กลิ่นหอมอ่อนๆ กระทบเข้านาสิกจนมิอาจกลั้นลมหายใจมิให้สูดกลิ่นหอมนั้นเข้าเต็มปอดได้ สายตาส่ายส่องภาพเบื้องหน้าอย่างมิวางตา ห้วงความคิดกลับนึกถึงภาพที่เขาพบนางครั้งแรกในคันฉ่องนี้ และอีกหลายต่อหลายครั้งไม่ว่ายามนางกำลังจะเปลื้องผ้าหรือลองชุด ทำให้ใบหน้าของเขาเริ่มเห่อร้อนอย่างเสียมิได้
ปิ่นหยกออกจากห้องน้ำหลังจากได้จัดการกับตัวเองเรียบร้อย มองมายังบุรุษที่อดีตเคยอ้วนท้วมสมบูรณ์ราวกับตือโป๊ยก่าย ที่บัดนี้ใบหน้าแดงก่ำ จ้องมองมาที่ตัวเธอ เธอตกใจนึกว่าภายในห้องคงจะร้อนจนทำให้คนบางคนถึงกับหน้าแดงตัวแดง และอาจเกิดลมพิษก็ได้
" เจียวหลุน ท่านไม่สบายตรงไหนหรือไม่ หน้าแดงมากเลย หรือแพ้อากาศ " ปิ่นหยกเดินเข้าไปใกล้ เอาหลังมือแตะไปที่หน้าผาก เห็นว่าตัวไม่ร้อนและยกแขนของเขา เลิกผ้าให้สูงเพื่อดูแขนว่ามีเม็ดอะไรขึ้นหรือไม่ แต่ก็โชคดีที่ไม่มีสิ่งใดผิดปกติขึ้นตามร่างกาย
" ข้ามิเป็นไร แค่รู้สึกแปลกตากับที่ข
