เวลาเดินหน้าไปเรื่อย ๆ จนกระทั่งถึงเวลาเลิกงาน
ภูริชขับรถได้พาพลอยลลินณ์ไปยังตลาดสดเพื่อหาซื้อวัตถุดิบต่าง ๆ ไปไว้ทำอาหารตามที่ได้ตกลงกันไว้ในตอนเช้า และที่ขาดไม่ได้ก็คือกุ้งสดที่จะนำไปปรุงเป็นเมนูต้มยำ อาหารที่ชายหนุ่มบอกว่าอยากรับประทาน
"โอ๊ะ! ขนมสายไหม" พลอยลลินณ์อุทาน ขณะที่นัยน์ตาสวยแวววาวระยิบเมื่อเห็นขนมที่ตัวเองชื่นชอบและไม่ได้รับประทานมานานแล้ว เส้นสายที่ดูนุ่มราวกับปุยเมฆสีสันต่าง ๆ ถูกบรรจุอยู่ในถุงที่มัดทำให้เกิดการพองลม ผูกอยู่กับเสาไม้อวดความสวยงามช่วยดึงความสนใจเด็ก ๆ รวมทั้งตัวเธอที่ชอบขนมประเภทนี้ได้เป็นอย่างดี นึกถึงความนุ่มนวลแสนหวานที่พอนำเข้าปากก็ละลายหายไปในพริบตา เธอจำความรู้สึกนั้นได้แม่นยำพานทำให้น้ำลายสอขึ้นมาทันที ดังนั้นแล้วร่างบางเดินปรี่เข้าไปหาลุงผู้ขายทันทีโดยที่มีร่างสูงเดินตามหลังไปติด ๆ
"เอาถุงนี้ถุงนึงค่ะ" นิ้วเรียวเล็กชี้ไปยังถุงที่มีสายไหมสีชมพู
