เอกสารวางไว้ตรงหน้าหลายฉบับ ปิ่นหยกทำเพียงหยิบเปิดไปมาแล้วแสร้งถอนหายใจ
" งานเยอะขนาดนี้ ปิ่นไม่เข้าร้านนะเจ๊เปิ้ล จะเอาไปทำที่ห้อง และจะพาเพื่อนเที่ยวด้วย "
“แหม! อย่าเอางานมาอ้างเลย ให้เสร็จก็แล้วกัน " เจ๊เปิ้ลพูดแต่สายตากับจับจ้องไปยังบุรุษที่นั่งนิ่ง ตามคำสั่งของปิ่นหยก แม้เฮียเชษฐ์ผู้เป็นลูกพี่ลูกน้องจะแซวอย่างไร เขาทำเพียงยิ้มให้ และโต้ตอบบ้างในบางคราวเมื่อเขาเอ่ยถาม จนเฮียเชษฐ์ถึงกับขำที่ยังไม่คบกัน ผู้ชายรูปหล่อนี้ถึงกับเชื่อฟังคำเล็กๆน้อยๆ ของน้องสาว
" ไปแล้ว เดี๋ยวดึกมากจะขับรถลำบาก " ปิ่นหยกเอ่ยตัดบท เพราะไม่อยากให้ใครๆ เข้ามาถามอะไรหวงเจียวหลุนมากนัก เพราะเดิมทีเธอจะพาเขากลับไปรอที่คอนโด แต่กลัวว่าเขาจะไม่ยอมอีกทั้งตอนออกจากห้างสรรพสินค้า ช่วงนั้นก็เย็นมากแล้วด้วย เธอจึงถือวิสาสะพาเขามาเอาเอกสารที่เธอต้องจัดการนำไปสะสางให้แล้วเสร็จและถือโอกาสฝากท้องมื้อเย็นไปเสียทีเดียว
ร่า
