้าหล่อเหลา สนทนากับปิ่นหยกอย่างเป็นกันเอง
